«Ռուսաստանին ռազմավարական պարտության հասցնելու համար Հավաքական Արևմուտքը, ՈՒկրաինայից հետո, ձգտում է ապակայունացնել իրավիճակը հետխորհրդային տարածքի այլ հատվածներում, այդ թվում՝ Հարավային Կովկասում, խարխլելու Ռուսաստանին տարածաշրջանի երկրների հետ կապող դաշինքային և գործընկերային հարաբերությունները: Ռուսաստանը կշարունակի զարգացնել փոխադարձ հարգալից և փոխշահավետ համագործակցություն տարածաշրջանի բոլոր պետությունների հետ»,- ասված է ՌԴ ԱԳՆ հայտարարության մեջ։                
 

«Հաղթելու համար պետք է իմանաս հակառակորդիդ թույլ և ուժեղ կողմերը»

«Հաղթելու համար պետք է իմանաս հակառակորդիդ թույլ և ուժեղ կողմերը»
14.11.2017 | 10:37

Չեխական «Parlamentni Listy»-ի հարցերին պատասխանում է Չեխիայի Հանրապետությունում բնակվող պատմաբան, նկարիչ և լրագրող ԱՇՈՏ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆԸ:

-Ի՞նչ կասեք Եվրոպայում մուսուլմանների կատարած ահաբեկչական գործողությունների մասին:
-Դա միայն սկիզբն է, իսլամը ճանաչում է միայն մեկ բարոյականություն՝ ուժ: ՈՒ եթե չի տեսնում այդ զսպաշապիկը, շարունակելու է իր սև գործը: Եվրոպան ունի թույլ և անհասկանալի օրենքներ, որոնք նպաստում են նման զարգացումներին:
-Ըստ Ձեզ, ովքե՞ր են էմիգրանտների և նրանց կատարած հանցագործությունների հիմնական պատասխանատուները:
-Պատասխանատվությունը կրում են Բրյուսելի թույլ քաղաքական գործիչները, Եվրախորհրդարանը, Անգելա Մերկելը, Մարտին Շուլցը: Նրանք իրենց վարած պրիմիտիվ, անհասկանալի քաղաքականությամբ դարձել են ոչ միայն Եվրոպայի, այլև քրիստոնեական ողջ աշխարհի ամոթը: Ապագա սերունդներն ամաչելու են նրանց փոխարեն: Եվ մեղքը ուրիշ տեղ փնտրելու փոխարեն, պետք է հասկանան, որ հիմնական մեղավորները հենց իրենք են ու իրենց «արտասովոր» օրենքները: Նշածս անձինք, եթե ունեն պատիվ և արժանապատվություն, ապա պետք է հեռանան քաղաքական դաշտից, տեղը զիջեն եվրահայրենասերներին:
Ինձ առանձնապես զարմացնում է այն իրողությունը, որ իսլամն աստիճանաբար գրավում է Եվրոպան, իսկ Վատիկանին բնավ չի անհանգստացնում այդ հանգամանքը: Վատիկանը լռում է:
-Ի՞նչ պետք է անել, ինչպե՞ս սանձել օրեցօր ահագնացող կործանարար «հեղեղը»:
-Առաջին. Եվրոպայում բարձրացնել ծնելության աճը:
Երկրորդ. դադարեցնել հիշյալ «հեղեղի» հոսքը Եվրոպա և բոլորին վերադարձնել այնտեղ, որտեղից եկել են:
Երրորդ. ովքեր ցանկանում են մնալ Եվրոպայում, ստիպել, որ ընդունեն եվրոպական արժեքները և քրիստոնեություն: Այլապես երրորդ համաշխարհային պատերազմը կսկսվի առաջիկա մի քանի տասնամյակում, որն ավելի ահավոր կլինի, քան անցյալինը:
-Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը ասում է. «Արդարացի չէ բոլոր մուսուլմաններին անվանել տեռորիստներ»: Նույն կարծիքին է և Չեխիայի հոգևոր առաջնորդներից Տոմաշ Հալիկը...
-Եթե նրանք հանգամանորեն կարդային Ղուրանը, կհանդիպեին հետևյալ խոսքերին (նման մոտ 10 սկզբունքների ևս) ու կլռեին. «Դուք, որ հավատում եք, մի ընդունեք հրեաներին և քրիստոնյաներին որպես բարեկամների: Ձեզնից ովքեր նրանց հետ բարեկամանան, Աստված հավատը կտանի այլ ուղղությամբ» (Ղուրան, սուրահ XII, 56/51): Կամ էլ հետևյալը. «Դուք, որ հավատում եք, մի բարեկամացեք այն անձնավորությունների հետ, որոնց վրա Աստված զայրացած է: Նրանք կորցրել են ապրելու հավատը ապագայում, ինչպես այն կորցրել են անհավատները և նրանց տեղը միայն գետնի տակ է» (Ղուրան, CVII, սուրահ 60):
- Որքան էլ կարդինալ Դուկան և մյուս անվանի հոգևոր առաջնորդները պնդեն, թե իսլամը չունի կանխամտածված պլան` Եվրոպայի առնչությամբ, այնուամենայնիվ փաստ է, որ ահաբեկչության մասշտաբներն ավելի են ընդլայնվում: Իրականացվում են նորանոր հարձակումներ, բռնաբարություններ, սպանություններ, որոնց մասին լռում են եվրոպական լրատվամիջոցները, քաղաքական գործիչները: Հանցանքների, ահաբեկչությունների թիվը յուրաքանչյուր տարի նախորդի համեմատությամբ աճում է 80 %-ով: Ի՞նչ կասեք այս առնչությամբ:
-Սկսեմ նրանից, որ երբ եվրոպացիները գաղութացրին ամերիկյան երկու մայրցամաքները, ընդամենը 200 տարում՝ 16-րդ և 17-րդ դարերում, ոչնչացրին 90 միլիոն հնդկացիների, քանի որ նրանք քրիստոնեություն չընդունեցին: Ցավոք, եվրոպացիներն իրենց արածներն ընդունում են որպես առաջադիմական քայլ: Միայն Առաջին և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմներին զոհ դարձան մոտ 150 միլիոն քրիստոնյաներ: Եվրոպացիների համար սա ևս համարվում է նորմալ երևույթ, և լռում են: Ասել է` եվրոպացիները երբեմն մոռանում են իրենց կատարած բարբարոսությունները:
Գրեթե չեմ կասկածում` Եվրոպայում այսօր կատարվող հարձակումները, ահաբեկչական գործողությունները, վանդալիստական մյուս դրսևորումները միայն սկիզբն են: Հետագայում դրանք ավելի կործանարար (եվրոպական քաղաքակրթության համար) բնույթ են ստանալու, եթե Եվրոպան չսթափվի ու չընդունի լուրջ, կանխարգելիչ որոշումներ ու օրենքներ: Այն էլ փաստեմ, որ բոլոր նման դրսևորումների մեղավորը հենց նրանք` եվրոպացիներն են: Դեռ ե՞րբ էր, հիշու՞մ եք, որ մուսուլման ֆունդամենտալիստները զգուշացրին եվրոպացիներին՝ չխառնվել իրենց ներքին գործերին, այլապես Եվրոպան արյան ծով կդարձնեն: Ժամանակին Ղրղզստանի նախագահը, օրինակ, զգուշացրել էր. «Հարգարժան եվրոպացիներ, մի՛ թելադրեք, թե մեր տան մեջ մենք ինչպես պետք է պարենք… Հանգիստ թողեք մեզ»:
Կա ֆիզիկայի օրենք` «ազդումը հակազդում է առաջացնում»: Դրա ականատեսն ենք այսօր:
Ֆրանսիայում և Անգլիայում 50 տարվա ընթացքում մուսուլմանները գնել են 100-ից ավելի չգործող քրիստոնեական եկեղեցիներ և դարձրել մզկիթներ: Կարծում եմ` մուսուլմանների կործանարար քայլերը Եվրոպայում միաժամանակ ձեռնտու են և հրեաներին:
Նշեմ նաև` անցած դարերում երկրագնդի մեծ մասը քրիստոնյաների գաղութ էր` Ավստրալիա, ասիական բազմաթիվ երկրներ, Ամերիկա, Աֆրիկա: Եվ այդ երկրների բազում հարստություններ տեղափոխվել են Եվրոպա:
-Ի՞նչ կարծիքի եք Դոնալդ Թրամփի մասին: Երբեմն հնչեցնում են, թե նա Պուտինի իսլամաֆոբ գործակալն է:
-Ժամանակին Ռոնալդ Ռեյգանի և Միխայիլ Գորբաչովի մերձեցումից ամենաշատն օգտվեցին եվրոպացիները և Ամերիկան (Խորհրդային Միության քայքայում, Չեխոսլովակիայի, Հարավսլավիայի և սոցբլոկի քայքայում):
Միջազգային բոլոր պրոբլեմները կլուծվեն ԱՄՆ-ի, Եվրոպայի և Ռուսաստանի համատեղ գործակցությամբ: Նաև Եվրոպան իրավունք չունի իր կամքը թելադրելու մյուս երկրներին:
-Ի՞նչ կասեիք Թուրքիայի առնչությամբ: Պնդում են, թե Թուրքիայի և Ռուսաստանի մերձեցումը հակասում է ԱՄՆ-ի շահերին:
-Թուրքիան Ռուսաստանի հետ մերձեցավ միայն հեղաշրջումից հետո: ԱՄՆ-ը առաջնություն էր տալիս Գյուլենին, նկատի ունենալով Էրդողանի արտասովոր քաղաքականությունը, որը չէր համընկնում ԱՄՆ-ի շահերին, և ցանկություն ուներ հեռացնելու վերջինիս: Ռուսաստանն էլ ճիշտ ժամանակին, իր շահերից ելնելով, կարողացավ փրկել Էրդողանին:
-Ի՞նչ ընթացք կստանան Թուրքիայի և ԱՄՆ-ի հարաբերությունները, նաև Թուրքիայի և Ռուսաստանի հարաբերությունների ջերմացումը: Ռուսաստանի հետ Թուրքիայի մերձեցումը, Ձեր կարծիքով, երկա՞ր կտևի, թե՞ ոչ:
-Ժամանակին հին հույն փիլիսոփաներից մեկը գրել է. «Քաղաքականության մեջ չկան հավերժական բարեկամներ և մշտական թշնամիներ, կան հավերժական շահեր»: Այսօրվա թշնամիդ վաղը կարող է դառնալ քո բարեկամը, իսկ բարեկամը՝ թշնամիդ: Ռուսաստանի և Թուրքիայի մերձեցումը ժամանակավոր բնույթ է կրելու: Առայժմ երկուսի շահերը համընկնում են: Հետագայում Թուրքիան դարձյալ մերձենալու է Եվրոպային և ԱՄՆ-ին, քանի որ լավ գիտի, որ իր ամենամեծ թշնամին Ռուսաստանն է: Ռուսաստանը շուրջ 150 տարի է, ինչ ցանկացել է վերացնել Թուրքիան և տիրանալ Բոսֆորի ու Դարդանելի նեղուցներին: 1917-ին չլիներ Եվրոպայի օգնությունը թուրքերին, Ռուսաստանն իր դարերի իղձը կիրականացներ: Եվրոպային էլ ձեռնտու է Թուրքիայի հետ լավ հարաբերություններ պահպանելը Ռուսաստանը թուլացնելու համար: Թուրքերն աշխարհի ամենալավ քաղաքական «դերասաններն» են և շատ լավ գիտեն՝ ԱՄՆ-ը և Եվրոպան կորցնելու դեպքում Ռուսաստանի առջև կբացվեն Թուրքիայի դռները:
-Ըստ Ձեզ, հնարավո՞ր է Եվրոպային սպառնացող միգրացիայի խնդիրը լուծել Թուրքիայի հետ համատեղ:
-Եվրոպան իրեն ցածրացնում է Թուրքիայից օգնություն խնդրելով: Այդ քայլով ցուցադրում է իր անկարողությունը և թուլությունը:
-Ի՞նչ եք կարծում, Էրդողանը ձգտու՞մ է վերականգնել երբեմնի Օսմանյան կայսրությունը: Եվ որքա՞ն կտևի Թուրքիայի մեկուսանալը Եվրոպայից և ԱՄՆ-ից:
-Ներկա պարագայում խնդիրն ամենևին էլ Օսմանյան կայսրությունը վերականգնելը չէ: Մուսուլմանական շատ երկրներում օրենքը հնարավորություն է տալիս մինչև կյանքի վերջը մնալու երկրի ղեկավարի պաշտոնում: Որոշ ժամանակ անց Թուրքիան կրկին բարեկամանալու է ԱՄՆ-ի ու Եվրոպայի հետ: Անգամ կարող եմ ասել երբ: Այդ իրողությանը, ի դեպ, ձգտելու է ոչ թե Թուրքիան, այլ ԱՄՆ-ը և Եվրոպան: Թուրքերը միշտ էլ քաղաքական ամենաբարդ իրավիճակներից հաղթող են դուրս եկել: Թուրք գործիչներից մեկը դեռևս 100-150 տարի առաջ ասել է. «Ցնծա, ով թուրք, երևում է` բախտիդ արևը միշտ քո գլխավերևում է»:
-Ինչպիսի՞ն են Հայաստանի հարաբերությունները ԱՄՆ-ի, Եվրոպայի, Ռուսաստանի և Թուրքիայի հետ:
-ԱՄՆ-ը և Եվրոպան Հայաստանի հետ պահպանում են ֆորմալ հարաբերություններ: Նրանց նպատակը Անդրկովկասում Ռուսաստանը թուլացնելն է: 1915-ի ցեղասպանությունը Թուրքիան իրագործեց Եվրոպայի անտարբեր հայացքի ներքո, հատկապես Գերմանիայի թողտվությամբ: Ռուսաստանի հետ հայերի բարեկամությունը նպաստավոր է Հայաստանի ամբողջականությունը պահպանելու համար, իսկ Ռուսաստանին այն հնարավորություն է տալիս Անդրկովկասը պահելու իր հսկողության դաշտում, արգելակելով թուրքերի վաղեմի երազանքը` միանալ Ադրբեջանին և Միջին Ասիային:
Թուրքիայի և Հայաստանի հարաբերությունները, որպես այդպիսիք, բացակայում են, և սահմանը երկու երկրների միջև չի գործում: Հայ ժողովուրդը երբևէ չի մոռանալու 1915 թվականի եղեռնը:
Խոսքս ցանկանում եմ ավարտել հին հունական ասացվածքով. «Եթե ուզում ես հաղթել թշնամուդ, չպետք է հենվես միայն քո ուժի վրա, իմանալով անգամ, որ դու ուժեղ ես, քան հակառակորդը: Հաղթելու համար պետք է իմանաս հակառակորդիդ թույլ և ուժեղ կողմերը»:
Ցավոք, Եվրոպային չի անհանգստացնում այս իրողությունը, և նա առայժմ պարտվում է:

Դիտվել է՝ 5128

Մեկնաբանություններ