«Ռուսաստանին ռազմավարական պարտության հասցնելու համար Հավաքական Արևմուտքը, ՈՒկրաինայից հետո, ձգտում է ապակայունացնել իրավիճակը հետխորհրդային տարածքի այլ հատվածներում, այդ թվում՝ Հարավային Կովկասում, խարխլելու Ռուսաստանին տարածաշրջանի երկրների հետ կապող դաշինքային և գործընկերային հարաբերությունները: Ռուսաստանը կշարունակի զարգացնել փոխադարձ հարգալից և փոխշահավետ համագործակցություն տարածաշրջանի բոլոր պետությունների հետ»,- ասված է ՌԴ ԱԳՆ հայտարարության մեջ։                
 

Ով է բանակի հաշվին հարստանում

Ով է բանակի հաշվին հարստանում
27.05.2016 | 15:41

Օրերս համացանցն ալեկոծեց բանակին առնչվող հերթական տհաճ նորությունը: Լեհաստանի Բելսկո Բիալա քաղաքի խանութներից մեկում վաճառվում են պահածոներ, որոնց պիտակների վրա հայատառ գրված է՝ վաճառքի ենթակա չեն և համարվում են զինվորի բաժին, իսկ պատվիրատուն ՀՀ պաշտպանության նախարարությունն է:
Այս տեղեկությունից հետո ակնկալվում էր, որ պաշտպանության նախարարությունից սկսած մինչև իրավապահ մարմինները պետք է իրար խառնվեին ու արագ գտնեին այս հանցավորության «հետքերը»: Մինչդեռ կատարվեց լիովին հակառակը, ինչը, թերևս, արդեն մեզանում զարմանալի էլ չէ:


Նախօրեին պարզվեց, որ ՀՀ զինդատախազության, պաշտպանության նախարարության և Լեհաստանում ՀՀ դեսպանի հետ այս հարցի քննարկման արդյունքում Լեհաստանում ՀՀ դեսպանը պաշտոնական նամակով դիմել է Լեհաստանի դատախազությանը։ Դեսպանը խնդրել է ստուգել Բելսկո Բիալա քաղաքի խանութներից մեկում ՀՀ ԶՈՒ-ին մատակարարվող պահածոների վաճառքի մասին տեղեկությունը, պարզել ապրանքատեսակի ձեռքբերման աղբյուրը և, անհրաժեշտության դեպքում, համապատասխան իրավական գործընթաց իրականացնել:


Սա խայտառակություն է: Դժվար է առավել մեղմ ձևակերպում տալ: Ժողովուրդը կասեր. «Նաղդը թողած, ընկել են նիսիայի հետևից»: Փաստորեն, հայկական կողմը փոխանակ պարզի, թե ինչպես է իր երկրից այդ ապրանքը դուրս եկել ու ինչպես է հասել ԵՄ տարածք, Լեհաստանի իրավապահներին է դրա բացահայտման խնդրանքով դիմում: Հարց է առաջանում` դատախազությունը Հայաստանի մաքսային ծառայությունից պարզե՞լ է, թե ինչպես է այդ ապրանքը դուրս եկել երկրից` օրինակա՞ն, թե՞ անօրինական ճանապարհով: Արդյոք սա մաքսանենգության դեպք չէ՞: Դիմե՞լ են, հարցրե՞լ են սեփական երկրի համապատասխան կառույցին, եթե այս գործողությունները կատարել եք ու չեք տեսել, որտեղ է թաղված շան գլուխը, նշանակում է` մեր երկրում իրավապահ, վերահսկողական բոլոր կառույցները իզգոյ են, անաշխատունակ: Հայաստանը փոքր երկիր է ու պետեկամուտների նախարարությունը հստակ գիտի` ով է երկրից գեթ մի ասեղ արտահանում ու ներմուծում, թե՞ մտածում են` «զինվորի բաժինը» մի ճամպրուկ լցրած իրեն- իրեն թռել-գնացել է Լեհաստան: Մեկ անգամ ազնիվ եղեք սեփական ժողովրդի հետ, որն ապացուցեց, որ սեփական արյամբ ի վիճակի է պաշտպանելու իր հայրենիքը, անպատասխանատու պաշտոնյաներին ու տզրուկի նման իր բաժնից գողացողներին:


Կա նաև մեկ այլ լուրջ հանգամանք, որը պետք է շա՜տ անհանգստացնի հատկապես պաշտպանության նախարարությանը: Եթե «զինվորի բաժնից», այսպես ասած, արտահանվել է, նշանակում է` զինվորը թերի է սնվել կամ պետության գումարներով ու զինվորի հաշվին ոմանք խիստ եկամտաբեր բիզնես են անում: Մեր իրավապահ մարմինները ստուգե՞լ են արդյոք այն ընկերության աշխատանքը, որը «զինվորի բաժին» անվանումով սնունդ է մատակարարում բանակին: Այն ժամանակահատվածում, որ այդ սնունդը դուրս է հանվել, պակասորդ չի՞ ունեցել այդ ընկերությունը: Բազում հարցեր կան սեփական երկրում պարզելու և հանրությանը ներկայացնելու, որովհետև սա պետական գաղտնիք չէ, որ խնամքով թաքցվի: Հանրությունը գոնե մեկ անգամ պիտի իմանա, թե ով է զինվորի հաշվին բիզնես անում: Հայտնի ֆիլմի հանգույն, պետությունը ուսուցչին, բժշկին քիչ է վճարում, որ խնայված միջոցները տրամադրի բանակին, իսկ ոմանք թուխս գողացող աղվեսի պես, սերմացու գողացող մկան պես, այդ խնայված միջոցներով անպատկերացնելի հարստություն են դիզում:
Իրական մեղավորներին չբացահայտելն է գուցե այն պատճառը, որի համար Հայաստանի իրավապահ մարմինները իրենց գործը գցում են ուրիշների վրա` խնդիրը «ջրելու» տրամաբանությամբ: Քառօրյա պատերազմը գոնե այսպիսի հարցերում պետք է մեծ դաս լիներ, բայց ավաղ...


Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 5459

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ