Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Թեկուզ ուրիշ գրկից, միայն արի, արի»

«Թեկուզ ուրիշ գրկից, միայն արի, արի»
28.10.2016 | 01:05

Սկսենք նրանից, որ Ծառուկյանի գալն ինքնին պլան «բ»-ն է:
Մինչ այդ` պլան «ա»-ից: Հասկանալի է՝ ամեն բան «հանուն ռազմաճակատի, հանուն հայրենիքի է», այն է` հանուն առաջիկա խորհրդարանական ընտրությունների է և հանուն ՀՀԿ-ի վերարտադրման: Այո, պլան «ա»-ն առաջնահերթ առնչվում է Մելիք-Ադամյանով անցնող ՀՀԿ-ին և նրա «նոու հաուին»՝ Կարեն Կարապետյանին, որը Հայաստան է «բերվել» պլան «ա»-ն իրականացնելու: «Բերվել» է թարմության, նոր մոտեցումների, մենաշնորհի դեմ պայքարի, զանգել-տեղեկացնելու, ասել է` վերևից էվոլյուցիա անելու համար: ՈՒ թե այդ ճանապարհով չփոխվի ինչ-որ բան, որ ժողովրդին առավելագույնս հոգնեցրած ՀՀԿ-ն ընտություններում ունենա մեծամասնություն, գոնե հնարավոր լինի բաց մնացած «սուրբ» տեղը լրացնել ՀՅԴ-ով, ապա խաղարկվի պլան «բ»-ն:


Ծառուկյանի վերադարձը: Ո՛չ ԲՀԿ-ի, ո՛չ Հովիկ Արգամիչի, այլ հատկապես ու բացառապես ՀՀԿ-ի համար: Ասել է` էվոլյուցիան գլուխ բերել ոչ թե վերևից, այլ ներքևից, որ չլինի «ռևոլյուցիա»` ՊՊԾ-ի, «Սասնա ծռերի» և այլոց տեսքով:
Ի՞նչ է սա ենթադրում: Նախ` մեկնարկային-մարտական վիճակի են բերվում կողմերը. լայն մասսաները` ԲՀԿ-ի առաջնորդությամբ, որը մի ժամանակ գնում էր Ռուբեն Հայրապետյանի (Նեմեցի) տան մոտ` ակցիայի, հիմա նույն տեղում, նույն մասսան (հարևան են, չէ՞, հավերժ միմյանց հետ մարտնչող երկու հայտնի օլիգարխները) գնում է Ծառուկյանենց պատի տակ` հանրության ենթագիտակցության մեջ կրկին արթնացնելու «թագավոր ախպոր» կորսված կերպարը:


Արձանագրենք, որ անգամ կալանավայրից` «Ծռերի» հայրեր, «Հիմնադիր խորհրդարանի» անդամներ Վարուժան Ավետիսյանն ու Ժիրայր Սէֆիլյանն են բավականին ակտիվ այս օրերին, ինչն էլ իր հերթին նշանակում է` աշխարհաքաղաքական շարժերի նախաֆոն կա Հայաստանում: Ճիշտ է, չենք կարծում, թե տարածաշրջան ժամանած ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահներն իրենց հետ բերել են ղարաբաղյան խնդրի «վերջնական» լուծումը, դրա համար էլ միաժամանակ ակտիվացան ռուսասեր մերձծառուկյանական «կաստան» ու ՀՀ-ում ԱՄՆ-ի դեսպանատանը «մոտ կանգնած» «Հիմնադիր խորհրդարանը», այնուհանդերձ, դեկտեմբերին սպասվում է Սարգսյան-Ալիև հանդիպում, որի ընթացքում, տարածաշրջանային այս խառը օրերին, ինչ ասես` կարող է լինել: Նկատի ունենք ճնշումների որոշակի սանդղակ, ինչի պատճառով էլ պետք է փափուկ «վայրէջքուղի» ունենալ: Գաղտնիք չէ, որ հայաստանյան ներքաղաքական այս ֆոնը կարող է դառնալ նման «վայրէջքուղի»` ընդվզում-հակաընդվզում բալանսավորված խաղարկմամբ:


Այնպես որ, առաջին հայացքից կարող է թվալ, թե ԲՀԿ-ն է «կանչում» Ծառուկյանին: Ճիշտ է, ԲՀԿ-ն, մանավանդ վերջին ՏԻՄ ընտրություններից հետո, կորցրել է ոչ միայն «աղջիկ վախտվա էնտուզիազմը», այլև մի «ուշադիր» ձեռք շարունակում է նրա մասնիկները «պռճկել», տանել-դնել «Համախմբում» կուսակցության գլխին, այնուհանդերձ, Ծառուկյանին ու նրա «ոգին» «կանչելու» ակցիան ավելի տարողունակ ու մեսիջավոր է: Եվ պետք չէ զարմանալ, որ՝ «Կանչեցի զնա և ոչ գտի»:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2417

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ