Որովհետև նա չճանաչեց իր ստեղծողին և ոչ էլ նրան, որ ներգործող շունչ արարեց իր մեջ ու իր մեջ փչեց կենդանի հոգի։ Ավելին, նա մեր գոյությունը խաղ համարեց, իսկ մեր կյանքը` շահութաբեր տոնավաճառ, քանի որ, ասում են, որտեղից ուզում է լինի, թեկուզ հենց չարիքից, հարկավոր է բան շահել։ Եվ նա բոլորից էլ լավ գիտի, որ ինքը մեղք է գործում` հողեղեն նյութից դյուրաբեկ անոթներ և կուռքեր շինելով։
Իմաստություն Սողոմոնի 15. 11-13