«Ռուսաստանին ռազմավարական պարտության հասցնելու համար Հավաքական Արևմուտքը, ՈՒկրաինայից հետո, ձգտում է ապակայունացնել իրավիճակը հետխորհրդային տարածքի այլ հատվածներում, այդ թվում՝ Հարավային Կովկասում, խարխլելու Ռուսաստանին տարածաշրջանի երկրների հետ կապող դաշինքային և գործընկերային հարաբերությունները: Ռուսաստանը կշարունակի զարգացնել փոխադարձ հարգալից և փոխշահավետ համագործակցություն տարածաշրջանի բոլոր պետությունների հետ»,- ասված է ՌԴ ԱԳՆ հայտարարության մեջ։                
 

Ինչու՞ արժի ռուսների հետ խոսել

Ինչու՞ արժի ռուսների հետ խոսել
22.03.2018 | 12:24

Անգելա Մերկելին ու Վլադիմիր Պուտինին դժվար է համեմատել, բայց ընդհանրություններ նրանք ունեն` երկուսն էլ որոշում են իրենց երկրների և համապատասխանաբար` Եվրոպայի քաղաքականությունը` սկսած 2000-ականներից` Berliner Zeitung-ում գրում է Խոլգեր Շմալեն: Նրանք պաշտոնավարում են մայր ցամաքի բոլոր ղեկավարներից ավելի երկար: Բայց հիմա նրանք անցյալի գործիչներ են: Կթողնե՞ն նրանք իրենցից հետո ռուս-գերմանական հարաբերությունները ներկա տարտղնված վիճակում, թե՞ կցանկանան օգտագործել իրենց կառավարման, հավանաբար, վերջին տարիները կառուցողական ու վստահելի շփումներ հաստատելու համար: Պուտինն ու Մերկելը չունեն այնքան լավ հարաբերություններ, ինչպես ունեին Վիլլի Բրանդտն ու Լեոնիդ Բրեժնևը կամ Հելմուտ Քոլն ու Միխայիլ Գորբաչովը, այնուամենայնիվ. շնորհիվ երկարամյա համատեղ աշխատանքի որոշակի վստահություն կա:

Մերկելը երբեք չի մասնակցել Պուտինի դիվայնացմանը, որ դարձել է Արևմուտքի` Ռուսաստանի հետ կոնֆլիկտի մասը: Վերջին օրինակը Մեծ Բրիտանիայի ԱԳ նախարար Բորիս Ջոնսոնի մեղադրանքներն էին, որ Սերգեյ Սկրիպալի մահափորձի հետևում, հավանաբար, Ռուսաստանն է: Նա ոչ մի ապացույց չի ներկայացնում: Մեղադրանքների հիմքում մեթոդն է, որ Ռուսաստանը ՙսկզբունքորեն ստոր է՚, իսկ նախագահը ՙհատկապես վատ տղա է՚: Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելն ու նախագահ Ֆրանկ Վալտեր Շտայնմայերը այդ մեթոդին չեն հետևում, նրանք շեշտը դնում են երկխոսելու վրա: Երկխոսությունը պետք է վարել երկու հարթությունում: Առաջին` պետք է մեծ կոնֆլիկտները հաղթահարելու ընդհանուր ճանապարհներ գտնել: Եթե Արևմուտքը կարողանար Ռուսաստանի հետ համաձայնեցնել ՄԱԿ-ի խաղաղապահ առաքելության տեղակայումը, մեծ առաջընթաց կլիներ: Երկրորդ` համագործակցությունը պետք է կողմնորոշվի հետպուտինյան ժամանակին: Պետք է հասկանալ ու աջակցել հաջորդ սերնդի հասարակական վերափոխումների պահանջները: Բավարարելու համար երիտասարդ սերնդի գոնե տնտեսական պահանջները, Պուտինի կառավարությունը պետք է ավելի բաց ու Արևմուտքի հետ համագործակցելու հակված լինի: Շնորհիվ վիզային ռեժիմի մեղմացման ու կրթաթոշակային ծրագրերի Գերմանիան կարող է նպաստել, որ ոչ միայն ռուս միլիոնատերերը զվարճանան արևմտաեվրոպական մայրաքաղաքներում, այլև երիտասարդ ռուսները կարողանան ծանոթանալ Արևմուտքի հետ ու եզրակացություններ անեն իրենց երկրի հետագա զարգացման մասին: Եթե Մերկելն ու Պուտինը համագործակցությունն այդ ուղղությամբ զարգացնեն, կկարողանան լավ հեռանկարներ ստեղծել Գերմանիայի ու Ռուսաստանի հարաբերությունների հեռանկարների համար:
Խոլգեր ՇՄԱԼԵ, | Berliner Zeitung


Հ.Գ. Զուտ գերմանական կուռ տրամաբանություն` ինչպե՞ս Ա կետից արագ հասնել Բ կետին: ՈՒղիղ ճանապարհով: Եվրոպացիներն այդպես էլ չեն հասկանա ռուսական մենթալիտետը, որովհետև առաջնորդվում են ռացիոնալ տրամաբանությամբ, ու երբ խնդիր են դնում, որոնում են լուծման ճանապարհներ: Ռուսները նախ խնդիրը դնում են ոչ թե լուծելու, այլ ինչ-որ մեկին` իրենց հնարովի թշնամիներին հաղթելու, բոլորից ամեն ինչում առաջ անցնելու համար: Դպրոցական գերազանցիկի հոգեբանությունը հմտորեն սերմանում են տասնամյակներով պետական քարոզչամիջոցները: Նրանց առաջին խնդիրը համախմբումն է, հետո միասին մի կերպ կապրեն իրենց կոմունալ բնակարանում: Արևմուտքի հետ համագործակցությունը և Արևմուտքի արժեքներին ու կենսակերպին ծանոթանալը հենց այն արգելված պտուղն է, որ ճաշակելուց հետո ժամանակի մեջ կանհետանա ռուսական դրախտը: Հենց այդ պատճառով Ռուսաստանում սերմանվում են ատելություն ու արհամարհանք Արևմուտքի նկատմամբ` ներկայացվելով իբրև այլասեռության ու ավանդական արժեքների ոչնչացման համամարդակային վտանգ, իսկ Արևմուտքում դիվայնացվում են Պուտինն ու Ռուսաստանը` իբրև հետամնացության, ագրեսիայի ու պատերազմի վտանգ: Որքա՞ն դա կտևի: 6 տարի` հաստատ:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1692

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ