«Փաստ չէ, որ ռուս խաղաղապահների հեռանալը Լեռնային Ղարաբաղից նույնական է Ռուսաստանի դուրս գալուն կովկասյան աշխարհաքաղաքական խաղից։ Անդրկովկասի նշանակությունը չափազանց մեծ է Եվրասիայի և, մասնավորապես, Մոսկվայի համար: Կարելի՞ է խոսել Ռուսաստանի նահանջի մասին, թե՞ իրականում մենք խոսում ենք կովկասյան տարածաշրջանային անվտանգության ողջ համակարգի վերագործարկման մասին: Մոսկվայի վիճակն ամենևին էլ այդքան անհուսալի չէ»,- ասել է ռուս քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը։                
 

Վե­տոն քա­ղա­քա­կան կա­տե­գո­րիա է

Վե­տոն քա­ղա­քա­կան կա­տե­գո­րիա է
04.10.2019 | 00:26
«Ժա­մա­նակն իր շավ­ղից դուրս է սայ­թա­քել, օ՜, բա՛խտ իմ դժ­խեմ, ին­չու՞ ծն­վե­ցի, որ հենց ե՞ս ուղ­ղեմ»,- 419 տա­րի ա­ռաջ հարց­րել է Շեքս­պի­րի Համ­լե­տը։ Գու­շա­կեք՝ ո՞վ կա­րող է այս հարցն այ­սօր ինքն ի­րեն ուղ­ղել: Հերթ կանգ­նած­նե­րին կան­խավ ա­սեմ՝ հար­ցը անձ­նա­կան չէ, գլո­բալ է: Իսկ գլո­բալ այ­սօր մի մարդ կա Հա­յաս­տա­նում: Հետ­հե­ղա­փո­խա­կան Հա­յաս­տա­նում: ՈՒ բախ­տը նրա հետ չար կա­տակ­ներ է խա­ղում: Իսկ գու­ցե ոչ էլ բախ­տը, հենց ինքն է կա­տա­կում: Ո­րով­հետև… Ժա­մա­նակն իր շավ­ղից դուրս է սայ­թա­քել: Նո­րից:
Հոկ­տեմ­բե­րի 2-ին Երևա­նում ԵԱՏՄ Բարձ­րա­գույն տն­տե­սա­կան խոր­հր­դի նիստն էր: 2019-ին Հա­յաս­տանն է նա­խա­գա­հում ԵԱՏՄ-ում, ու դա նույն­պես բախ­տի չար կա­տակ է, ո­րով­հետև 2019-ին ՀՀ վար­չա­պե­տը Նի­կոլ Փա­շի­նյանն է: Ճիշտ ու ճիշտ այն Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, որ կյան­քի ընդ­դի­մա­դիր հատ­վա­ծում չէր ըն­դու­նում ԵԱՏՄ-ն, իսկ իշ­խա­նա­կան հատ­վա­ծում… զար­գաց­նում է: Գու­ցե սր­տանց, գու­ցե՝ ա­կա­մա:
Տե­ղե­կատ­վու­թյան հոր­ձան­քից ա­ռանձ­նաց­նենք մի քա­նի դր­վագ­ներ:
Երևա­նում էր Բե­լա­ռու­սի նա­խա­գահ Ա­լեք­սանդր Լու­կա­շեն­կոն: Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հետ հան­դիպ­մա­նը Բատ­կան ա­սել է, որ ե­թե ան­գամ Հա­յաս­տա­նը հրա­ժար­վի ի­րենց հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցել, «մենք միևնույն է, կպն­դենք, որ մենք լի­նենք շատ մտե­րիմ, բա­րե­կամ պե­տու­թյուն­ներ, և Դուք պետք է միշտ ի­մա­նաք, որ մենք միշտ պատ­րաստ ենք Հա­յաս­տա­նի մեջ­քին կանգ­նել»: Հե­տո ինքն էլ իր ա­սա­ծին չի հա­վա­տա­ցել ու բա­ցատ­րել է. «Այդ­պես է ստաց­վել, որ Դուք իմ շատ լավ ըն­կերն եք, և Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գա­հը դեռ վաղ ժա­մա­նակ­նե­րից լավ ըն­կեր է: Եվ ի՞նչ կա­րող եմ ես ա­նել՝ ես շատ լավ եմ վե­րա­բեր­վում և Հա­յաս­տա­նին, և Ադր­բե­ջա­նին, և Ադր­բե­ջա­նի ղե­կա­վա­րու­թյա­նը այն ժա­մա­նակ­նե­րից, երբ դեռ Հեյ­դար Ա­լիևն էր նա­խա­գահ, մենք նրա հետ ենք սկ­սել աշ­խա­տել: Ձեզ հետ նույն­պես լավ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ ու­նենք: Դուք մի ան­հան­գս­տա­ցեք, որ մենք որևէ մե­կի հետ բա­րե­կա­մու­թյուն կա­նենք՝ ընդ­դեմ Հա­յաս­տա­նի: Բա­ցար­ձա­կա­պես ոչ: Ե­կեք Բե­լա­ռուս, ցույց տվեք՝ ինչ է ձեզ պետք, մենք պատ­րաստ ենք աշ­խա­տել՝ ի շահ Հա­յաս­տա­նի»: Փաս­տա­ցի՝ Բե­լա­ռու­սի նա­խա­գա­հը ոտ­քի վրա, ձեռ­քի հետ Հա­յաս­տա­նին ա­ռա­ջար­կում է պահ­պա­նել պա­րի­տե­տը ու պատ­րաստ է «Պո­լո­նեզ» վա­ճա­ռել՝ ինչ­պես Ադր­բե­ջա­նին: Դա բե­լա­ռու­սե­րեն նշա­նա­կում է «Հա­յաս­տա­նի մեջ­քին կանգ­նել»: Դա­րա­վոր պատ­մու­թյու­նը ցույց է տա­լիս, որ Հա­յաս­տա­նին ա­մե­նից շատ հար­վա­ծել են մեջ­քից: Դա, հար­կավ, Բատ­կա­յին չի վե­րա­բե­րում: Ոչ էլ ՀԱՊԿ-ում Զաս խա­ղա­լուն, ոչ էլ…ո՞ր մեկն ա­սեմ:
Հա­մա­րյա մի օր, բայց ոչ գի­շեր Երևա­նում էր ՌԴ նա­խա­գա­հը և եր­կու ան­գամ հան­դի­պեց Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին՝ մի ան­գամ «Դվի­նում», մի ան­գամ «Զվարթ­նո­ցում», իսկ իր տա­րած­քում՝ ՌԴ դես­պա­նա­տա­նը, հան­դի­պեց Բել­լա Քո­չա­րյա­նի հետ: Ֆեյս­բու­քա­սեր Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հասց­րեց ֆիք­սել. «Փայ­լուն զրույց ու­նե­ցանք ՌԴ նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նի հետ: Մեր ռազ­մա­վա­րա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը դի­նա­միկ զար­գա­ցում են ապ­րում»: ԵԱՏՄ նի­տում Վլա­դի­միր Պու­տինն ա­սաց. «Ձեզ՝ որ­պես ԵԱՏՄ-ում նա­խա­գա­հո­ղի, ցան­կա­նում եմ շնոր­հա­վո­րել Երևա­նի գա­գա­թա­ժո­ղո­վի ար­դյունք­նե­րով: Դրանք իս­կա­պես լավն են և եր­րորդ կող­մի եր­կր­նե­րի հետ կա­պե­րի զար­գաց­ման տե­սան­կյու­նից, և, որ ա­վե­լի կարևոր է մեզ հա­մար, ոչ մի խն­դիր չի ա­ռա­ջա­ցել, հա­կա­ռա­կը, կազ­մա­կեր­պու­թյան շր­ջա­նա­կում պե­տու­թյուն­նե­րի միջև բո­լոր հա­մա­ձայ­նու­թյուն­նե­րը ձեռք են բեր­վել: Դուք այն մարդն եք, որ ներդ­րել է ա­ռա­վե­լա­գույն ջան­քեր՝ նման ար­դյու­նա­վետ աշ­խա­տան­քի հա­մար: Դրա հա­մար ես ցան­կա­նում եմ Ձեզ ոչ միայն շնոր­հա­վո­րել, այլ նաև շնոր­հա­կա­լու­թյուն հայտ­նել»։
Գա­զի գի՞­նը: Մի հարց­րեք: Պու­տի­նը Փա­շի­նյա­նին պաշ­տո­նա­կան այ­ցով հրա­վի­րել է ՌԴ: Փաս­տա­ցի՝ Պու­տի­նը ե­կավ ու գնաց, հար­ցը մնաց: Իսկ նրա ե­լույ­թը ԵԱՏՄ գա­գա­թա­ժո­ղո­վում ըն­թա­ցիկ ձանձ­րա­լի հաշ­վետ­վու­թյուն էր, որ նույ­նիսկ չէր ար­ձա­գան­քում Բե­լա­ռու­սի ու Ղա­զախս­տա­նի նա­խա­գահ­նե­րի ա­նա­տամ քն­նա­դա­տու­թյա­նը: ՌԴ նա­խա­գա­հը հի­շեց­րեց։ «Մեր միու­թյան առջև ծա­ռա­ցած են նոր, մասշ­տա­բա­յին խն­դիր­ներ: Կար­ծում ենք՝ ան­րա­ժեշտ է հա­տուկ ու­շադ­րու­թյուն դարձ­նել ապ­րանք­նե­րի և ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի, առևտրի ո­լոր­տում խո­չըն­դոտ­նե­րի վե­րաց­ման ուղ­ղու­թյամբ հա­մա­կար­գա­յին աշ­խա­տան­քին» և «Ընդ­հա­նուր է­լեկտ­րաէ­ներ­գե­տիկ տա­րա­ծու­թյու­նը պետք է ձևա­վոր­վի գա­զի, նավ­թի ու նավ­թամ­թեր­քի միու­թե­նա­կան շու­կա­յի հետ՝ 2025-ին: Ա­ռա­ջին հեր­թին անհ­րա­ժեշտ է ա­վար­տել ան­դամ եր­կր­նե­րի օ­րեն­սդ­րու­թյուն­նե­րի միաս­նա­կա­նա­ցու­մը գա­զի մա­տա­կա­րար­ման ու փո­խադր­ման ո­լոր­տում»:
Սա ա­մե­նա­հիաս­թա­փեց­նող հայ­տա­րա­րու­թյունն էր, այ­սինքն 6 տա­րի ինձ չան­հան­գս­տաց­նեք մանր-մունր հար­ցե­րով, գնա­ցեք, ձեր գործն ա­րեք: Գրե­թե ի հե­ճուկս Տիգ­րան Սարգ­սյա­նի, որ շա­րում էր չլուծ­ված ու չլուծ­վող հար­ցե­րը:
Իբրև նա­խա­գահ ա­ռա­ջին ան­գամ Երևա­նում էր Կա­սիմ Ժո­մարտ Տո­կաևը:
Ղա­զախս­տա­նի նա­խա­գա­հը հաս­տա­տեց. «Մեր եր­կի­րը Հա­յաս­տա­նի հետ տար­բեր ո­լորտ­նե­րում հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյու­նը զար­գաց­նե­լու մեծ ցան­կու­թյուն ու­նի»:
Փա­շի­նյա­նը Տո­կաևին պաշ­տո­նա­կան այ­ցով հրա­վի­րեց Հա­յաս­տան: Հրա­վե­րը սի­րով ըն­դուն­վեց: Այս­քա­նը:
Իբրև հրա­վի­րյալ երկ­րի նա­խա­գահ Երևա­նում էր ԻԻՀ նա­խա­գահ Հա­սան Ռո­հա­նին: «Մենք պատ­րաստ ենք Ձեր կա­ռա­վա­րու­թյան հետ շա­րու­նա­կել աշ­խա­տանք­նե­րը` նոր ծրագ­րեր մշա­կե­լու և կյան­քի կո­չե­լու նպա­տա­կով, ընդ­լայ­նել գազ-է­լեկտ­րաէ­ներ­գիա­յի դի­մաց ծրագ­րի ծա­վալ­նե­րը: Պատ­րաս­տա­կամ ենք Հա­յաս­տա­նում գա­զի, քա­մու և արևի մի­ջո­ցով է­լեկտ­րաէ­ներ­գիա­յի ար­տադ­րու­թյան ծրագ­րե­րի ի­րա­կա­նաց­մա­նը: Մենք շա­հագր­գռ­ված ենք է­ներ­գե­տի­կա­յի ո­լոր­տում տա­րա­ծաշր­ջա­նա­յին նա­խագ­ծե­րի կյան­քի կոչ­մամբ և են­թա­կա­ռուց­վածք­նե­րի զար­գաց­մամբ»: Ի­րա­նը հե­տաքր­քր­ված է Հա­յաս­տա­նի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյամբ տրանս­պոր­տա­յին են­թա­կա­ռուց­վածք­նե­րի ո­լոր­տում, այդ թվում` ճա­նա­պար­հա­շի­նա­կան ծրագ­րե­րում ներգ­րավ­վե­լով: Հա­սան Ռո­հա­նին ըն­դգ­ծեց, որ վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նի գլ­խա­վո­րած թի­մի` Հա­յաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վա­րու­մը ստանձ­նե­լուց հե­տո առևտրաշր­ջա­նա­ռու­թյան ծա­վալ­նե­րը զգա­լիո­րեն ա­ճել են, հա­մա­տեղ ծրագ­րե­րը շա­րու­նա­կում են հա­ջո­ղու­թյամբ կյան­քի կոչ­վել: Ի­րա­նը պատ­րաս­տա­կամ է քն­նար­կել Մեղ­րիի հէ­կի կա­ռուց­ման ծրա­գի­րը կյան­քի կո­չե­լու գոր­ծըն­թա­ցը, ընդ­լայ­նել երկ­կողմ կա­պի­տալ ներդ­րում­նե­րի, ա­զատ առևտրի գո­տի­նե­րի մի­ջո­ցով առևտրաշր­ջա­նա­ռու­թյան ծա­վալ­նե­րը, Պար­սից ծո­ցը Սև Ծո­վին միաց­նե­լու տրան­զի­տա­յին ու­ղի­նե­րը: Այ­սինքն՝ Ի­րանն ա­սում է այն, ինչ միշտ ա­սել է, իսկ ո՞վ է ա­նե­լու: ԵԱՏՄ Բարձ­րա­գույն խոր­հր­դի նիս­տում Հա­սան Ռո­հա­նին նշեց, որ Ի­րա­նը հակ­ված է դի­վեր­սի­ֆի­կաց­նել տն­տե­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը, և ըն­դգ­ծեց` Ի­րա­նի և ԵԱՏՄ-ի միջև ա­զատ առևտրի հա­մա­ձայ­նագ­րի ստո­րագ­րու­մը քայլ է դե­պի բազ­մա­կող­մա­նի առևտրա­յին կա­ռույց­նե­րի ամ­րապն­դում: «Ի­րա­նի աշ­խար­հագ­րա­կան դիր­քը թույլ է տա­լիս տա­րան­ցում տար­բեր ուղ­ղու­թյուն­նե­րով: Մենք ձգ­տում ենք օգ­տա­գոր­ծել այդ հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը նպաս­տե­լու մեր երկ­րի տն­տե­սու­թյան, ին­տեգ­րա­ցիոն գոր­ծըն­թաց­նե­րի կա­յուն զար­գաց­մա­նը: Խո­շոր ներդ­րում­նե­րով ձևա­վոր­վել են տար­բեր եր­կաթգ­ծա­յին և ավ­տո­մո­բի­լա­յին մի­ջան­ցք­ներ՝ թեթևաց­նե­լու տրան­զի­տա­յին փո­խադ­րում­նե­րի գոր­ծըն­թա­ցը: ԵԱՏՄ-ն կա­րող է իր հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներն ի­րաց­նել տրանս­պոր­տա­յին ո­լոր­տում սերտ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան պա­րա­գա­յում: Ի­րա­նը պատ­րաստ է ա­ռա­ջար­կել լայն հար­թակ տար­բեր ուղ­ղու­թյուն­նե­րով: Ես հրա­վի­րում եմ ԵԱՏՄ-ի ներդ­րող­նե­րին օգտ­վել ա­ռա­ջարկ­վող հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րից: Ա­ռա­ջար­կում եմ ստեղ­ծել աշ­խա­տան­քա­յին խումբ ին­տեգ­րա­ցիոն հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներն ի­րաց­նե­լու հա­մար»,-ա­սաց Ի­րա­նի նա­խա­գա­հը: Նա նաև քն­նա­դա­տեց ԱՄՆ-ին, որ օ­րա­կար­գի հարց չէր, բայց սպա­սե­լի էր. Ռո­հա­նին ա­մե­նուր է խո­սում այդ թե­մա­յով:
Իբրև դի­տորդ Երևա­նում էր Մոլ­դո­վա­յի նա­խա­գահ Ի­գոր Դո­դո­նը: Նա Փա­շի­նյա­նին պաշ­տո­նա­կան այ­ցով հրա­վի­րեց Քիշնև: «Մոլ­դո­վան հույս ու­նի, որ բա­նակ­ցու­թյուն­ներ կսկս­վեն ԵԱՏՄ-ի ու ԵՄ-ի միջև ա­զատ առևտրի մեծ գո­տու ստեղծ­ման շուրջ»,- ա­սաց Ի­գոր Դո­դո­նը ԵԱՏՄ խոր­հր­դի ընդ­լայն­ված նիս­տում։ Նրա խոս­քով՝ Մոլ­դո­վան հե­տաքր­քիր փորձ ու­նի, որ կա­րող է հե­տաք­րք­րել նաեւ ԵԱՏՄ ան­դամ եր­կր­նե­րին։
Պաշ­տո­նա­կան այ­ցով Երևա­նում էր Սին­գա­պու­րի վար­չա­պետ Լի Սյեն Լու­նը: «Մենք շատ ու­րախ ենք այ­սօր մաս­նակ­ցել Եվ­րա­սիա­կան տն­տե­սա­կան Բարձ­րա­գույն խոր­հր­դի նիս­տին: Մենք ու­րախ ենք ԵԱՏՄ-ի հետ ստո­րագ­րել ա­զատ առևտրի հա­մա­ձայ­նա­գիր, ո­րը եր­կու տար­վա բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի ար­դյունքն է: Մեր խն­դիրն էր բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի շնոր­հիվ փո­խա­դարձ շա­հա­վետ պայ­ման­ներ ա­պա­հո­վել եր­կու կող­մե­րի հա­մար: ԵԱՏՄ-ի հետ այս­պի­սի հա­մա­ձայ­նա­գիր կն­քե­լը մեկ քայլ ա­ռաջ է մեզ հա­մար: ԵԱՏՄ-ն մեծ շու­կա է Ա­սիա­յի և Եվ­րո­պա­յի խաչ­մե­րու­կում, և ու­նի տն­տե­սա­կան ա­ճի մեծ հե­ռան­կար­ներ»,- ա­սաց նա: Սին­գա­պու­րի և Հա­յաս­տա­նի միջև ստո­րագր­վեց ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի, առևտրի ու ներդ­րում­նե­րի հա­մա­ձայ­նա­գիր:
Պաշ­տո­նա­կան մա­սով՝ այս­քա­նը՝ խիստ հա­կիրճ: Իսկ ընդ­հան­րա­պես փակ ու բաց հան­դի­պում­նե­րի, ե­լույթ­նե­րի, ա­սու­լիս­նե­րի չոր մնա­ցոր­դում, որ­քան էլ ցա­վա­լի է, ստաց­վում է, որ իր գո­յու­թյան 5-րդ տա­րում ԵԱՏՄ-ն մնում է մե­ռե­լա­ծին կա­ռույց տն­տե­սա­պես: Փաս­տա­ցի՝ երևա­նյան քն­նար­կում­նե­րը վկա­յե­ցին՝ խո­սում են, խո­սում են, խո­սում են, իսկ հար­ցե­րը չեն լուծ­վում: Եվ դա հաս­տա­տեց նաև «ԵԱՏՄ տա­րան­ցիկ նե­րու­ժի զար­գա­ցու­մը» մի­ջազ­գա­յին կոն­ֆե­րան­սը իր հրա­շա­լի ե­լույթ­նե­րով, որ լսում ենք ար­դեն 5 տա­րի: ԵԱՏՄ-ում չի գոր­ծում հա­մա­կարգ­ված տրանս­պոր­տա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն: Վե­րին Լար­սում հայ­կա­կան բեռ­նա­տար­նե­րի ո­դի­սա­կա­նը շա­րու­նակ­վե­լու է: Չկա է­ներ­գա­կիր­նե­րի միաս­նա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն: Փաս­տա­ցի՝ ԵԱՏՄ-ն ոչ թե տն­տե­սա­կան, այլ քա­ղա­քա­կան կա­ռույց է, և ընդ­լայն­ման քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը դա է հաս­տա­տում: Եվ­րա­սիա­կան տա­րած­քում, գե­րա­զան­ցա­պես մու­սուլ­մա­նաբ­նակ, քրիս­տո­նյա Հա­յաս­տա­նը ա­նե­լիք չու­նի: Մեն­թա­լի­տե­տի ու քա­ղա­քակր­թա­կան տար­բե­րու­թյուն կա, որ թավ­շե հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո ա­վե­լի է խո­րա­ցել: Հա­յաս­տա­նը հա­կա­ռակ է ԵԱՏՄ հիմ­նա­դիր ե­ռյա­կի կեն­սա­փի­լի­սո­փա­յու­թյա­նը, ա­վան­դույթ­նե­րին, քա­ղա­քա­կան հա­մա­կար­գին: Մենք օ­տար ենք այդ տա­րած­քում: Դա ի­րա­կա­նում Ա­լիևի հա­րա­զատ հա­մա­կար­գա­յին դաշտն է, կա­ռույ­ցում է­ժան նավթ ու գա­զի հոտն ա­վե­լին է, քան սկզ­բունք­նե­րը: 2013-ից ի՞նչ է տվել ԵԱՏՄ-ն մեզ: Մի գազ, ո­րի գի­նը ա­նընդ­հատ բարձ­րա­նում է: Փո­խա­րե­նը փա­կել է եվ­րո­պա­կան ներդ­րում­նե­րի ու տեխ­նո­լո­գիա­նե­րի ճա­նա­պար­հը, որ չի բաց­վե­լու, թե­կուզ ա­սո­ցաց­ման հա­մա­ձայ­նա­գիր կնք­վեց ԵՄ-ի հետ: Դա էլ էր քա­ղա­քա­կան խաղ, որ ռեալ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյուն ու ռեալ ֆի­նանս­ներ չի բե­րե­լու, քա­նի դեռ կար­գա­վոր­ված չեն ԵՄ-ՌԴ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը: ՈՒս­տի «Լի­նե՞լ, թե՞ չլի­նե­լը» այ­սօր էլ խն­դիր է, բայց այլևս հարց չկա՝ «Ո՞րն է հո­գե­պես ա­վե­լի ազ­նիվ», հար­ցը ֆի­զի­կա­կան է՝ փող չկա: Իսկ երբ փող չկա, Համ­լետն էլ չի օգ­նի, որ «ե­րազ­ներ գան գու­ցե»:
Թե ոչ, ո՞վ ար­դյոք կու­զեր հան­դուր­ժել
Աշ­խար­հի այն­քան նա­խա­տինք­նե­րին և մտ­րակ­նե­րին,
Հարս­տա­հար­չի ա­նի­րա­վու­թյան, մե­ծա­միտ մար­դու ար­հա­մար­հան­քին,
Քա­մահ­րած սի­րո տվայ­տանք­նե­րին, օ­րեն­քի բո­լոր ձգձ­գում­նե­րին,
Պաշ­տո­նյա­նե­րի ա­նե­րե­սու­թյան, այն հար­ված­նե­րին,
Որ համ­բե­րա­տար ար­ժա­նա­վո­րը ստա­նում է միշտ ա­նար­ժան­նե­րից,
Այ­նինչ կա­րող էր մարդ իր հա­շի­վը իր ձեռ­քով փա­կել մի մերկ դա­շույ­նով։
Իսկ ընդ­հան­րա­պես, Շեքս­պի­րը վկա՝ «Չկա մի սրի­կա ամ­բողջ Դա­նիա­յում,
Որ ոչ մի ան­գամ դա­վա­ճան չլի­նի»։
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ.Գ. Ի՞նչ կապ ու­ներ վե­տո՞ն: Ոչ մի կապ, ե­թե ներ­սումդ տա­բու­ներ չու­նես ու չես տար­բե­րում պե­տու­թյունն ու իշ­խա­նու­թյու­նը, ե­թե պատ­րաստ ես, իշ­խա­նու­թյան վրա մի պստ­լիկ քար գցե­լու վեհ նպա­տա­կով, պե­տու­թյան հերն ա­նի­ծել: Բայց սա այն­քան հե­տամ­նաց հարց է մեր օ­րե­րում, երբ վե­տոն քա­ղա­քա­կան կա­տե­գո­րիա է, բայց դուրս է մնա­ցել քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նից: Օ­րա­կար­գում այլ հարց է՝ տա­բու­ներ ու­նե­ցեք ձեր հո­գում ու կյան­քում: Տա­բու­ներ, որ տար­բե­րում են պե­տու­թյունն ու իշ­խա­նու­թյու­նը, սե­փա­կան պե­տու­թյունն ու ու­րիշ եր­կր­նե­րի իշ­խա­նու­թյու­նը: ՈՒ՝ Շեքս­պիր կար­դա­ցեք: Դա­սա­կան­նե­րը միշտ են ճիշտ ու ժա­մա­նա­կա­կից:
Դիտվել է՝ 2708

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ