Ֆրանսահայ լրագրող Լեո Նիկոլյանի մուտքը Հայաստան արգելել են: Նա «Զվարթնոց» օդանավակայանում հացադուլ է հայտարարել: «Ես Հայաստանից գնացողը չեմ, ես հենց այստեղ՝ «Զվարթնոց» օդանավակայանի անձնագրային բաժնում, հայտարարում եմ հացադուլ։ Առանց որոշումը ցույց տալու, առանց հիմնավորման արգելել են իմ մուտքը իմ հայրենիք։ Միգուցե` որովհետև լուսաբանել եմ Ոսկեպարի դեպքերը, եղել եմ Ոսկեպարում»,- իր տեսաուղերձում նշել է Նիկոլյանը:                
 

Բաց նամակ ՀՀ Կոտայքի նորանշանակ մարզպետ Ռոմանոս Պետրոսյանին

Բաց նամակ ՀՀ Կոտայքի նորանշանակ մարզպետ Ռոմանոս Պետրոսյանին
27.07.2018 | 03:13

Հարգելի պարոն մարզպետ

Մենք ապրում ենք, այսպես ասենք, Ձորաղբյուրի ամառանոցավանում (ժողովրդական անվանումով՝ «Ձորաղբյուրի դաչաներում»): Տարածքը մոտ է Երևանին, գեղեցկատես փռված է հսկա սարի փեշերին, բնակլիմայական պայմանները հիանալի են, ստեղծված է խանութների, զանազան ծառայությունների ցանց և այլն: Բազմաթիվ ընտանիքներ այստեղ արդեն ապրում են մշտապես:


Սակայն բնակիչներին հուզող ամենասուր հարցը, թերևս, խմելու ջրի բացակայությունն է: Կոմունիստների ժամանակ, երբ սկսվել է ամառանոցավանի շինարարությունը, որոշակի խորությամբ տեղադրվել են նաև ջրատար խողովակներ: Թե ինչ վիճակում են դրանք ներկայումս, մեզ հայտնի չէ:
Մերձակայքում խմելու ջուր կա. նույնիսկ որոշ մասնավոր գործարարներ ջուր են մատակարարում առանձին թաղամասերի: ՈՒրեմն, ինչու չմտածել ավանի բնակիչներին խմելու ջրով ապահովելու խնդրի մասին: Տեսեք, մարդիկ ստիպված են օգտվել գետնաջրերից: Սակայն հենց միայն 30-մետրանոց խորքային հորը նրանց վրա նստում է մոտ 1,5 մլիոն դրամ: Հսկայական գումար, որ մատչելի չէ շատերին: Ստիպված են լինում նաև տեղադրել հսկա բաքեր, որ նույնպես էժան հաճույք չէ: Գետնաջուրը պիտանի չէ խմելու համար, իսկ որոշ տեղերում, որտեղ կավը շատ է, խորհուրդ չեն տալիս նույնիսկ ջրել ծառերը: Ինչ-որ տեղ մեզ փրկում է ամռանը տրվող ոռոգման ջուրը, որը բավականին մաքուր է: Բնակիչները հարկադրաբար զգալի գումարներ են ծախսում նաև ջրատար մեքենաներով ջուր բերելու համար:


Ի՞նչ կտա խմելու ջուրը ավանի բնակիչներին: Նախ, շոշափելիորեն կհեշտանա նրանց կենցաղը. կկարողանան վերջապես «մարդավարի» ճաշ եփել, աման լվանալ, լվացք անել, լողանալ և այլն: Այլ խոսքով ասած՝ իրենց զգալ անկախ Հայաստանի լիարժեք քաղաքացի: Այնուհետև, հավատացեք, Երևան քաղաքը ինչ-որ տեղ կբեռնաթափվի: Մշտական ջուր լինելու դեպքում շատ երևանցիներ, հատկապես տարեց սերունդը, հոգնած մեծ քաղաքից, կգերադասեն իրենց ամառանոցը դարձնել «սեփական տուն»՝ այգով, խորովածանոցով, ճոճանակով...
Իսկ ինչ նոր բան է նկատվում վերջին ժամանակներս: Մեր հարևանների մեջ արդեն հայտնվել են բազմաթիվ սփյուռքահայեր Սիրիայից, Լիբանանից, Ֆրանսիայից, Ռուսաստանից, Ամերիկայից: Եվ համոզված եղեք՝ խմելու ջուրը շեշտակիորեն կընդլայնի այս ցուցակը: Ինչո՞վ սա հայրենադարձություն չէ։


Մենք հասկանում ենք, որ հարցի լուծումը ֆինանսական ծախսեր կպահանջի: Համոզված ենք, որ ավանի բնակիչները կհամաձայնեն առաջիկա մի քանի տարում ընդունված ջրավարձից փոքր-ինչ ավելի վճարել, միայն թե մշտական լինի կենարար հեղուկը:
Հույս ենք հայտնում, պարոն մարզպետ, որ Դուք` որպես նոր սերնդի իշխանության ներկայացուցիչ, ըմբռնումով կվերաբերվեք մեր խնդրանքին: Եկել է ժամանակը, որ Հայաստանի նոր իշխանությունները վերջապես ուշադիր լինեն իրենց քաղաքացիների հոգսերի ու կարիքների նկատմամբ: Մեծ են ակնկալիքները թավշյա հեղափոխությունից...


Սասուն ԾԻՐՈՒՆՅԱՆ
Աշոտ ՄՈՒՂՆԵՑՅԱՆ
Ռուբեն ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
Գևորգ ԹՈՍՈՒՆՅԱՆ
Էլիզա ՍԱՐԿԱՎԱԳՅԱՆ
Հրաչ ՄԵԼԻՔՍԵԹՅԱՆ
և այլք

Դիտվել է՝ 914

Մեկնաբանություններ