«Ռուսաստանին ռազմավարական պարտության հասցնելու համար Հավաքական Արևմուտքը, ՈՒկրաինայից հետո, ձգտում է ապակայունացնել իրավիճակը հետխորհրդային տարածքի այլ հատվածներում, այդ թվում՝ Հարավային Կովկասում, խարխլելու Ռուսաստանին տարածաշրջանի երկրների հետ կապող դաշինքային և գործընկերային հարաբերությունները: Ռուսաստանը կշարունակի զարգացնել փոխադարձ հարգալից և փոխշահավետ համագործակցություն տարածաշրջանի բոլոր պետությունների հետ»,- ասված է ՌԴ ԱԳՆ հայտարարության մեջ։                
 

Ներվայինները լքեն դահլիճը

Ներվայինները լքեն դահլիճը
24.01.2017 | 01:23

Ընտրություններին շատ քիչ ժամանակ է մնացել, սակայն քաղաքական դաշտն այդպես էլ չի վերադասավորվում: ՀՀԿ-ն ձգում է դադարը` հնարավորություն չտալով թե՛ իր թիմակիցներին, թե՛ այլ քաղաքական ուժերի` ելքի դռները արագ նշմարել՝ կիրառելով անսպասելիության գործոնը, որը քաղաքականության մեջ միշտ էլ ամենաարդյունավետն է աշխատել:
Այդ իսկ պատճառով Գագիկ Ծառուկյանի էջաբացությանը հաջորդող ինտրիգները նույնպես պակաս հետաքրքիր չեն. ո՞վ է ղեկավարելու ՀՀԿ շտաբը: Առաջ ընկնենք ու կանխորոշենք. այո, Սերժ Սարգսյանը: Այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, որովհետև խորհրդարանական կառավարման անցնելու պատասխանատու այս փուլում նման կարևոր պոստը այլոց չեն «վստահում»:


Պակաս ինտրիգային չէ ՀՀԿ ցուցակի առաջին համարի ով լինելու հանգամանքը: Այստեղ կանխորոշելու «ներուժ», բացի Սերժ Սարգսյանից, ոչ ոք չունի, որովհետև ցուցակը նաև ապագա պաշտոնեական «ռազմավարական դասավորություն» է, ուստի բոլորը, այդ թվում՝ «նյարդայինները», պետք է լուռ սպասեն: Էլ ավելի ինտրիգային են ցուցակի համամասնությունն ու «տեղայնացումը»` կոնկրետ դեմքերով. մանավանդ Դմիտրի Մեդվեդևին հանդիպած Հովիկ Աբրահամյանի մասով, որը, ըստ նրան մոտ կանգնած աղբյուրների, չի բացառվում, որ դուրս գա ընդհանրապես քաղաքականությունից, եթե մայր կուսակցությունը «կառուցողական» չգտնվի յուր հանդեպ: Ինչպե՞ս կվարվի Սերժ Սարգսյանը. կնախընտրի կոմպրոմի՞սը, ինչպես նախորդ անգամ, թե՞ վա-բանկ կգնա: Եթե անկեղծ` երկու մոտեցումներն էլ իրենն են, պետք է սպասել:
Սա` ՀՀԿ մասով:


Քաղաքական դաշտի մնացյալ բաղկացուցիչներում նույնպես ինտրիգների պակաս չկա: Այստեղ գլխավորը, թերևս, Սեյրան Օհանյան, Վարդան Օսկանյան, Վիկտոր Դալլաքյան դաշինքի միացման հնարավորությունն է Ծառուկյանի դաշինքին: Նախ նկատենք, որպես այդպիսին, օհանյանական դաշինքը գրեթե ոչինչ իրենից չի ներկայացնում: Ասել ենք` ո՛չ Օհանյանը, ո՛չ Օսկանյանը քաղաքական խարիզմատներ չեն: «Շորասազ Վիկտորի» մասին` կա՛մ լավ, կա՛մ ոչինչ, որովհետև «շրջադարձերը» և «փոխված ձիերն» իր դեպքում անչափ շատ են: Այս դաշինքի դեպքում կարող է խոսք լինել Օսկանյանի «տիրապետած» նյութական «բազայի», դրսի կապերի, սփյուռքի քաղաքական ներուժի մասով: Չմոռանանք, որ Արսինե Խանջյանը, Սերժ Թանկյանը պիտի գան-դիտեն մեզ, մեր ընտրությունները, սովորեցնեն ինչպես ընտրելու արվեստը: Այդ ամենը, կարելի կարծել, հատկապես և վասն Վարդան Օսկանյանի կարող է լինել (աբսուրդ կթվա, եթե արևմտյան «պասաժի» համարում ունեցող «Ելք» դաշինքի համար սփյուռքն այդպես կոնսոլիդացվի):


Ձգենք դադարը փոքր-ինչ` մեկ կարևորում անելու. օհանյանական դաշինքը բաղկացած է մարդ-կուսակցություններից: Օսկանյանը, որի թիմը չկարողացավ անգամ նյութական բազմաբեղուն օպերացիաներից հետո հինգ տոկոս ձայն հավաքել ընդդիմադիր Գյումրիում, երբ ոչ անհայտ Վարդանիկը յուր ողջ ռեսուրսը դրել է Օսկանյանի «տակ» (չմոռանանք նաև Վանաձորի ավագանու ընտրությունները), ինչպե՞ս կարող է խորհրդարանական կենաց-մահու կռվի ժամանակ դաշինքով յոթ տոկոս «ձեռք գցել»: Նույնը` ժամանակին Վանաձորում պարտված Վիկտորը: Իսկ Արամ Գասպարի Սարգսյանը քաղաքական դաշտում վաղուց ու սիրուն լողում է` նույնքան և խիստ «գասպարավարի»:


Այնպես որ, այս դաշինքի շանսերը (որքան էլ ՀՀԿ-ի «աբիժնիկները» ասեն` Օհանյանը երկրորդ տեղն է գրավելու ու փորձեն «ուռեցնել» այն) անչափ ցածր են:
Միակ ելքը Ծառուկյանին «կպած» մնալն է:
Այս դեպքում էլ «մնացորդային» երևույթներն այնքա՜ն շատ են, որ «կհաշվենք հաջորդ դասին»:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2267

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ