Ոչ իշխանությունն է մի բան, ոչ ընդդիմությունը
06.09.2019 | 00:09
Աշունը եկավ։ Քաղաքական թեժության մասին խոսքուզրույցն էլ՝ ավանդաբար։ Հայաստանի անկախության գրեթե բոլոր տարիներին քաղաքական թեժ աշուն կանխատեսել են ընդդիմադիր ուժերից շատերը, իսկ օրվա իշխանությունը աշխատել է ջուր լցնել այդ թեժության վրա ու կարծես հաջողել է։ Մեկ բացառությամբ, բայց դա արդեն ոչ թե թեժ աշուն, այլ երկիրը կաթվածահար արած գարուն էր։ Մեկուկես տարի կարծես բոլորս մնացել ենք այդ ցնցման տակ։ Իշխանությունն անընդհատ հիշում է, թե ինչքան լավ «հեղափոխություն» արեց, իսկ տեսարաններով կերակրվող ժողովուրդն էլ սպասում է հացին, կախարդական փայտիկին ու ճամպրուկներով ներդրումներին։ Ճամպրուկներով փողերն էլ սիրում են նույն ճանապարհով գնալ, ինչի մասին հայտարարեց վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն ու ասվածի մասին ոչ մի ապացույց չներկայացրեց։
Հիմա, երբ Հայաստանը դարձել է ժողովրդավարության բաստիոն, մենք ենք ժողովրդավարություն արտահանում Եվրոպա, կանգնած ենք ընդամենը մի աննշան խնդրի առջև։ Մայրաքաղաքը շնչահեղձ է լինում աղբի կույտերից, քաղաքապետն էլ հավանաբար նոր հումորային ակնարկ (իր բառուբանով ասած՝ սկետչ) է պատրաստում «Սանիթեքի» հետ։ Բայց աղբը ոչինչ, մենք մե՜ծ խնդիրներ ենք լուծում։ Վիճակագրությունն աշխատում է Նիկոլ Փաշինյանի ֆեյսբուքյան ակտիվությանը զուգընթաց, երբեմն էլ հետևից չի հասնում, բայց այդ պահին օգնության են շտապում պատմության փաշինյանական ակնարկները, որոնցից հետո պատմաբանները խոր դեպրեսիայի մեջ են հայտնվում։
Վերադառնանք ընդդիմադիրների խոստացած թեժ աշնանը։ Դիտարկելով առկա խնդիրների ողջ պատկերը, միանշանակ կարելի է ասել, որ վստահություն վայելող և կազմակերպված ընդդիմությունը կկարողանա մեկ օրում տապալել այս իշխանություններին։ Եթե այս պահին հայտնվի լուրջ ընդդիմություն, որը նախկինում ոչ մի արատավոր երևույթի մեջ թաթախված չի եղել, մեծ է հավանականությունը Փաշինյանին՝ իր անտաղանդ ու անփորձ կադրերով, կարճ ժամանակահատվածում իշխանությունից հեռացնելու։
Ակնհայտ է, որ հեղափոխությունը չկապիտալացվեց, խնդիրների փնջերն օր օրի մեծանում են, իշխանությունն ընդունակ չէ որոշում կայացնելու պատասխանատվություն վերցնելու, շարքային հարցերն անգամ լուծումներ չեն ստանում, մարդկանց զգալի հատվածը հիասթափված է, շարունակում է անկում գրանցել Փաշինյանի վարկանիշը։ Իսկ եթե այս ամենին էլ գումարենք պոպուլիստական հայտարարությունները, սեփական ընտանիքի գովազդն ապահովող ամենօրյա ուղիղ եթերները, հայկական երկու պետությունների միջև խորացող լարվածությունը, պատասխանատվությունից մշտապես փախչելը, անորակ կադրերով խորհրդարանը, պետության գիտակցություն չունեցող ղեկավարի կերպարը, պատկերն ամբողջական է դառնում։ Մի՞թե այսպիսի իշխանություն տապալելը լուրջ ընդդիմության համար խնդիր է։ Հազիվ թե։
Սակայն Հայաստանի ողբերգությունն այն է, որ իշխանությանը «սազական» ընդդիմություն ունենք։ Անհատական առումով գուցե կան լուրջ գործիչներ, բայց միասնական ընդդիմություն, ցավոք, չկա։
Սերգեյ ՍԱՂՈՒՄՅԱՆ
Մեկնաբանություններ