«Ռուսաստանին ռազմավարական պարտության հասցնելու համար Հավաքական Արևմուտքը, ՈՒկրաինայից հետո, ձգտում է ապակայունացնել իրավիճակը հետխորհրդային տարածքի այլ հատվածներում, այդ թվում՝ Հարավային Կովկասում, խարխլելու Ռուսաստանին տարածաշրջանի երկրների հետ կապող դաշինքային և գործընկերային հարաբերությունները: Ռուսաստանը կշարունակի զարգացնել փոխադարձ հարգալից և փոխշահավետ համագործակցություն տարածաշրջանի բոլոր պետությունների հետ»,- ասված է ՌԴ ԱԳՆ հայտարարության մեջ։                
 

Պապը գալիս է

Պապը գալիս է
24.06.2016 | 00:51

Եվ դա բարի է:
ՈՒ քանի որ մեծ տիեզերքում չկա մի բան, որ դուրս լինի Աստծո կամքից, պապն առաջին քրիստոնեական երկիր է գալիս Աստծո կամքով ու հավուր պատշաճի պատրաստվածությամբ: Այցից առաջ Հայաստանին ու հային հղված պապի խոսքի մեջ էլ առավելաբար Աստծո ներկայությունն էր առաջնագծված, զի Խոսքն ի սկզբանե է ու Մարմին է առել` ընդհանրական ոգու մեջ պահելու ամենն ու ամենքին:


ՈՒ պետք է կարողականություն` այդ ոգին բազմապատկելու: Պապի այցը, որպես համատեղում հայոց առաքելական Առաջնորդանիստում` հայոց վեհափառության կողքին, պետք է դիտել եզակի ողորմածություն, վերին նշան` ոչ միայն հայոց, այլև քրիստոնեական համայն աշխարհի համար: Որպես համակարգ, որը զորու է շատ ավելի հարցեր լուծելու, քան բազում-բազմաթիվ պատերազմներ, անկատար բանակցություններ, իրենց աշխարհի մեծ կարծող առաջնորդներ, ընդհանրական ոգին պառակտող ձեռնարկներ, մեծ ծվարումներ, քանզի ասված է.
-Վերինը փնտրեք, մնացածը կտրվի ձեզ:


ՈՒ այսօր եզակիաբար` հայոց կերպը կանգնած է «վերին» ընտրության առաջ: ՈՒ խնդիրն ամենևին էլ պապի այցը չէ, ինչն ինքնին անչափ էական է` մեկտեղվելու, օրեր շարունակ աղոթական վակուումում լինելու, ներհայեցության տարածքները գրավելու համար, որից հետո կարող են անառիկ դառնալ նյութական տարածքներն ու հող-հայրենիներն ընդհանրապես:
Ավարտելով պապի այցի հոգևոր պարադիգմայի ներկայացման ամբողջականությունը, արձանագրենք` երեքօրյա այդ մեկտեղումը, միասնական ոգու այդ հառաչը` աշխարհի ու մարդու համար, այն էլ` պապի ու լուսավորչական-մագաղաթե հայոց կաթողիկության կողքին` այն երկրում, որը, այո, եղել է Դրախտի նախակարապետը, որից Նոյն իր աղավնուն աշխարհ ճամփեց` կանաչ ձիթենին կտուցին հետ ստանալու մաղթանք-սպասումով, ուր… աղավնին հետ եկավ` Արարատի գագաթից Նոյի հետ վայր իջնելու համար, որպեսզի մի օր կրկին վեր բարձրացնի նրան, որպես անմահ հոգի, Արմագեդոնի գնացող աշխարհում ու այս էպիկենտրոնում հենց այնպես լինել չի կարող:


ՈՒ նաև` ավետում ենք. հայոց մեջ իսկապես կա երկնային այդ բացառիկ հնարավորություններն ու էներգետիկան տարուբերողների մի մեծ բանակ, որն այս օրերին, դետի իր արթնությամբ, վիբրացնում է նաև աշխարհի ոգին, իր փոքրիկ ածու Հայաստանի վրա` Աստծո այդ կամքը նյութեղենացնելու համար, որ կոնկրետ դեպքում արտահայտվում է պապի այցով, տևական տարիներ միմյանց հետ դավանաբանական անհիմն վեճերով` չարից խճողված երկու եկեղեցիները միմյանց կողքի կանգով` ասելով.
-Եվ եղիցի:


Հիմա այցի այլ, առավելաբար քաղաքական դրդապատճառների մասին, չնայած, ոնց շուռ ենք տալիս, քաղաքականն էլ է հոգևոր կերպ ստանում: Նախ՝ պետք է այս այցը համարել հայոց դիվանագիտական լուրջ ձեռքբերումներից մեկը: Հայաստանն այս փուլում, երբ թշնամի Ադրբեջանը Նախիջևանի պռնկին ու Կասպիցի շրջակայքում զորավարժություններ է իրականացնում, աշխարհը կենտրոնանում է երբեմնի երկրաշարժի էպիկենտրոն, նաև կաթոլիկ կոնֆիսիայի կենտրոն Գյումրու վրա…. ու հիմա մենք ժամանակ չունենք նշանային այդ համակարգից նաև պրագմատիկ հաշվարկները թվարկելու: Այլ անգամ:
Անցնելով էլ առաջ՝ պետք է ֆիքսենք. քրիստոնեական այս բուֆերը, որն անվանված է տառապյալ Հայաստան, անչափ կարևոր է աշխարհի համար, մանավանդ այս փուլում` մուսուլմանական մարտահրավերների իրողություններում:
ՈՒստի և աշխարհը պարտավոր է սիրել-գուրգուրել-պահպանել այս ածուն, զի այն իր պահպանումի առհավատչյան է: Նա՛և:
Թե՛ հոգևոր: Թե՛ աշխարհաքաղաքական:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3707

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ