Շվեյցարիա` Ժնև

Կարող էր և Բեռնը լինել: Նույնիսկ Ցյուրիխը: Էական չէ: Շվեյցարիան հայ-թուրքական արձանագրությունների երկիրն է նաև: ՈՒ քանի որ մեծ քաղաքականության մեջ մանրուքներ չկան, նկատենք` կրկին նուրբ հաշվարկ է արվել Մոսկվայի ու Փարիզի «արանքում» գտնվող չեզոք երկիր Շվեյցարիայի մասով, որպեսզի հանդիպումն անպայման տեղի ունենա, ռուսական կողմը չընդվզի, կողմերին հանդիպումից հետ չքաշի: Այն էլ` աշխարհաքաղաքական այս գերլարված իրավիճակում, երբ Թրամփն ու Իրանը «միջուկայինի» շուրջ «հաշիվներ» են մաքրում, երբ Իրաքն իր զորքերն է մոտեցնում «անկախացյալ»-նավթառատ Քրդստանի սահմաններին, երբ ԵԱՏՄ-ական Ղրղզստանի սահմանները «փակում» է այդ երկրի ընտրություններում «պարտված» մեկ այլ ԵԱՏՄ-ական անդամ` Ղազախստանը, իսկ Ղրղզստանի նախկին նախագահ Աթանբաևը պահանջում է Ղազախստանի սահմանը չբացելու դեպքում հրավիրել ԵԱՏՄ նիստ… Պետք է ձգել պաուզան:

Բանն այն է, որ ԵԱՏՄ հաջորդ նիստը պետք է տեղի ունենա Հայաստանում` առաջիկա օրերին: Եթե Ղազախստան-Ղրղզստան «պոլեմիկան» չստացվի, արտահերթ նիստ հրավիրվի. որտե՞ղ է հրավիրվելու այն: Անչափ էկզոտիկ կլինի նման օրակարգով Երևանում նիստ հրավիրելու հեռանկարը: Էլ չենք ասում, որ ըստ «Լավրովի ծրագրի»` ԵԱՏՄ անդամ պետք է «դառնա» նաև Ադրբեջանը, եթե Հայաստանն ազատագրված տարածքները «տա» Ղարաբաղին: Ի դեպ, Ղարաբաղից էլ ասացին` էլ չկա նման տարածք: «Պրծել» է: Այն այսուհետ Ղարաբաղի մաս է, և վերջինիս հետ կազմում է մեկ ամբողջություն: Չծանրանանք` ամենամեծ ճշմարտության վրա` Ադրբեջանը երբեք, ոչ մի դեպքում ԵԱՏՄ անդամ չի դառնա` միլիոն պատճառներով:

Անցնենք առաջ` արձանագրելու, որ, բոլոր դեպքերում, Շվեյցարիան գտնվում է Եվրոպայում, որի հետ մեկ ամսից Հայաստանը պետք է «հարևանության» համաձայնագիր ստորագրի: Արևմտյան հաջորդ նոու-հաուն էլ ԵՄ-Հայաստան համաձայնագրի «անժամանակ» հրապարակումն էր: Այո՛, Արևմուտքը ևս շտապում է: Արևմուտքն անում է ամեն ինչ, որ այս անգամ համաձայնագիրը «փոզմիշ» չլինի:
Համարձակություն ունենանք ասելու` չի՛ լինի. դե, գոնե այդպես են վստահեցնում հայաստանյան բարձրաստիճան պաշտոնյաները` «նեղ միջավայրում»։ «Փոզմիշի» միակ պատճառը, ըստ նրանց, ոչ թե Ռուսաստանի «նեպրիյազնը» կարող է լինել, այլ եվրոպական բարդ ընթացակարգը. ԵՄ անդամ երկրները թե՛ համաձայնագրի ստորագրումից առաջ, թե՛ հետո պետք է տան իրենց համաձայնությունը:
Համարձակություն ունենանք ասելու նաև, որ ոչ մի էական շարժ չի լինի Սարգսյան-Ալիև հանդիպման ժամանակ:

Մեծ շարժն ինքնին հանդիպման փաստն է, կողմերին մեկ սեղանի շուրջ մի երկու ժամով նստեցնելը: Հաջորդ շարժն էլ այն է, որ արևմտյան համանախագահությունն ամենևին էլ մտադիր չէ ղարաբաղյան խնդրում հետ քաշվել, առավելությունը տալ Ռուսաստանին, դրանով ևս մեկ անգամ ազդանշանելով` դեմ է «լավրովյան», այն է` սանկտպետերբուրգյան ծրագրին, այն է` ռուսական խաղաղապահների «գոյությանը»… Էլի ձգենք պաուզան` ասելու` Ռուսաստանը փորձում է խաղաղապահների համանման` ՀԱՊԿ ուժերի «ակցիա» իրականացնել նաև Սիրիայում, ՈՒկրաինայում, սակայն ամերիկյան օրակարգը, գոնե Ղարաբաղի մասով, բոլորովին այլ է. այդ մասին խոսել է ԱՄՆ-ի պետքարտուղար Ռեքս Թիլերսոնը, այն ներառում է Վիեննայի «օրակարգը», ինչը բոլորին է հայտնի, որի մատրիցան հետաքննողական սարքերի տեղակայումն է:
Իսկ այս երկու հակընդդեմ մոտեցումները միմյանց «կցել-կցմցելը», անգամ ամենամեծ ցանկության դեպքում, ուղղակի անհնար է, այն էլ` մեկ-երկու ժամ տևող հանդիպման ընթացքում:
Լինի դա Ժնևում, Ցյուրիխում, թե Բեռնի Ծաղկի փողոցում: ՈՒ մեր «Շտիռլիցը» դա գիտեր: Դրա համար էլ գնաց հանդիպման:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ