Նորություններ » Ի՞նչ քաղաքական դասավորություններ կլինեն

Ի՞նչ քաղաքական դասավորություններ կլինեն

14.06.2016 | 00:42

2017-ին ընդառաջ ի՞նչ քաղաքական դասավորություններ կլինեն, և կլինե՞ն դրանք գաղափարական:
Ո՛չ:

Ընտրությունների նախնական փուլը, ըստ էության, մեկնարկել է. ամառը կկլանի ևս մի քանի ամիս, մնում է, այսպես ասած, վեց ամիս: Իսկ որևէ հստակություն, «շարժ» դեռ չկա, որպեսզի որսաս` ի՞նչ է կատարվում հայաստանյան ներքաղաքական դաշտում, ուր գաղափարական պայքար չի եղել ու չի լինի:

Իսկ ի՞նչ կլինի: Կլինի գեոքաղաքական պայքար, որը, սակայն, որևէ կապ չունի գաղափարականի հետ: Պարզապես, այս ընտրություններում շատ ավելի վառ, քան մնացյալներում, «սևի» ու «սպիտակի» հատկանշումները կսրացվեն` ի տարբերություն նախորդ տարիների, երբ ռուսական էմիսարիան խաղում էր անկաշկանդ ու հավակնությունների բարձր նշաձողով. այս անգամ, եթե ռուսական մենթալ «ծածկոցը» բավարարի, պետք է հասկանա` գործ ունի բոլորովին այլ Հայաստանի հետ:

Հայաստան, որն անցել է Պերմյակովի «գործի», ապրիլյան քառօրյայի միջով, ունկնդրել Մեդվեդևին, Ռոգոզինին, Զախարովային: Հայաստան, որն արդեն գիտե` Ռուսաստանն անում է ամեն ինչ, որպեսզի ոչ միայն տարածաշրջանը պահի իր ազդեցության տակ, այլև Ադրբեջանը կլանի ամբողջովին` Հայաստանի հաշվին: Եվ այն, որ անչափ արագ ռեժիմով Ռուսաստանը փորձում է ՀՕՊ համակարգին, որն ինքնին նոր չէ, իրավական-փաստաթղթային «կերպարանք» հաղորդել, նույնպես հայոց սիրուն աչքերի համար չէ, այլ նույն Ադրբեջանի թրքաբարո կերպը «յուրացնելու», վերջինիս զգուշացնելու` խելոք չմնալու, արևմտյան խաղերին ենթարկվելու դեպքում հայ-ռուսական միասնական ՀՕՊ հովանոցը «կխոցի» ոչ միայն Թուրքիան, այլև Ադրբեջանը:

Ընդ որում, հակառակ Ռուսաստանի, Արևմուտքը խաղում է ոչ թե նրբագեղ-փափուկ, այլ ուղղակի հեզաճկուն: Նա փորում է հայոց ենթագիտակցությունը և ուրույն չիպեր տեղակայում այնտեղ` մի անհրաժեշտ օր գործողության մղելու համար: Զի երբեք հայ ենթագիտակցությունում չեն խամրելու ռուսական բանակի զինծառայող, իրականում անմեղսունակ Պերմյակովի արածը, նրա ձեռքով սպանված հայ չարքաշ ընտանիքը և մի քանի օր ապրած նրանց մանուկը: Երբեք ու երբեք հայ մենթալ պլանից չեն դուրս գալու քառօրյայում իրենց կյանքը Ղարաբաղին մատաղ արած, դրանով Ղարաբաղը փրկած հարյուր երիտասարդ-մատղաշ զոհերը, նրանց նկատմամբ ազերիների կատարած այլանդակ խոշտանգումները, ինչի նկատմամբ ՀԱՊԿ կարգադիր Ռուսաստանը չորս օր լուռ էր, հետո, երբ Հայաստանը թափ էր հավաքել ու պետք է գրավեր կորսված ութ հարյուր հեկտարը, Ռուսաստանն ասաց` կանգնիր, երկիր, ես պիտի իջնեմ:

Մի խոսքով` ներքաղաքական դասավորությունները տեղի կունենան ոչ այնքան ընտրությունների, որքան արևմտյան և ռուսական «գաղափարական պայքարի» շուրջ:
Ովքե՞ր են մասնակցում այդ բանակումներին, ի՞նչ հավակնություններով:
Սկզբի համար արձանագրենք. կողմերի իրական սպասարկուն, գոնե այս պահին, իշխող տանդեմն է: Ասելով «տանդեմ», նկատի ունենք ոչ միայն ՀՀԿ-ՀՅԴ «ամուսնական զույգը», այլև «հարսնաքույր» ԲՀԿ-ն և «խաչեղբայր» ՀԱԿ-ը: Կոնգլոմերատ, ուր որոշումները կայացվում են մեկ դեմքում: Հասկացա՞ք` ում։ Նրա, ով, եթե շատ անկեղծ, որպես գերագույն գլխավոր հրամանատար, դեռ կարողանում է հմտորեն մանևրել Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև` արժանանալով երկուսի էլ պերմանենտ «դժգոհությանը», սակայն քանի որ սեփական շահերի մարտահրավերները գնահատելու հարցում երկու գերխաղացողներն էլ ռեալ պոլիտիկի կրողներն են, կրկին ու կրկին վերադառնում, հույսները դնում են նույնի` Սերժ Սարգսյանի վրա, որովհետև Հայաստանում գոնե այս պահին այլ խաղացողներ, այլ դասավորություններ չկան, որքան էլ նույն Ռուսաստանը «ոսկերչական ասեղնագործությամբ» «հինգերորդ շարասյուն» է հունցում` հասցեականացնելով իր պատգամներն ու մեսիջները, որքան էլ հարգարժան «յանկիները» փորձարկում են այս կամ այն հայոց անհատին` իրենց ջահակրի Օլիմպոսում, այնուհանդերձ, թե այս, թե այն բանակումները չեն պսակվում հարկավոր հաջողություններով ու հաղթանակներով:

Վառ ապացույցը միստր Հանթսմանի լավագույն ընկեր Վարդան Օսկանյանի «Համախմբում» կուսակցությունն է, որը գնում է հիմնադիր-համագումարի, և վերջինիս կողմից Ղարաբաղում վայրէջքի «իջած» Սամվել Բաբայանը, որոնց շուրջ դույզն-ինչ «համախմբում» որևէ կերպ` «նիխտ»:
Իսկ այս մասին` հաջորդ դասին:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1059