Նյու-Օվերտոնի պատուհան
14.04.2020 | 00:07
Մինչ պանդեմիան տանում է հազարավոր մարդկանց կյանքեր (ու դեռ որքան կտանի, դեռ հայտնի չէ), աշխարհի մեծերը խոսում են «նոր աշխարհակարգի», այն է` կորոնավիրուսից հետո «ինչպիսի» աշխարհ ունենալու մասին:
Ամենահետաքրքիրը, թերևս, ոչ անհայտ, աշխարհի աքսակալ, քուրմ Հենրի Քիսինջերի «մտահոգություններն» էին այդ առնչությամբ։ Պետք է «աշխատել «հետվիրուսային» աշխարհակարգի ստեղծման ուղղությամբ»,- ասում է 96-ամյա, համաշխարհային գործընթացներից հասկացող, Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր, իսկ որ ամենակարևորն է` փափուկ զարգացումների ու փափուկ աշխարհի կողմնակից, կտրուկ, պատերազմական միջամտությունները բացառող հարգարժան անձը, որն ի դեպ բավականին լավ հարաբերությունների ունի Վլադիմիր Պուտինի հետ, ինչպես նաև մեր երկրում «պահակություն» անող, պահեստայինի նստարանին լեթարգիական հանգստությամբ նստած, Քիսինջերին Հայաստան հրավիրած, ոչ անհայտ անգլիական պալատի «մտերիմ», համատեղությամբ ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանի հետ… Ընդ որում, թերևս, պետք էր այստեղ պաուզան ձգել ու հարցնել սույն «պերսոնին». հարգարժան նախագահ. Դուք եթե ոչ սեփական «գանձարանից» (իսկ մեր նախագահը բավականաչափ, կարելի է ասել` էլ ավելի «հարգարժան» է այդ առումով), որևէ լումա-կոպեկ չեք հատկացրել «փոքր ածու, ապրուստը նսեմ» Ձեր հայրենիքին` կորոնավիրուսի դեմ պայքարի համար, ապա կարող էիք, չէ՞, Ձեր կապերը, ընդհուպ մինչև արաբական շեյխեր, օգտագործել, մի քանի գրոշ բերել Հայաստան` այդ նպատակով:
Իրեն հանձնենք Աստծու «ողորմածությանը», մենք դառնանք նրա մտերիմ պարոն Քիսինջերին և մնացածներին` ասելու, որ հետնաբեմային պայքարը` հետկորոնավիրուսյան աշխարհի համար այս օրերին այնպիսի ծավալների է հասել, որ ուղղակի սարսափելի է: Նախ` մոդելավորման տեսանկյունից: Ասացինք` պարոն Հենրին կողմնակից է փափուկ լուծումների:
Եվ ինչով «փափուկ» չէ կորոնավիրուսը. անձայն-անձուն, անփոշի, անպայթյուն, և որ ամենակարևորն է` ոչ շատ ծախսատար: Տնտեսությա՞ն է խփում: Ամենևին` ոչ: Ոչ «համաշխարհայինների» տնտեսությանը: Եթե հավատանք հետնաբեմային անցումներին, ապա ԱՄՆ-ը` յուր սատելիտների հետ, ահավոր պատրաստված է «հետկորոնավիրուսյան» աշխարհի բոլոր սցենարներին` ընդհուպ մինչև Թրամփի հնարավոր ֆիասկոյից հետո` ԱՄՆ ուղիղ կառավարում, ընդհուպ մինչև բունկերներ իրենց էլիտայի տեղափոխում, եթե զարգացումները չընթանան այնպես, ինչպես իրենք են նախատեսել: Իսկ այդ նախատեսումների մեջ է կրկին ու հուժկու փչել առանց այն էլ պայթող դոլարի փուչիկը (ԱՄՆ-ը երեք տրիլիոն դոլար է նախատեսել կորոնավիրուսի դեմ պայքարի համար, որի տակ ահավոր լուրջ «խութեր» ու խոչեր կան, ինչին այսօր չենք անդրադառնա):
Մի այլ պատմություն է նաև Համաշխարհային առողջապահական կազմակերպությունը, որի ձեռքերով էլ կարծես «խոչ ու խութերը» կյանքի են կոչվում: Սույն հարգարժան կազմակերպությունը փոխանակ ամեն ինչ անի վակցինան ստեղծելու-«գտնելու» համար (ի դեպ, առանձին քննարկման թեմա է նաև այս կազմակերպության ղեկավարի սպանության առեղծվածը` կորոնավիրուսը որպես պանդեմիա հայտարարելու նախօրյակին), գրեթե երրորդ ռայխի տոնայնությամբ` հայտարարում է, որ հայտնի չէ դեռ ինչքան երկար կշարունակվի պանդեմիան, որ երկրորդ ալիքը դեռ կլինի, հետո… երևի երրո՞րդը… չորրո՞րդը, մինչև աշխարհի մեծերը հասկանան` ժամանա՞կն է ստեղծելու «նոր աշխարհակարգը», ուր չեն լինի ծերերը, հիվանդները, կաղերը, կույրերը, մարդիկ, «փոքր ածու», նորմալ տնտեսություն, առողջապահության համակարգ ունեցող ազգերն ու պետությունները, որոնց համար եկել է Քրիստոս:
Փաստորեն, կորոնավիրուսը մինչ այս մեր իմացած, «ամենահետաքրքիր», ամենահզոր, ամենանպատակային Օվերտոնի պատուհանն է, որտեղից պանդեմիայից հետո երևալու է նոր աշխարհը` իր տնամերձերով ու տերերով հանդերձ:
Սակայն այս ամենում կա մեկ «նո»: Արդյո՞ք ամեն ինչ կընթանա այնպես, ինչպես ծրագրավորել են աշխարհի մետրերը: Արդյոք իրենց բունկերներում նրանք կկարողանա՞ն ծվարել, պաշտպանվել այնպես, ինչպես պլանավորել են:
Կասկածում ենք: Ասում եք` իսկ ինչու՞ ոչ: Նույն այդ մարդիկ ստեղծեցին համակենտրոնացման հուժկու ճամբարներ, Հիտլերի նմանը տարիներ իշխեց, սպանեց, ոչնչացրեց, ԱՄՆ-ը հանգիստ խղճով ռմբակոծեց` մի՛-ջու՛-կա՛-յի՛ն ռումբերով, Հիրոսիման ու Նագասակին. հիմնահատակ արեց այդ քաղաքները, խաղաղ բնակչությանը, շրջակա միջավայրը, այսօր ԱՄՆ-ը ծաղկում, կորոնավիրուս է «արտադրում» մի ավելի մեծ հմայքով ու նրբագեղությամբ, հետո ԵՄ-ի հետ ռմբակոծեց Իրաքը, իբր կենսաբանական զենք կա այնտեղ, պարզվեց` չկա, ոչ ոք դրա համար որևէ մեկին չասաց` աչքիդ վերևը հոնք կա, ինչու՞ ռմբակոծեցիք այդ շեն երկիրը, հետո Եգիպտոսն էր, Լիբիան, Սիրիան… հիմա Իրանը`միգուցե:
Գուցե և: Սակայն կա նաև հավաստումը` աշխարհի վերջին օրերի մասին (տես` Աստվածաշունչը)։ Իսկ Գրքի մարգարեությունները կատարվում են հատ-հատ:
ՈՒ իրենց ժամին: Էնպես որ, այդ բունկերները կարող են և դրանք մտահղացածներին ընդհանրապես պետք չգալ:
Զի` խորհուրդ մարդկանց, կամք Աստծո:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ