«Փաշինյանի նենգ արկածախնդրության պատճառով պատժվելու ենք բոլորս»
24.04.2020 | 01:08
Արդեն մի քանի օր է քաղաքական օրակարգն ալեկոծում են ՌԴ արտգործանախարարի արցախյան հիմնախնդրին առնչվող հայտարարությունները։ Իշխանությունը փորձեց արձագանքել, բայց իրավիճակը դրանից հստակ չդարձավ։ Ամեն ինչին արագ արձագանքող Նիկոլ Փաշինյանը ոչ մի խոսք չի ասել այս առնչությամբ։ Լավրովի հայտարարությունների և ներքաղաքական խնդիրների շուրջ զրուցում ենք «Ադեկվադ» կուսակցության ղեկավար ԱՐԹՈՒՐ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆԻ հետ։
-Արցախյան հիմնախնդրի բանակցությունների վերաբերյալ ՌԴ արտգործնախարարը նախօրեին հայտարարեց. «Ներկայումս Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման շուրջ բանակցությունների սեղանին գտնվում է փաստաթուղթ, որը փուլային կարգավորում է ենթադրում»: Սա արդյոք նշանակու՞մ է, որ Փաշինյանի այն հավաստումները, թե բանակցություններ չեն ընթանում, ժողովրդից գաղտնի ոչինչ չի արվում և բանակցային սեղանին փաստաթուղթ չկա, սուտ են։
-Ձեր, մեղմ ասած, ուղղորդող հարցին ես, այնուամենայնիվ, փորձեմ դիալեկտիկ պատասխան տալ: Այս հայտարարությունը կարող է երկու բան նշանակել, և իրականում դրա ողջ իմաստը հենց երկու տարբերակ թողնելն էր: Մի տարբերակն այն է, որ Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավարը, փաստացի այդ գերտերության արտաքին քաղաքական երկրորդ դեմքը ու համաշխարհային քաղաքական թատերաբեմի առաջատարներից մեկը շատ պրիմիտիվ սուտ է տարածում: Մյուս տարբերակն այն է, որ ստի ու կեղծիքի ալիքի վրա իշխանության եկած անձը, որը տասնամյակներ շարունակ հայտնի էր զրպարտելու իր անգերազանցելի ունակությամբ, ստում է նաև իր համար կենսական խնդիր ներկայացնող հարցում: Վստահ եմ, որ ստում է հենց Փաշինյանը, քանի որ հենց իր ԱԳՆ-ի ղեկավարն է արցախյան կարգավորման բանակցությունների շրջանակում վերջին երեք ամսում բազմիցս բռնվել ստելիս: Նրանք պնդում էին, որ բանակցություններ չկան, մինչդեռ այդ բանակցությունները տեղի էին ունենում ու տևում էին աննախադեպ երկար։ Նրանք ստում էին պայմանավորվածությունների բացակայության մասին, մինչդեռ հետին թվով պարզվում էր, որ կան բազմաթիվ պայմանավորվածություններ:
-Հայաստանի արտգործնախարարն արձագանքեց Լավրովի հայտարարությանը և, ըստ էության, սպառիչ պատասխան չտվեց` հիմա փուլայի՞ն տարբերակն է քննարկվում, թե՞ ոչ։ Դուք ինչպե՞ս եք գնահատում հայկական կողմի արձագանքը։
-Իրականում հայկական կողմի արձագանքը էական չէ: Ցանկացած բանական մարդու համար պիտի ակնհայտ լինի, թե նրանցից որ մեկն է ստախոսը: Վստահ եմ, որ Լավրովի այդ հայտարարությունը կոչված էր բազմաթիվ հնարավոր տարբերակներից թողնել այդ երկուսը. կամ Լավրովն է ստում, կամ Փաշինյանը: Թողնել երկուսը և թույլ տալ կողմնակի դիտորդին սեփական եզրակացություններն անել: ՀՀ ԱԳՆ-ն վերջին ամիսներին ինքն է խճճվել իր ստերի մեջ, վկայակոչելով ինչ-որ վրիպակներ, մանիպուլացնելով հարցերը, երբեմն էլ պարզապես ջայլամի պես գլուխը թաղելով խուսանավել:
-Այսօր, Ձեր դիտարկմամբ, բանակցություններն ի՞նչ փուլ են մտել, ու ի՞նչ վտանգներ կան հայկական կողմի համար։
-Այսօր Ադրբեջանին հաջողվել է լուծել իրենց գերխնդիրը, նրանք կարող են հիմնավոր կերպով պնդել, որ հայկական կողմը ապակառուցողական է: Ակնհայտ է, որ Փաշինյանը սեփական իշխանությունը լեգիտիմացնելու դիմաց միջազգային հանրության առջև հստակ պարտավորություններ է ստանձնել, որոնք վերաբերում են ոչ միայն սեռական փոքրամասնությունները և խոշոր կապիտալը լեգիտիմացնելուն, այլև արցախյան խնդրի կարգավորմանը։ Ակնհայտ է, որ հենց կարգավորման շրջանակներում նա չի կարողանում կատարել իր պարտավորությունները, այն է՝ հայկական պետությունների բնակիչներին համոզել, որ հողերը պիտի հանձնել, ու ադրբեջանցիները պիտի բնակվեն Արցախում: Ըստ էության, Փաշինյանը «գցում» է միջազգային հանրությանը: Ցավոք, նրա նենգ արկածախնդրության հետևանքով պատժվելու ենք բոլորս: Արդբեջանին, ըստ ամենայնի, պատերազմ սկսելու քարտ բլանշ է տրվելու: Պատերազմ, որի ընթացքում մեր պետության գերագույն գլխավոր հրամանատար է լինելու բարոյական օրենքներից զուրկ մի քաղաքական իմպոտենտ:
-Հայաստանում ավելի մեծ արձագանք գտավ արցախյան հիմնախնդրի շուրջ ՌԴ պաշտոնյայի հայտարարությունը, սակայն Լավրովը նաև տնտեսական խնդիրների և երկկողմ հարաբերությունների մասին հստակ ուղերձ հղեց։ Սա չի՞ խոսում այն մասին, որ հայ-ռուսական հարաբերություններում այսօր լուրջ խնդիրներ կան, և ի՞նչ է անում հայկական կողմը իրավիճակը շտկելու ուղղությամբ։
-Հայ-ռուսական հարաբերություններում արդեն շատ վաղուց լուրջ խնդիրներ կան: Մոտավորապես այն պահից, երբ Մոսկվան որոշեց հետխորհրդային երկրներում իր ազդեցությունը վերականգնել, օրինակ, Կազանյան գործընթաց սկսելով, որով ամեն դեպքում մեզ` հայերիս պարտադրվում էին միակողմանի զիջումներ: ՈՒրիշ հարց է, որ տարիներ շարունակ հմուտ արտաքին քաղաքական գործողությունների արդյունքում մեզ հաջողվել էր կառուցողական գործընկերոջ համբավ ձեռք բերել: Մենք, կոպիտ ասած, նեղանալու տեղ ունեինք, իսկ հիմա մեզանից նեղանալու տեղ ունեն: Ընդ որում, այդ տեղը ունեն Հայաստանի առանց բացառության բոլոր արտաքին քաղաքական գործընկերները: Մենք միաժամանակ ԵՄ-ի ու ԵԱՏՄ-ի ինտեգրվող, ԵԱՏՄ-ի ու ՀԱՊԿ-ի ղեկավար ունեցող երկրից վերածվեցինք խոր և համապարփակ «դուրսպրծուկի»:
-Չնայած առկա ներքին ու արտաքին մարտահրավերներին, վիրուսի ստեղծած ճգնաժամին, Հայաստանի վարչապետը շարունակում է հասարակության դասակարգումը, մեղադրում է նախկիններին իր տապալված քայլերի համար և, ի վերջո, մատնանշում, թե ովքեր են իր իշխանությունից հիասթափվածները։ Ըստ Ձեզ, Նիկոլ Փաշինյանը համարժե՞ք է արձագանքում այսօրվա խնդիրներին։
-Նիկոլ Փաշինյանը մի քաղաքական դիակ էր, որը հմուտ քաղտեխնոլոգների ձեռքում կենդանի մարդու տեսք ստացավ ու նստեց վարչապետի աթոռին: Այդ աթոռին նրա համարժեքությունը նույնքան է, որքան կլիներ ցանկացած այլ դիակի դեպքում:
Զրույցը՝
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ