Իսկապես բնությամբ հիմար էին բոլոր այն մարդիկ, որ աստվածագիտություն չունեին և անկարող էին տեսանելի բարի բաներից գիտենալ, թե որն է Գոյը, և ոչ էլ նայելով գործերին` ճանաչեցին նրանց Ճարտարապետին։
Այլ նրա փոխարեն աստվածներ համարեցին կա՛մ կրակը, կա՛մ հողմը, կա՛մ արագահոս օդը, կա՛մ աստղերի շրջանները, կա՛մ հորդ ջրերը և կա՛մ երկնային լուսատուները` աշխարհիս արբանյակները։ Եվ եթե դրանց գեղեցկությամբ հրճվելով` նրանց աստվածներ կարծեցին, ապա պիտի գիտենային, թե որքա՜ն առավել ևս լավ է դրանց Տերը, որովհետև նա, որ գեղեցկության արարչապետն է, նա էլ ստեղծել է դրանք։
Իմաստություն Սողոմոնի 13. 1-3