Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Ո՛չ Վաշինգտոնը, ո՛չ էլ Մոսկվան չեն սանձազերծի պատերազմ»

«Ո՛չ Վաշինգտոնը, ո՛չ էլ Մոսկվան  չեն սանձազերծի պատերազմ»
17.04.2018 | 00:40

Նախորդ շաբաթվա վերջին ԱՄՆ-ի նախագահը Սիրիան հրթիռակոծելու հրաման տվեց: Ավիահարվածից հետո Դոնալդ Թրամփը հայտարարեց, որ բոլոր հրթիռները խոցել են նախատեսված թիրախները և դրանք շատ «գեղեցիկ հարվածներ» էին: Սակայն դրանում ոչ մի գեղեցիկ բան չտեսան մյուս երկրները և առաջին հերթին Ռուսաստանը: ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդը մերժեց Ռուսաստանի առաջարկած բանաձևի նախագիծը, որը դատապարտում էր ԱՄՆ-ի, Ֆրանսիայի և Մեծ Բրիտանիայի կողմից Սիրիային հասցված հարվածները: Իրադրության շուրջ իր գնահատականը ներկայացրեց ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպան ԱՐՄԱՆ ՆԱՎԱՍԱՐԴՅԱՆԸ:

-Ինչպե՞ս եք մեկնաբանում սիրիական ռազմական օբյեկտներին ԱՄՆ-Մեծ Բրիտանիա-Ֆրանսիա ռազմական հարվածը։
-Այն, ինչ տեղի ունեցավ ապրիլի 14-ին, դեպքերի զարգացման տրամաբանական վախճանն էր, և պետք է ասել, «ամենաբարեհաջողը» ստեղծված գերլարված քաղաքական առճակատման պայմաններում։ Կետային հարվածները չունեցան պատասխան ռուս-իրանական զինուժի կողմից, որից վախենում էին բոլորը, քանի որ դա կարող էր հանգեցնել լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների: Սա ենթադրել է տալիս, որ գոյություն է ունեցել ինչ-որ պայմանավորվածություն հակամարտող կողմերի միջև։
-Ի՞նչ եք կարծում, ռմբակոծումները կկրկնվե՞ն։
-Կարծում եմ` ոչ։ Համենայն դեպս, մոտ ժամանակներս։ Այս հարվածը առկա քաղաքական լարված կրքերի եռման կետ, գոլորշու արձակում էր։ Այստեղ մենք գործ ունենք քաղաքական այն ֆենոմենի հետ, որ կոչվում է «Պասկալի բանաձև», երբ հակամարտող կողմերը փոխադարձ համաձայնությամբ գնում են որոշակի քայլերի, ոչ թե կոնֆլիկտը վերջնականորեն կարգավորելու, այլ, ինչպես ասում են, «դեմքը փրկելու» համար։ Սա խնդրի ժամանակավոր լուծում է։ Այնպես որ` սիրիական «ոդիսականը» ավարտված չէ, դեռ առջևում է։ Սակայն պարզվեց նաև մի կարևոր հանգամանք. ո՛չ Վաշինգտոնը, ո՛չ էլ Մոսկվան չեն սանձազերծի պատերազմ։ Ավելին, այս ամենին կարող է հետևել երկխոսության սկիզբը։ Սա բացառված չէ։
-Ինչպե՞ս եք գնահատում Թուրքիայի դիրքորոշումը։
-Մեղմ ասած, ուխտադրուժ և նենգ։ Մի քանի օր առաջ, երբ հորիզոնում պատկերվում էին ռուսական միջուկային քսանմիլիարդանոց գործարքը, Ս-400 հրթիռը և մի շարք այլ դիվիդենդներ, Էրդողանը Պուտինին անվանում էր «թանկագին դաշնակից, բարեկամ»։ Հետո հրթիռների պայթյունը դեռ չլռած, նա ողջունեց Թրամփի քայլը, համաձայնեց ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Ենս Ստոլտենբերգի հետ քննարկելու «Ինջերլիկ» ավիաբազան տրամադրելու հարցը, կոպտեց Սերգեյ Լավրովին Աֆրինի հետագա ճակատագրի վերաբերյալ, խորհուրդ տվեց Մոսկվային վերջացնել Միացյալ Նահանգների հետ «բազարային գզվռտոցը» և այլն։ Հետաքրքիր է, այս ամենից հետո ռուս-թուրքական հարաբերություններում որտե՞ղ է տեղադրվելու թուրքական «երկրորդ դանակը»։ Ավելին, Էրդողանն այն քաղաքական գործիչներից է, որ ցանկացած ֆորսմաժորային իրավիճակից փորձում է շահած դուրս գալ։ Երեկ, օրինակ, Ղութայից դուրս եկավ գրոհայինների վերջին խումբը` 7 հազար մարդ, նրանց տեղափոխում են երկրի հյուսիս, այդ թվում թուրքերի հսկողության տակ գտնվող Ջարաբլուս քաղաք։ Էրդողանը պատրաստվում է այդ խմբից և դրանից առաջ այստեղ հավաքված գրոհայիններից կազմելու իսլամական ահաբեկիչների ջոկատներ` քրդերի դեմ կռվելու համար։ Ահա թե ինչպես է նա Սիրիան մաքրում Դաեշից։ Այսպիսին է նորընծա «սուլթանը»։ Իզուր չէ, որ այդ ֆյուրերատիպ գործչին համարում են դարի ամենավտանգավոր քաղաքական գործիչներից մեկը։ Նրանից պետք է զգուշանալ։


Ճեպազրույցը՝
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 4469

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ