Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Պետական պարտքի «կոկորդից» են բռնել

Պետական պարտքի «կոկորդից» են բռնել
09.12.2016 | 00:20

«Դուք գիտեք, որ մեր արտաքին պարտքի չափը բավական բարձր է, մենք ուզում ենք ձեզ հետ քննարկել ու հաստատել առաջնահերթությունները, այն խաղի կանոնները, որով հետագայում առնչվելու ենք վարկերի հետ և ընտրություն ենք կատարելու, թե որ վարկային ծրագրերն ենք համարելու առաջնահերթ և որ ծրագրերն ենք ֆինանսավորելու»,- օրերս ասել է վարչապետ Կարեն Կարապետյանը միջազգային վարկատուների հետ հանդիպման ժամանակ։


Եվ այսպես, կառավարությունը պետական պարտքի մակարդակի կայունացման և առաջիկայում այն չմեծացնելու ուղղությամբ ոչ թե խոսքով, այլ գործով է մտադիր քայլեր կատարելու։ Իհարկե, դրա լավագույն միջոցը նոր վարկեր չներգրավելն է և տնտեսության զարգացումը։ Որքանո՞վ դա հնարավոր կլինի, դժվար է ասել, բայց որ ամենագործուն տարբերակը սա է, փաստ է։ Ամեն դեպքում, այս պահին գործադիրը փորձում է վարկերի հաշվին ֆինանսական միջոցների ներգրավումը սահմանափակելու համար կրճատել հարակից ծախսերը։ Մասնավորապես, դա իրականացնում է ԾԻԳ-երի կրճատումներով։ Բացի նշվածից, հիշեցնենք, որ պետական պարտքի կայունացման նպատակով 2017-ի պետբյուջեի դեֆիցիտը սահմանված է 2,8 տոկոս։


Գուցե և կառավարությանը հաջողվի կայունացնել պետական պարտքը։ Համենայն դեպս, այն փաստից, որ Կարեն Կարապետյանը միջազգային կառույցների հետ անձամբ է քննարկել վերը նշված հարցերը, պետք է ենթադրել, որ դրական արդյունք կարող է լինել։ Իհարկե, ԾԻԳ-երի կրճատումը դժվար թե լինի միջազգային ֆինանսական կառույցների սրտով, չէ՞ որ դրանց պահպանումը, ինչպես նաև ԾԻԳ-երի կողմից տրամադրվող խորհրդատվությունն իրականացվում են վարկային միջոցների հաշվին։ Եվ նկատենք, որ վարկերի զգալի հատվածն ուղղվում է ԾԻԳ-երի պահպանմանը և աշխատողների աշխատավարձերին։ Սա նշանակում է, որ վարկատուներն այս հարցում իրենց հետաքրքրություններն ունեն, հետևաբար մեծ խանդավառությամբ չեն ընդունի ՀՀ կառավարության նոր քաղաքականությունը։
Բայց եթե այսօր որդեգրված է ռազմավարություն՝ ամեն կերպ կայունացնելու պետական պարտքը ֆինանսական տարբեր գործիքներով և ծախսերի կրճատումներով՝ ԾԻԳ-երի փակման միջոցով, ապա մտածել, թե ինչ կասեն և ինչպես կընդունեն այդ ռազմավարությունը միջազգային կառույցները, անհեռանկարային կլինի։ Ի վերջո, ցանկացած երկիր և կառույց առաջին հերթին հետապնդում է իր շահը։ Գաղտնիք չէ, որ թույլ է այն երկիրը, որը չի կարողանում առաջ տանել իր հետաքրքրությունները՝ նպաստելով սեփական երկրի զարգացմանը։


Ինչ խոսք, արտաքին պարտքը լուրջ խնդիր է ոչ միայն կառավարության, այլև ժողովրդի համար։ Վերջին հաշվով, այդ պարտքի բեռը կրողները հարկատուներն են, և երբ 2009-ից սկսած կառավարությունը «աննշմար» քայլերով մխրճվեց պետական պարտքի ճահճի մեջ, իրեն հարց չտվեց՝ ինչպե՞ս է դրա բեռան տակից դուրս գալու։ Հայտնի բան է, երբ պարտքը գործի մեջ ճիշտ չես աշխատեցնում, պարտքի վրա պարտք է ավելանում։ Գաղտնիք չէ, որ վերցրած վարկային միջոցներն արդյունավետ չեն օգտագործվում։ Դրա վկայությունը մեր տնտեսության այսօրվա տխուր վիճակն է և սոցիալական լարվածությունը։


Նախկին երկու կառավարությունների անհեռատես քաղաքականության հետքերն է փորձում վերացնել այսօրվա գործադիրը։ Ասել, որ մի քանի ամսում հնարավոր կլինի լուծել տարիներով կուտակված խնդիրները, միամտություն կլինի։ Բայց և այնպես, այն փաստը, որ փորձ է արվում մի կողմից՝ կայունացնել պետական պարտքը, մյուս կողմից՝ տնտեսության աշխուժացման համար պայմաններ ստեղծել, կարելի է ենթադրել, որ դրական տեղաշարժեր հնարավոր են։ Համենայն դեպս, մի բան անհերքելի է. եթե իշխանությունը ցանկանա, ցանկացած խնդիր կարող է լուծել։

Ժասմեն ՎԻԼՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1745

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ