«Վերջին տարիներին շատ բան է շրջվել գլխիվայր»

Գեղանկարիչ, ՀՆՄ քարտուղար ԽԱՉԱՏՈՒՐ ԱԶԻԶՅԱՆԻՆ օրերս հանդիպեցի Կոմիտասի այգում գտնվող գլխավոր պանթեոնից դուրս գալու պահին: Մտորումների մեջ էր: Պարզվեց՝ առավոտյան այցելել է Երևանի քաղաքային պանթեոն, երկար կանգնել Երվանդ Քոչարի և Արա Սարգսյանի շիրմաքարերի առջև ու, հետ դառնալով, ճանապարհ ընկել դեպի գլխավոր պանթեոն:

-Պարոն Ազիզյան, ինչո՞ւ եք այս սուրբ վայրում այսքան մտահոգ:
-Երկրի գլխավոր պանթեոնը, որը գտնվում է Կոմիտասի անվան այգում, և որտեղ ննջում է մեր ազգի հպարտությունն ու հանճարը, այսօր կոչում են Կոմիտասի անվան պանթեոն: Պանթեոնը մարդկանց անունով չի կարելի անվանակոչել, դա տգիտություն է. ի՞նչ է նշանակում Կոմիտասի անվան պանթեոն: Աշխարհում նման բան չկա, ի վերջո, դա գերեզմանոց է: Ի դեպ, Նապոլեոն Բոնապարտը թաղված է Փարիզի Հաշմանդամների տանը, ոչ թե Նապոլեոնի անվան պանթեոնում: Իսկ թե ինչու էի գնացել քաղաքային պանթեոն, կասեմ պատճառը՝ ժամանակն է այնտեղից Երվանդ Քոչարի և Արա Սարգսյանի աճյունները վերահուղարկավորելու մեր մյուս մեծերի կողքին, գլխավոր պանթեոնում:

-Վերջին տարիներին շատ բան է շրջվել գլխիվայր: «Թումանյանի շաուրմա»՝ հորդում է հեռուստաէկրանից և այլն:
-Խայտառակություն է, խոսք չկա: Մի՞թե Թումանյանը շաուրմա է պատրաստում: Սա արժեհամակարգի լուրջ խախտում է: Ես վստահ եմ, որ Վրաստանում չենք հանդիպի «Ռուսթավելու խինկալի», Ռուսաստանում էլ՝ «Պուշկինի բորշչ» ցուցանակների:
Եկեք չմոռանանք, որ նման բաներով մենք սերունդ ենք մեծացնում: Ե. Քոչարի և Ա. Սարգսյանի աճյունների տեղափոխումը նաև դաստիարակչական նշանակություն ունի մեր երիտասարդների համար: Իսկ թե ինչ հրաշալի սերունդ ունենք այսօր, պարզ դարձավ Արցախի դիրքերում:

Ռոբերտ Մանուկյան.
Հրանտ Մաթևոսյանի շարժը, 2002 թ.

Ի դեպ, նկարիչների միության առաջին հարկի ցուցասրահում կազմակերպված ուշագրավ ցուցահանդես-վաճառքը հետահայաց էր և ներկայացնում էր 1960-80-ականների ստեղծագործությունները: Ստացված հասույթն ուղղակի հասնելու է Արցախ:

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն
• Հռչակագիրը՝ փակուղում
• Կարմիր բերետավոր... դիտահորեր
• «Լաոն կհեծնի՞ կարմիր նժույգ»
• Զարթնի՛ր, Լաո (ուղերձներ Ժամանակավոր կառավարությանը)
• «Պապլավոկ․13-րդ սեղան»

Մեկնաբանություններ