Ֆրանսահայ լրագրող Լեո Նիկոլյանի մուտքը Հայաստան արգելել են: Նա «Զվարթնոց» օդանավակայանում հացադուլ է հայտարարել: «Ես Հայաստանից գնացողը չեմ, ես հենց այստեղ՝ «Զվարթնոց» օդանավակայանի անձնագրային բաժնում, հայտարարում եմ հացադուլ։ Առանց որոշումը ցույց տալու, առանց հիմնավորման արգելել են իմ մուտքը իմ հայրենիք։ Միգուցե` որովհետև լուսաբանել եմ Ոսկեպարի դեպքերը, եղել եմ Ոսկեպարում»,- իր տեսաուղերձում նշել է Նիկոլյանը:                
 

Մնաց 9 օր

Մնաց 9 օր
24.03.2017 | 00:58

Նախընտրական քարոզարշավը դանթելով առաջ է գնում: Նոր միտումներ, նոր դասավորություններ այդպես էլ չառաջացան. խորհրդարան մտնելու ներուժ ունեցող ֆավորիտ ուժերը գրեթե նույնն են, կրեատիվի պակասն այս շաբաթվա ընթացքում նույնպես զգալի էր:


Շատերը հույս ունեին, որ Ազատության հրապարակում «Հաց բերողի» համար նստացույցից կայծ կժայթքի` երկար սպասված, Ջրառատի դեպքերով առանձնապես չոգևորված կրիտիկական զանգվածի մոտ` լավ թրենինգ անցած երիտասարդների ջանքերով, որոնք խաղում էին գունավոր և հիբրիդային հեղափոխությունների բոլոր կանոններով, բայց սխալ թիրախավորմամբ (ի դեմս Եռաբլուրի): Այդ իսկ պատճառով երիտասարդների հետևում կանգնած մոդերատորները չկարողացան իրականացնել իրենց պլան «բ»-ն` Ջրառատից հետո, իսկ թե կա՞ նաև պլան «գ» և երբ այն «կգործարկվի», այս պահին դժվար է ասելը, բայց որ որոշ քաղաքական ուժեր մեծ սպասումներ ունեն հետընտրական զարգացումներից, նույնպես աներկբա է:
Հետընտրական զարգացումների սպասումներին զուգընթաց կա ևս մեկ սպասում` հնարավոր կոալիցիաներն ինչ «բաղադրությամբ» կլինեն: Հասկանալի է` ամենասպասելին ՀՀԿ-ՀՅԴ կոալիցիան է: Փորձագիտական շրջանակները չեն բացառում, որ անհրաժեշտության դեպքում հնարավոր է այդ կոնգլոմերատին միակցվի նաև «Հայկական վերածնունդը», որը, ճիշտ է, բարձրաձայնում է, թե միայն ռեալ իշխանության դեպքում որևէ մեկի հետ կմիանա, բայց չբացառենք նաև այդ տարբերակը:


Հաջորդը, այսպես ասած, ԲՀԿ-ական «սպասումն» է: Անկեղծ լինենք, «Ծառուկյան» դաշինքի քարոզարշավը շատ գրագետ չէ, ինչպես ՀՀԿ-ինն ու Կարեն Կարապետյանինը… Ձգենք նաև պաուզան` ասելու, որ անչափ հետաքրքիր «օրինաչափությամբ», ընդ որում՝ նաև անչափ նրբագեղ (շատ հմուտ աչքը կարող է զգալ դա) նույն Կարեն Կարապետյանից ՀՀԿ «մտքի գիգանտները» և «ժողովրդավարության հայրերը» ստեղծել են կարմիր կամ բեժ կուրտկայով մի մաչո, որը Ծառուկյանի չափ անմիջական, անկեղծ, կրեատիվ շփման մեջ է ժողովրդի հետ, որը, եթե ոչ վերարկուից, ապա ուսը ուսին կանգնելու, եթե ոչ թագավորաբար, ապա մաչոյաբար զրուցելու կերպար-էտալոնին է համապատասխանում, որպեսզի հակակշռեն Ծառուկյանի` այդ «գետնին» վրա ունեցած բնատուր տաղանդին: ՈՒ թե շատ կարճ, ապա նախընտրական այս երկու ֆավորիտ ուժերն էլ իրենց հիմնական խաղը կառուցել են ժողովրդի ենթագիտակցության, նրան «մոտ կանգնած» մարդու գործոնի վրա:
Վերադառնալով «Ծառուկյան» դաշինքի «սպասումին», արձանագրենք. թե՛ դաշինքում, թե՛ «նրա շուրջ և հետևում» եղողները աներկբայորեն համոզված են՝ քվեատուփերը բացելուց հետո պարզվելու է, որ հենց «Ծառուկյան» դաշինքն է հաղթել ընտրություններում, և նա է մեծամասնությունը: Չանդրադառնանք` իրատեսակա՞ն է դա, թե՞ ոչ իրատեսական: Եվ այնուհանդերձ, այս «դեպքի» համար ևս կոալիցիոն սցենարներ են կառուցվում: Դա է պատճառը, որ որոշ ուժեր արդեն իսկ հայտարարում են, թե իրենք կոալիցիա կկազմեն բոլորի, բայց ոչ երբեք ՀՀԿ-ի հետ: Ասել է` դեմ չեն ԲՀԿ-ի հետ «կազմելուն»: Սոցհարցումներից ելնելով էլ պետք է կարծել, որ հիպոթետիկ այդ կոալիցիան պետք է բաղկացած լինի «Ելքից» և կրկին ու կրկին «Հայկական վերածննդից»:
Հնարավո՞ր է նման հիդրայի «ծնունդ» խորհրդարանական կառավարմամբ Հայաստանում: Երբե՛ք: Ոչ այն պատճառով, թե ինչպես են այս պահին «Ելքն» ու «Ծառուկյան» դաշինքը խժռում միմյանց (տե՛ս Նաիրա Զոհրաբյան-Արամ Սարգսյան բանակռիվը), կամ ինչպես են ՀՎԿ-ին անվերջ «սպանում» նույն «Ծառուկյան» դաշինքում:


Եվ ոչ էլ այն պատճառով, որ գաղափարական տարբեր հարթություններ են «առերեսվում» այս դեպքում, էլ չենք ասում` քաղաքական-մարդաբանական-մտածողության տեսակաբանության «ալքիմիան»: Այլ որ «Ծառուկյան» դաշինքն իր տեսակաբանությամբ շատ ավելի մոտ է ՀՀԿ-ին, քան մնացածին:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1569

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ