Նորություններ » ԵԱՀԿ ՄԽ-ն այդպես էլ չկենդանացավ

ԵԱՀԿ ՄԽ-ն այդպես էլ չկենդանացավ

03.05.2016 | 01:22

Ապրիլյան քառօրյա «բլիցկրիգից» հետո սպասումներ կային, որ անմիջական-օպերատիվ զարգացումներ կլինեն դիվանագիտական դաշտում, սակայն պարզվեց` դրանք խիստ լավատեսական դրսևորումներ էին:
Հակամարտությունը ոչ միայն տեղից չշարժվեց` որևէ նոր դիվանագիտական ամրագրումով, այլև ավելի ճահճացավ` բոլոր ուղղություններով. հրադադարը շփման գծում խախտվում է ամեն օր, առավոտները բացվում են մատաղված կյանքերի նոր կորուստներով, բանակցային գործընթացը անժամկետ սառեցվել է, իսկ ԵԱՀԿ ՄԽ-ն ընդհանրապես անհետացել է տեսադաշտից, եթե հաշվի չառնենք, որ համանախագահներից մեկը երբեմն-երբեմն «Ինստագրամում» կամ ֆեյսբուքյան իր էջում գլուխը խրամատից հանում, իր «կամուֆլյաժն» է ցուցադրում, իբր սաղ է: Ընդամենը:

Չնայած մեկ «դինամիկ» քայլ ԵԱՀԿ ՄԽ-ն, այնուհանդերձ, «արձանագրեց»: Հիշենք` այդ ձևաչափում անհամաձայնությունը գրեթե մշտապես եղել է ռուս-արևմտյան տանդեմի միջև: Արևմտյան ասելով` նկատառում ենք Ֆրանսիան և ԱՄՆ-ը: Քառօրյա պատերազմից հետո նոր «նախադեպ» գրանցվեց նաև ԵԱՀԿ ՄԽ արևմտյան բլոկում. ԱՄՆ համանախագահն ասաց, որ այս պահին չեն պատրաստվում հակամարտող երկրների նախագահների հանդիպում կազմակերպելու: Ֆրանսիայի համանախագահ Էնդրյուն պնդեց բոլորովին հակառակը` նախապատրաստվում է հանդիպում, համանախագահներն աշխատում են այս ուղղությամբ: Կարելի՞ է կարծել, որ այս պահին շատ ավելի կոնսենսուս կա ֆրանսիացի և ռուս համանախագահների միջև, մասնավորապես, ռուսական` կազանյան առաջարկի առնչությամբ, իսկ ամերիկացի համանախագահը, խիստ դիվանագիտորեն, իր անհամաձայնությունն է արտահայտում այդ փաստաթղթին:

Փորձենք հասկանալ՝ արդյո՞ք սա խառնաշփոթ է, թե՞ ԵԱՀԿ ՄԽ-ի «անմեղսունակության» հերթական արգասիքը: Մանավանդ որ, հայկական կողմը` բանակցային ողջ գործընթացում առաջին անգամ շատ կոշտ արձանագրեց` չի գնա բանակցությունների, եթե իր երեք պայմանները չբավարարվեն` վստահություն, որ 94-ին ստորագրված և քառօրյայից հետո բանավոր ձեռք բերված հրադադարը չի խախտվի, սահմանում կտեղակայվեն հետաքննող սարքեր, և ԵԱՀԿ ՄԽ-ն հասցեականություն կդրսևորի, ասելով, թե որ կողմն է, ի վերջո, կրակում:

Ի դեպ, տողատակերում էլ նկատենք` վերջին օրերին հայկական կողմը հաջորդ «վաբանկ» քայլով տեղն է դնում և՛ «չթիրախավորողներին», և՛ «կրակողներին»` փորձելով իր կորցրած դիրքերը վերականգնել, չնայած ամբողջական տեղեկատվություն այս առնչությամբ դեռ չկա:
Մեկ նկատառում ևս: Սերժ Սարգսյանը «Բլումբերգին» տված խիստ ծրագրային հարցազրույցում կարևոր մի միտք ևս հնչեցրեց` ռուսական խաղաղապահների մասով: Առ այն, որ հայկական կողմը համաձայն չէ դրան: Նրբագեղ հավելմամբ` նման խաղաղապահները կարող են Ղարաբաղում հայտնվել` կողմերից մեկի հրավերով: Ինչպես հայտնվեց Ռուսաստանը Սիրիայո՞ւմ:

Ասել է` Հայաստանի իրավունքն է` «կանչել կամ չկանչելը» սույն խաղաղապահներին, ինչը կարծես կազանյան հաջորդ ամրագրումն է (Ադրբեջանի «դեպքը»` ռուս խաղաղապահներ կանչելու մասով չենք քննում, որովհետև հարգարժան Էրդողանը իրեն համբուրող Ալիևի հանդեպ պարզապես ջիհադ կսկսի):
Ասել է` Սերժ Սարգսյանը շատ նուրբ մանևրում է անգործ, գրեթե անմեղսունակ, միմյանցից «բեխաբար» ԵԱՀԿ ՄԽ-ի դաշտում, առաջին հերթին Ռուսաստանի «ականջի համար», ապա` մնացյալի, որ մենք չենք կանչի ռուս խաղաղապահներ, չենք նստի բանակցային սեղանի շուրջը, քանի դեռ ապահովված չեն հայաստանյան երեք պահանջները:
Գումարած` ամենակարևորը` Ղարաբաղի ապագա կարգավիճակի հարցը, ինչը, այսպես ասած, կազանյան փաստաթղթում կարծես «փուլային»-անհասկանալի, Ադրբեջանի ԵԱՀԿ-ացման համատեքստում է «դիտարկվում»:

Մի խոսքով, պետք է ասել, որ քառօրյա պատերազմը բոլոր խաղացող կողմերին շպրտեց ավելի հետ:
Կողմերից Հայաստանը փորձում է վերականգնել իր դիրքերը` ուղիղ և փոխաբերական առումներով:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2079