Երեկ քաղաքական օրակարգը հագեցած էր Վրաստանում մեկնարկած ՆԱՏՕ-ի զորավարժություններին Հայաստանի չմասնակցությանն առնչվող մեկնաբանություններով: Մինչ խնդրին անդրադառնալը, նշենք, որ հուլիսի 30-ին ևս նման զորավարժություն էր անցկացվել Վրաստանում, որին Հայաստանը մասնակցել էր, չէր մասնակցել Ադրբեջանը: Եթե մի կողմ թողնենք քաղաքական ենթատեքստը, հարց է առաջանում` այս զորավարժություններին մասնակցելով ի՞նչ շահեց հայկական զինուժը, և ի՞նչ կորցրեց ադրբեջանական բանակը:
Ռազմական գործի գիտակները պնդում են, որ նման զորավարժություններն ավելի շատ քաղաքական, քան մարտական խնդիրներ են լուծում: Ասել է` սրանով է պայմանավորված խնդրի շուրջ աղմուկը, իսկ մեր և հակառակորդի զինված ուժերի պատրաստվածությունն ու կազմակերպվածությունը դրանով չէ, որ որոշվում են:
Քաղաքական ենթատեքստին անդրադառնալով, հավելենք, որ մեր աղբյուրը մասնակիորեն համաձայնեց, թե այս որոշումը «մի գիշերում» է ընդունվել և արտաքին ճնշմամբ։ Անշուշտ, Ռուսաստանին դուր չի գալիս Հայաստանի մասնակցությունը, բայց այնպես չէ, որ Մոսկվան հայաստանյան իշխանություններին ստիպել է նման որոշում կայացնել, պարզապես մերոնք չեն ցանկացել լարվածություն մտցնել հայ-ռուսական հարաբերություններում: Իսկ թե ինչու՞ նախապես չհայտարարվեց, որ ՆԱՏՕ-ի զորավարժություններին չեն մասնակցելու, մեր զրուցակիցն ասաց, որ դա ընթացիկ զարգացումներով պայմանավորված քաղաքական մանևր էր:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ