ԵԿՄ համագումարում որոշում էին՝ ով է եղել Հայաստանի պայծառ ապագան մթնեցնողը

Դեռ մի քանի ամիս առաջ «Երկրապահ կամավորականների միության» նախագահի պաշտոնը ստանձնել չկամեցող, ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Սասուն Միքայելյանը նախորդ շաբաթվա վերջին միաձայն ընտրվել է կառույցի ղեկավար: «Որ խնդրեն էլ, աղաչեն էլ, չեմ գնա այդ կառույցը ղեկավարելու» միտքն արտաբերած Միքայելյանը, միության 12-րդ արտահերթ համագումարում ստանձնելով ԵԿՄ նախագահի պաշտոնը, այժմ էլ ի լուր բոլորի խոստացել է ծառայել Հայաստանի և Արցախի Հանրապետությանն ու իր ժողովրդին: Ասել է նաև, որ չարչրկված կառույցի ղեկավար լինելը մեծ պատասխանատվություն և պատիվ է իր համար, ու թող որևէ մեկը երբեք չկասկածի` կյանքի, արյան գնով էլ լինի, պաշտպանելու է բոլորի պատիվը:

Մի կողմ թողնելով ԵԿՄ-ականների բոցաշունչ և սրտի լարերին դիպչող ելույթները՝ ցանկանում եմ անդրադառնալ մի երևույթի, ինչից այդպես էլ ձերբազատվել չենք կարողանում: Պատերազմի բովով անցածները Սասուն Միքայելյանին կառույցի նախագահ ընտրելուց առաջ իրենց սրբագույն պարտքը համարեցին հիշել նախկին ղեկավարին, նրա անվան շուրջ բարձրացած մեծ աղմուկը: Այնպիսի տպավորություն էր, թե Հայաստանի պայծառ ապագան մթնեցնողն այսքան ժամանակ եղել է Մանվել Գրիգորյանը: Ներդրումներ չլինելը, գազի գինը սահմանին թանկացնելը, պետական ապարատի 10 հազար մարդու առանց աշխատանքի թողնելը, ամիսներ շարունակ կառավարության կառուցվածքը հաստատել չկարողանալը, մշակութային ոլորտում շիլափլավ սարքելը և էլի մի շարք խնդիրներ առաջ են եկել, որովհետև Հայաստանում «մանվելիզմ» է եղել: Հետաքրքիր է՝ ԵԿՄ-ում առկա ներքին խժդժությունները Մանվել Գրիգորյանի անունը տալուց հետո միանգամից վերացե՞լ են, ինչքա՞ն կարելի է քար նետել ընկածի վրա, մեղադրել նույնիսկ չկատարած հանցանքի մեջ ու, «տեսարան» ապահովելու համար պատեհ-անպատեհ հիշատակել նրա անունը: Մանվել Գրիգորյանը, եթե ոչ պետության ու օրենքի, ապա Աստծո առջև կրում է իր պատիժը: Անբուժելի հիվանդությամբ տառապող մարդն այս պահին էլ հիվանդանոցում է, առողջական վիճակը ծանր է, շաքարի պարունակությունն արյան մեջ շարունակում է բարձր մնալ, սրտանոթային հիվանդությունները սրվել են, առկա են նաև 2 տասնյակից ավելի այլ հիվանդություններ: Եվ այս ամենը հաշվի առնելով՝ մարտական ու զինակից ընկերներից յուրաքանչյուրը (գուցե տվյալ պահին դահլիճում գտնվող վարչապետի աչքին առավել հայրենասեր, պետականամետ ու երկրի մասին մտածող երևալու համար) խոսում է «մանվելիզմից»:

«Հին» Հայաստանի բարքերը քննադատողներին համեմատության համար հիշեցնենք, որ «նոր» Հայաստանում նույնպես հայրը ԵԿՄ նախագահ է, որդին՝ քաղաքապետ: Բայց խնդիրը ո՛չ Մանվել Գրիոգորյանը, ո՛չ Սասուն Միքայելյանը, ո՛չ էլ նրանց զավակներն ու ընտանիքներն են: Խնդիրը բարոյական հարթության մեջ է: Քրիստոնյա ու մարդասեր լինելուց կարող ենք ժամերով խոսել, բայց քայլ անելիս մոռանալ դրա մասին: Ժողովուրդն իզուր չի ասում. «Եզը որ ընկնում է, դանակավորները շատանում են»։

Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ինչու՞ և ինչպե՞ս
• Աղոթք
• «Հունվարին պարենային մի շարք ապրանքատեսակների գծով երկնիշ գնաճ է գրանցվել»
• Իշխանությունը պայքարում է իր իսկ ծնած երևույթի դեմ
• Բուհի ռեկտոր ընտրողը նախարարն է լինելու
• Աղջիկներս Շուշիում տուն են կորցրել, բայց ամենամեծ կսկիծն այնտեղ մնացած մյուս դստերս շիրիմն է
• Երազել ու թռչել, այո, պետք է, բայց ձեր իշխանությունը բոլորին է թևաթափ անում
• Պատերազմի պատրաստվելը դպրոցական հանդես չէ, որ չհասցնեիք
• Արծրուն Հովհաննիսյանը մեկ բառ պետք է ասեր՝ ներողություն
• «Հայաստանի ու Ադրբեջանի մասով Իրանը փոխել է հռետորաբանությունը»
• Իշխանությունն արտահերթ ընտրության թեման 2-րդ պլան է մղում
• Փաշինյանն ու Ալիևն Շուշիի մասին նույն բանն են ասում
• Լենա Նազարյանին գործուղեք Մառնեուլի
• Ինքնաթագադրված «թաղապետը»
• Դավիթ Տոնոյան՝ մեծ-մեծ «փրթողը»
• Փաշինյանի որևէ նշանակում ո՛չ հուզում, ո՛չ անհանգստացնում է ինձ
• Կոդ Բ-Դ-Խ, վարձով է տրվում 3 հարկանի գոմ Մոնումենտում
• Իշխանությունը Ջհանգիրյանին, աներկբայորեն, ԲԴԽ անդամ կընտրի
• Վիգեն Ստեփանյանի հոգեհանգստին իշխանությունից որևէ ներկայացուցիչ չէր եկել
• Գժվելու բան է՝ իշխանությանն ազգովին 2 օր է համոզում ենք, որ Շուշին հայկական է

Մեկնաբանություններ