Վահագն Մարգարյանի հիշատակին

Երեկ նրան հողին հանձնեցին: Այո, նա ժողովրդական արտիստ չէր, ոչ էլ վաստակավոր: Ընդամենը 23 տարեկան էր ու ամեն ինչ առջևում էր, եթե չլիներ նոյեմբերի 6-ի ավտովթարը Երևան-Աշտարակ ճանապարհի Պռոշյան գյուղի տարածքում: Եթե Հանրապետական հիվանդանոցում, ապա Հերացի բժշակական կենտրոնում կարողանային կոմայից դուրս բերել ու կյանք վերադարձնել: Հույսի ու հրաշքի սպասումի 15 օր ընդամենը ու …Երևանի Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի բալետի 23-ամյա արտիստ Վահագն Մարգարյանը մահացավ նոյեմբերի 20-ին հիվանդանոցում: Իսկ վթարից երկու օր առաջ «Չիպոլինոյի» պրեմիերան էր ու նա` գլխավոր դերում: Հոգեհանգիստը կատարվեց Արմավիրի մարզի Ապագա գյուղի երաժշտական դպրոցում, հուղարկավորությունը` դպրոցից: Ողբերգական մահը և երիտասարդ արտիստի տաղանդը նրա ընկերներին ու երկրպագուներին դրդել էր դիմել Մշակույթի նախարարություն, որ հոգեհանգիստը կատարվի մայր թատրոնում, որ նրա տունն էր դարձել: Թատրոնի տնօրինությունն էլ կողմ էր, բայց նախարար Լիլիթ Մակունցը չի թույլատրել՝ պատճառաբանելով, որ Վահագն Մարգարյանը ժողովրդական արտիստ չէ: Պատրվակ էլ է հնարվել` հարկավոր է նիստ անել, իսկ նիստը կտևի մի քանի օր… Երեկ ասուլիսում մշակույթի նախարարն ասաց, որ ինքն ընդամենը օրենք չի խախտել: Բայց կան դեպքեր, երբ օրենքի տառից պետք չէ կառչել: Օրենքը դոգմա չէ: Վահագն Մարգարյանի մտերիմներին մնում էր օպերայի շենքի աստիճանների վրա մոմավառություն անել` նրա հիշատակը հարգելու: Լիլիթ Մակունցը դա արգելել չէր կարող: Իրականում Լիլիթ Մակունցը նաև երիտասարդ արտիստի վերջին հրաժեշտը մայր բեմում չպիտի արգելեր: Բազմաթիվ արվեստագետների` առանց կոչումների, վերջին հրաժեշտն Օպերայի թատրոնում է կազմակերպվել: Եղել է զանգ, ու հարցը լուծվել է: Իսկ հիմա, երբ զանգեր չեն հնչում, պաշտոնյաներին է մնում որոշումներ ընդունելու իրավունքը ու նրանք գործում են անցյալի կարգուկանոնով, կարծրատիպերով, ու սխալվում են: Ընդամենը 1-2 ժամով թատրոնի նախասրահը երիտասարդ արտիստին հրաժեշտի արարողությանը հատկացնելը վշտակցություն էր նրա հարազատներին ու արվեստի երկրպագուներին, հարգանք նրա տաղանդին, որ պիտի շահեկանորեն տարբերեր հին ու նոր իշխանությունների վերաբերմունքը մարդու նկատմամբ: Մարդու: Բայց տարբերություն չկա` կան հայտարարություններ, ոչ ավելին:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Մշակույթի նախարարությունը Վահագն Մարգարյանի ընտանիքի անդամներին առաջարկել է երկու եկեղեցի, որտեղ կարող են կատարել հրաժեշտի արարողությունները, և խոստացել ծախսը փակել: Վահագնի հարազատները հրաժարվել են: Նախ` եկեղեցին հոգեհանգստի ու հուղարկավորության կարգի համար գումար չի վերցնում, միայն` կամավոր նվիրատվություն, հետո դա վիրավորանք է: Մարդիկ ուզում են հարգանք, նրանց առաջարկում են փող: Վահագն Մարգարյանի համար դա արդեն միևնույն է, բայց հարազատներին մի քիչ գոնե մխիթարանք պարգևելը չափազանց ծանր գործ չէր, որ մշակույթի նախարարությունն արգելել է` հետևելով «կարգին»: Լիլիթ Մակունցը երեկ նաև ասաց, որ օպերային թատրոնում հիշատակի երեկո կկազմակերպվի: Փաստորեն «Գնա-մեռի, արի` սիրեմ» ասույթը գործում է` «Գնա-թաղվի, արի` սիրեմ» խմբագրումով:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ