Պահանջվում է ընդդիմություն
13.09.2019 | 00:20
Այսօր քաղաքական իրական գործընթացները տեղի են ունենում ընդդիմադիր դաշտում։ Քաղաքական ուժերը, անհատները, հասարակական հատվածի ներկայացուցիչները վերադասավորվում են, վերակազմավորվում և համախմբվում։ Կուլիսային ակտիվ գործընթացներ են ընթանում, իսկ իշխանությունում առկա ճգնաժամային իրավիճակն ընդդիմադիրների ջրաղացին ջուր է լցնում։
Սովորաբար իշխանության «տեղի» համար են ընդդիմադիր ուժերը պայքարում, հիմա այդ պայքարը տեղափոխվել է ընդդիմադիր դաշտ, որովհետև կա իշխանություն (իհարկե, նրա որակի և ամրության առնչությամբ մեծ վերապահումներ կան), բայց չկա դրա հակադիր բևեռը, որը կարող է քաղաքական վտանգ ներկայացնել իշխանության համար։ Ցաքուցրիվ ուժերը, անհատները քննադատության մեծ հարթակ են ստեղծում, բայց չկա մեկ ամբողջական ուժ, որը նրանց մի տանիքի տակ հավաքի։
Այսօր ընդդիմադիր թևերը, միմյանց դեմ պայքար մղելով, փորձում են «վերցնել» ընդդիմադիր դաշտը։ ՈՒշագրավ է, որ այստեղ պայքարն ավելի կատաղի է, ամեն մեկը փորձում է ցույց տալ, թե իրենցից ով է ավելի քիչ թաթախված նախկին արատների մեջ։ Սակայն նրանց խմբագրած, «մաքրամաքուր» կենսագրությանը հազիվ թե բոլորը հավատան, որովհետև Հայաստանը շատ փոքր է, իսկ քաղաքական կապերն ու գործարքները դժվար չէ բացահայտել։ Այնպես որ, նախկին ՀՀԿ-ական իշխանությունից անջատվելու, սրբագործվելու բոլոր փորձերը անօգուտ են։ Նախկին իշխանություններից ընդդիմություն կերտելը լուրջ աշխատանք է պահանջում, բայց ոչ աչքկապոցի, բոլորը բոլորին շատ լավ գիտեն։
Ինչ վերաբերում է խորհրդարանական ընդդիմությանը, այն ավելի անմխիթար վիճակում է. չդառնալով Նիկոլ Փաշինյանին իրական ընդդիմություն, չգիտեն` ինչպես շարունակել իրենց գործունեությունը։ Եղած խնդիրներին գումարվում են այդ ուժերի ներսում եղած «պայթյունները»։ «Լուսավոր Հայաստանում» առաջին պայթյունն արդեն տեղի ունեցավ. Արման Բաբաջանյանը հրապարակավ քննադատեց գործընկերներին ու հեռացավ։ ԼՀԿ-ում էլ դեռ չգիտեն՝ ինչպես վերակազմակերպվել, ընկած վարկանիշը բարձրացնել. ապացույցը` վերջին սոցհարցումները, երբ ՀՀԿ-ն ավելի մեծ վարկանիշ ուներ, քան ԼՀԿ-ն)։
ԲՀԿ-ն էլ, ինչպես նախկինում, այսօր էլ ընդդիմություն չի դիտարկվում։ ՈՒ՞մ պարզ չէ, որ նախկին օլիգարխ, այսօր սեփականատեր համարվող Գագիկ Ծառուկյանի ղեկավարած քաղաքական ուժը չի կարող արմատական ընդդիմություն լինել։ Իսկ եթե հաշվի առնենք այն լուրերը, որ Փաշինյանը նպատակ ունի Ծառուկյանին քաղաքականությունից հեռացնելու, ստացվում է, որ ԲՀԿ-ն կամ պետք է բիզնեսները թողնի ու դառնա իրական ընդդիմություն, կամ բիզնեսներին տեր կանգնի ու հեռանա քաղաքականությունից։ Այսօր Ծառուկյանի քաղաքական ուժը ոչ այս կողմ է, ոչ այն, թե որքան կձգվի «համ նալին, համ մեխին» վիճակը, բարդ է ասել, բայց հաստատ երկար չի կարող ձգվել։
Ասել է՝ այսօր Հայաստանում փնտրվում է իրական, կազմակերպված ընդդիմություն, և լուրջ, քաղաքական նորմալ կենսագրություն ունեցող անհատներ կարող են այդ դաշտն արագ իրենցով անել, քանի որ ինչպես ժամանակին «իշխանությունն էր փողոցում գցած», այնպես էլ ընդդիմությունն է գցած փողոցում։
Սերգեյ ՍԱՂՈՒՄՅԱՆ
Մեկնաբանություններ