Ազնավուրն իջևանելու էր այստեղ, ինչպես սեփական հարկի տակ

Կասկադի բարձունքում կառուցված Շառլ Ազնավուրի թանգարանում այցելուների չդադարող հոսքը յուրատեսակ տուրք էր, հրաժեշտ, խնկարկում: Ծաղիկներ, սգո մատյան, մոմեր: Երևանցիներից շատերի համար սա ազնավուրյան կենտրոնի հետ առաջին հանդիպումն էր:
Նորանկախ Հայաստանում պետական միջոցներով կառուցված առաջին մշակութային օջախը այցելուներ պետք է ընդուներ 2018-ից: Հայաստան այցելությունների ժամանակ Ազնավուրը կարող էր իջևանել այստեղ, ինչպես սեփական հարկի տակ:

Ի սկզբանե կառույցը նախատեսված է եղել որպես բազմաֆունկցիոնալ շինություն, որտեղ պետք է ցուցադրվեն շանսոնիեին պատկանող կամ նրա կենսագրության հետ առնչություն ունեցող ցուցանմուշներ, անցկացվեն միջոցառումներ: Շենքի վերին երկու հարկերը նախատեսված են որպես կացարան` բաղկացած լինելով հյուրասենյակից, խոհանոցից, սպասարկման սենյակից, երկու ննջարանից և աշխատասենյակից` իրենց բոլոր հարմարություններով: Շինության նախագծի հեղինակը ճարտարապետ Նարեկ Սարգսյանն է, որը փորձել է խորհրդանշական լուծումներով թանգարանին այնպիսի արժեք տալ, որն ունեցել է Ակրոպոլիսը Աթենքի համար՝ այն նմանեցնելով նաև Գառնու հեթանոսական տաճարին և այդ կերպ նոր խոսք ասելով իր ոլորտում: Տեղանքն այնպես է ընտրվել, որ պատշգամբից երևան Ազնավուրի հրապարակը, ավելի հեռվում` Արարատ լեռը, իսկ շենքը տեսանելի լինի քաղաքի բոլոր կողմերից: Կենտրոնի պատասխանատուների հետ կապ հաստատել չհաջողվեց` պարզելու համար, թե երբ կգործի և այցելուների առաջ դռները կբացի «Ազնավուր» կենտրոնը:

Ազնավուրի թանգարանն առաջինն է, որտեղ հերոսը պատմելու է իր մասին: Ձայնագրությունն արել է ինքը` Ազնավուրը: Ինքնատիպ կառույցն ունենալու է նույնքան ինքնատիպ գործառույթ և հագեցած է լինելու Գերմանիայից և Ճապոնիայից բերված տեխնիկական նորություններով:
Շենքի բացումը տեղի է ունեցել 2011-ին` Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզիի, Շառլ Ազնավուրի և ՀՀ նախկին նախագահ Սերժ Սարգսյանի մասնակցությամբ։

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ