Քառօրյա պատերազմի ընթացքում և դրանից հետո՝ տեղեկատվական պատերազմի դաշտում, առանց երկբայելու պետք է ասել` ՀՀ ՊՆ տեղեկատվական կենտրոնը, նրա ղեկավարը օպերատիվ, մասնագիտական պատշաճ մակարդակով կարողացան «նույնական» «մաստեր կլաս» տալ` մեր զինվորներին համահավասար ու արժանի, որոնք կռվում էին բուն մարտի դաշտում, պահում հող հայրենին ու նաև… զոհվում նրա համար:
Բոլորիս համար, մի կողմից, Լևիտան դարձած, մյուս կողմից՝ «սև թուղթ» բաժանող Արծրուն Հովհաննիսյանից փորձեցինք ճշտել՝ շա՞տ դժվար էր «կարդալ» այդ «սև թղթերը», որոնք իրականում անմահության մասին ասքեր ու լեգենդներ էին: «Ցավեցնող, սակայն միևնույն ժամանակ, պարտավորեցնող ու լուսավոր էին»:
Ի դեպ, լուրեր կան, որ Նախիջևանում զորքերի կուտակում կա, ընդ որում, որոշ աղբյուրներ պնդում են` նաև թուրքական զորքի։ Հայաստան ժամանած ՌԴ Պետդումայի պատգամավորները մասնավոր զրույցներում «անհանգստություն» են հայտնել, որ ԻՊ-ի ներթափանցում կարող է լինել դեպ Հայաստան` «այդ կողմից»։ «Նման խոսակցությունների ես ծանոթ չեմ,- ասաց Արծրուն Հովհաննիսյանը։- Նախիջևանյան մասով կարող եմ ասել, որ հակառակորդն ապրիլի 4-5-ին փորձեց ինչ-ինչ կերպ շահարկել Նախիջևանի ուղղության հարցը, բայց շատ արագ փակվեց այդ խնդիրը, և այդ ուղղությամբ ոչինչ տեղի չունեցավ, բայց, միևնույն է, թե՛ այդ ուղղությամբ, թե՛ ցանկացած այլ ուղղությամբ, ինչպես պաշտպանության բանակն է բազմիցս նշել, ցանկացած կուտակում այս գերլարված վիճակում լիովին վերահսկվում և կանխատեսվում է, և եթե լիներ, դուք, անկասկած կիմանայիք։ Չկա՛ նման բան»:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ