Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Բրեկզիտ՝ քվեարկություն, որ փոխում է ամեն ինչ

Բրեկզիտ՝ քվեարկություն, որ փոխում է ամեն ինչ
24.06.2016 | 23:12

Ինչի՞ց սկսել: Այս քվեարկությունը փոխեց ամեն ինչ: Մի հարվածով ոչնչացվեց այն տնտեսական ու արտաքին քաղաքականությունը, որ մշակվում ու կենսագործվում էր համարյա կես դար: Քաղաքական իստեբլիշմենտը կոտրվեց էլիտայի դեմ բունտի հետևանքով: Միացյալ Թագավորության երկրները բաժանվեցին, իսկ Անգլիան տրոհվեց մեծ քաղաքների և հետինդուստրիալ ծայրագավառների: Քվեարկություն գլոբալացման դեմ: Եվրոպան ու Արևմուտքը թուլացնող որոշում: Քաղաքական երկրաշարժ: Սրանք շատ զուսպ բնորոշումներ են: 60 տարի առաջ Սուեզի ճգնաժամը վարագույրն իջեցրեց կայսրության վրա: Հանրաքվեի արդյունքում չափազանց մանրատված Բրիտանիան հրաժարվեց արևմտյան գլխավոր երկրներից մեկի դերից: Դևիդ Քեմերոնը զգուշացնում էր, որ Եվրոպայի հետ կամուրջները կտրելու որոշումը երկրին վիթխարի վնաս կհասցնի: Բայց դրանով գործը չի փակվում: Բրիտանիան, հարյուրամյակներ գլոբալ խաղացող ու կայսրություն լինելով, երկար ժամանակ իրեն հավասարը չունենալով, նահանջի փող հնչեցրեց: Մոռացեք նոստալգիկ երազները երկրի մասին, որ վայր է նետում Բրյուսելի կապանքները ու ահա-ահա նորից նվաճում է աշխարհը: Հաջորդ տասնամյակները Բրիտանիան կանցկացնի իր դերի որոնումներում, որը էականորեն նվազում է:


ԵՄ-ի դեմ քվեարկությունը կարող է դառնալ քվեարկություն Բրիտանիայի դեմ: Բրեկզիտի կողմնակիցները անգլիացի ազգայնականներն են: Շոտլանդիան ու Հյուսիսային Իռլանդիան չեն ուզում ԵՄ-ից դուրս գալ: Ինչպես և Լոնդոնը, որ բացառապես գլոբալացված քաղաք է: Մի միությունից դուրս գալը կարող է կործանարար լինել մյուսի համար: Ո՞վ կարող է մեղադրել շոտլանդացիներին, որ Եվրոպան նախընտրում են Անգլիայից, որը վճռել է ինքնամեկուսանալ և ինքն իր դեմ հանդես գալ: Որքա՞ն ժամանակ կանցնի մինչև այն պահը, երբ անգլիացիներին կձանձրացնի Հյուսիսային Իռլանդիայի հաշիվները վճարել: Հինավուրց վարչակարգի դեմ այդ ապստամբության քաղաքական ցնցումները շատերը կզգան՝ բրիտանական ափերից հեռու: Սա հզոր հարված է Եվրոպային և նախազգուշացում համընդհանուր ճանաչում ունեցող կուսակցություններին ազատական ժողովրդավարական պետություններում: Այս ելքը հետևանք էր գլոբալացման դեմ ապստամբության և բրյուսելյան եվրաչինովնիկների դեմ զուտ բրիտանական հակակրանքի: Ներգաղթը ևս նշանակալից դեր խաղաց՝ Բրիտանիան միշտ բաց է եղել արտաքին աշխարհի առաջ: Ինչքան հեշտ ու պարզ անզուսպ հայրենասիրությունը կարող է վերածվել ազգայնականության: Բոլոր առաջադեմ ժողովրդավարություններում քաղաքականության մեջ խմորումներ են սկսվում՝ հարուստ էլիտաների դեմ դժգոհությունից: Հայացք նետեք Եվրոպայի երկրներին, ապա՝ Ատլանտյան օվկիանոսից այն կողմ, ուր նախագահական ընտրարշավ է վարում Դոնալդ Տրամպը, ու կտեսնեք նույն եռացող զայրույթը գլոբալացումից, միգրացիայից, սոցիալական կարիքներին հատկացվող եկամուտների կրճատումից: Հետպատերազմյան քաղաքական աշխարհակարգը, որտեղ գերիշխում էին աջ և աջկենտրոնամետ կուսակցությունները, աննախադեպ ճնշում է ապրում:

Ծայրահեղ ձախերի և աջերի ուժգնացող պոպուլիզմը հիշեցնում է 1930-ականները: Անգլիայում քվեարկության առանձնահատկությունները շատ խոսուն են՝ գոյություն ունեցող տարաձայնությունների առումով: Լոնդոնը գերակշռող մեծամասնությամբ մնալուն էր կողմնակից: Հեռանալու օգտին քվեարկեցին նախ և առաջ ծայրամասերը հյուսիս-արևելքում և հյուսիս-արևմուտքում, որ իրենց լքված ու մոռացված էին զգում գլոբալացման կողմից: Քեմերոնը հարկադրված է հեռանալ: Պատմությունը նրան կհիշի իբրև վարչապետի, որ սեփական կուսակցությունը հանգստացնելու համար խաղաքարտին դրեց երկրի ապագան: Բայց քաղաքական հետևանքները շատ ավելի հեռուն կտանեն, քան պահպանողական կուսակցության ղեկավարի ընտրություններն էին: Լեյբորիստներին վիթխարի չափող կողմ քվեարկությունը մարտահրավեր էր կուսակցության գծին: Հիմա, երբ տորիները տրոհված են, իսկ լեյբորիստները հակահարված են ստացել, դժվար է պատկերացնել, թե ինչպես է պահպանվելու գոյություն ունեցող կարգը:


Մերձավոր հեռանկարում տնտեսական շոկն է, ֆինանսական շուկաների տուրբուլենտությունը կուղեկցվի քաղաքական կաթվածով: Ժողովուրդը քվեարկեց ԵՄ-ից դուրս գալու օգտին, բայց համաձայնություն չկա, թե ինչը կարող է փոխարինել անդամությանը: Ով էլ Բրեկզիտի կողմնակիցներից Դաունինգ սթրիթում փոխարինի Քեմերոնին (վատագույն ընտրությունը կլինի Բորիս Ջոնսոնը), դժվար է լինելու կոնսենսուսի գալը:


Բրիտանիան ոչ սովից կմեռնի, ոչ ժանտախտից: Բայց կաղքատանա ու կթուլանա: Ճիշտ էր ասում ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբաման, որ Եվրոպայում Բրիտանիայի ունեցած դերը ամրապնդում է նրա ազդեցությունը Վաշինգտոնում: Կարող եք հավելել մի տասնյակ երկիր՝ Պեկին, Դելի, Տոկիո, և՝ շարունակաբար:
Աշխարհն այլևս Արևմուտքին չի պատկանում: Ազատությանը, ժողովրդավարությանը, օրենքի իշխանությանը՝ բոլոր այն արժեքներին, որոնց հեղինակությանը հաճախ է հավակնում Բրիտանիան, մարտահրավեր է նետված: Եվրոպան, չնայած իր անտանելիությանն ու բոլոր թերություններին, այն հաստատությունն էր, որի միջոցով Բրիտանիան կարող էր դրական ազդեցություն գործել: Արտաքին գործերի մի նախկին նախարարի խոսքով՝ վերջին 70 տարիներին Բրիտանիան միջազգային գործերում մշտապես ուժից վեր բեռներ էր առնում իր ուսերին: Իսկ հիմա վճռել է հեռանալ, բայց այդ ինքնամեկուսացումն արտացոլում է թե բրիտանական շահերի ինտերնացիոնալ բնույթը, թե մռայլ աշխարհաքաղաքական իրողությունները: Ինչքա՞ն ժամանակ կանցնի՝ մինչև զղջումը:
Ֆիլիպ ՍԹԻՎԵՆՍ, The Financial Times, Մեծ Բրիտանիա


Հ.Գ. Եվրոպական մայրաքաղաքներում արտակարգ նիստեր են գումարում՝ իրավիճակն ու անելիքները հասկանալու համար, Բրյուսելը արդեն ժամանակացույց է կազմում՝ ինչպես է Մեծ Բրիտանիան դուրս գալու Եվրամիությունից: Կանցնի ոգևորությունը, ու ի՞նչ կմնա: Հոկտեմբերին՝ կուսակցական համագումարից հետո, հրաժարական կտա վարչապետ Դևիդ Քեմերոնը: Գուցե իսկապես նոր ժամանակներ են սկսվում, բայց դա կարող է վերաբերել միայն Անգլիային, իսկ Միացյալ Թագավորությունը կարող է տրոհվել:
Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1913

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ