Ես դարձա ու տեսա այն բոլոր զրկանքները, որ լինում են արեգակի ներքո. և ահա զրկվածներն արցունքների մեջ են, և ոչ ոք չկար, որ մխիթարեր նրանց, և ուժը նրանց զրկողների ձեռքին էր։
Եվ ես երանի տվի բոլոր նրանց, որ արդեն մահացել են, քան կենդանի մարդկանց, որ ապրում են մինչև այժմ։ Բայց այդ երկուսից էլ ավելի լավ է նա, որ բնավ չի եղել և չի տեսել այն բոլոր չար գործերը, որ կատարվում են արեգակի ներքո։ Ես տեսա նաև, որ ամեն վաստակի և հաջողության համար մարդուս նախանձում է իր մերձավորը. սակայն սա ևս ունայնություն է և հոգու տանջանք։
Ժողովող 4. 1-4