Տե՛ր իմ, մի՛ նայիր եղկելի սրտիս ու զազրասեր մարմնիս, քանզի հող եմ ու մոխիր, սիրում եմ երկրավորները ու չեմ տենչում նայել երկնայիններին, այլ միշտ հեշտանում եմ չարիքների մեջ՝ չտեսնելով անվախճան փառքը: Եվ չեմ հիշում առաջին երանելի սուրբ հայրերին, այլ թավալվում եմ այս աշխարհի տիղմի մեջ և մաքրվելով չեմ բարձրանում՝ դասվելու առաքինիների կարգում:
Եվ քանզի մոռանում եմ դատաստանի երկյուղը, չեմ դողում ահեղ, սոսկալի, դառը տանջանքներից, որ պահված են մեղավորների համար և ծուլանում եմ՝ անհոգ լինելով կյանքի փրկության հանդեպ, Դու շնորհի՛ր ինձ անդադար սուգ ու կոծ և ապաշխարության արտասուք:
Սուրբ Եփրեմ ԽՈՒՐԻ