Ռուսաստանի Դաշնության և Ադրբեջանի նախագահներ Վլադիմիր Պուտինն ու Իլհամ Ալիևը հանդիպում են անցկացնում Կրեմլում՝ հայտնում է ՏԱՍՍ-ը։ Երկու երկրների ղեկավարները քննարկելու են ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունների հետագա զարգացման և տարածաշրջանային արդի խնդիրներին առնչվող առանցքային հարցեր ։ Ընթացիկ բանակցությունները տեղի են ունենում Լեռնային Ղարաբաղում ռուսաստանյան խաղաղապահ առաքելության ավարտի ֆոնին։                
 

«Փա­շի­ն­յա­նի նենգ ար­կա­ծախնդ­րու­թ­յան պատճառով պատժ­վե­լու ենք բո­լորս»

«Փա­շի­ն­յա­նի նենգ ար­կա­ծախնդ­րու­թ­յան պատճառով պատժ­վե­լու ենք բո­լորս»
24.04.2020 | 01:08

Ար­դեն մի քա­նի օր է քա­ղա­քա­կան օ­րա­կարգն ա­լե­կո­ծում են ՌԴ արտ­գոր­ծա­նա­խա­րա­րի ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րին առ­նչ­վող հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը։ Իշ­խա­նու­թյու­նը փոր­ձեց ար­ձա­գան­քել, բայց ի­րա­վի­ճա­կը դրա­նից հս­տակ չդար­ձավ։ Ա­մեն ին­չին ա­րագ ար­ձա­գան­քող Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ոչ մի խոսք չի ա­սել այս առն­չու­թյամբ։ Լավ­րո­վի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի և ներ­քա­ղա­քա­կան խն­դիր­նե­րի շուրջ զրու­ցում ենք «Ա­դեկ­վադ» կու­սակ­ցու­թյան ղե­կա­վար ԱՐ­ԹՈՒՐ ԴԱ­ՆԻԵ­ԼՅԱ­ՆԻ հետ։

-Ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րի բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի վե­րա­բե­րյալ ՌԴ արտ­գործ­նա­խա­րա­րը նա­խօ­րեին հայ­տա­րա­րեց. «Ներ­կա­յումս Ղա­րա­բա­ղյան հա­կա­մար­տու­թյան կար­գա­վոր­ման շուրջ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի սե­ղա­նին գտն­վում է փաս­տա­թուղթ, ո­րը փու­լա­յին կար­գա­վո­րում է են­թադ­րում»: Սա ար­դյոք նշա­նա­կու՞մ է, որ Փա­շի­նյա­նի այն հա­վաս­տում­նե­րը, թե բա­նակ­ցու­թյուն­ներ չեն ըն­թա­նում, ժո­ղովր­դից գաղտ­նի ո­չինչ չի ար­վում և բա­նակ­ցա­յին սե­ղա­նին փաս­տա­թուղթ չկա, սուտ են։
-Ձեր, մեղմ ա­սած, ուղ­ղոր­դող հար­ցին ես, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, փոր­ձեմ դիա­լեկ­տիկ պա­տաս­խան տալ: Այս հայ­տա­րա­րու­թյու­նը կա­րող է եր­կու բան նշա­նա­կել, և ի­րա­կա­նում դրա ողջ ի­մաս­տը հենց եր­կու տար­բե­րակ թող­նելն էր: Մի տար­բե­րակն այն է, որ Ռու­սաս­տա­նի Դաշ­նու­թյան ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան գե­րա­տես­չու­թյան ղե­կա­վա­րը, փաս­տա­ցի այդ գեր­տե­րու­թյան ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան երկ­րորդ դեմ­քը ու հա­մաշ­խար­հա­յին քա­ղա­քա­կան թա­տե­րա­բե­մի ա­ռա­ջա­տար­նե­րից մե­կը շատ պրի­մի­տիվ սուտ է տա­րա­ծում: Մյուս տար­բե­րակն այն է, որ ստի ու կեղ­ծի­քի ա­լի­քի վրա իշ­խա­նու­թյան ե­կած ան­ձը, ո­րը տաս­նա­մյակ­ներ շա­րու­նակ հայտ­նի էր զր­պար­տե­լու իր ան­գե­րա­զան­ցե­լի ու­նա­կու­թյամբ, ստում է նաև իր հա­մար կեն­սա­կան խն­դիր ներ­կա­յաց­նող հար­ցում: Վս­տահ եմ, որ ստում է հենց Փա­շի­նյա­նը, քա­նի որ հենց իր ԱԳՆ-ի ղե­կա­վարն է ար­ցա­խյան կար­գա­վոր­ման բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի շր­ջա­նա­կում վեր­ջին ե­րեք ամ­սում բազ­միցս բռն­վել ստե­լիս: Նրանք պն­դում էին, որ բա­նակ­ցու­թյուն­ներ չկան, մինչ­դեռ այդ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րը տե­ղի էին ու­նե­նում ու տևում էին ան­նա­խա­դեպ եր­կար։ Նրանք ստում էին պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րի բա­ցա­կա­յու­թյան մա­սին, մինչ­դեռ հե­տին թվով պարզ­վում էր, որ կան բազ­մա­թիվ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­ներ:
-Հա­յաս­տա­նի արտ­գործ­նա­խա­րարն ար­ձա­գան­քեց Լավ­րո­վի հայ­տա­րա­րու­թյա­նը և, ըստ էու­թյան, սպա­ռիչ պա­տաս­խան չտ­վեց` հի­մա փու­լա­յի՞ն տար­բե­րակն է քն­նարկ­վում, թե՞ ոչ։ Դուք ինչ­պե՞ս եք գնա­հա­տում հայ­կա­կան կող­մի ար­ձա­գան­քը։
-Ի­րա­կա­նում հայ­կա­կան կող­մի ար­ձա­գան­քը էա­կան չէ: Ցան­կա­ցած բա­նա­կան մար­դու հա­մար պի­տի ակն­հայտ լի­նի, թե նրան­ցից որ մեկն է ստա­խո­սը: Վս­տահ եմ, որ Լավ­րո­վի այդ հայ­տա­րա­րու­թյու­նը կոչ­ված էր բազ­մա­թիվ հնա­րա­վոր տար­բե­րակ­նե­րից թող­նել այդ եր­կու­սը. կամ Լավ­րովն է ստում, կամ Փա­շի­նյա­նը: Թող­նել եր­կու­սը և թույլ տալ կողմ­նա­կի դի­տոր­դին սե­փա­կան եզ­րա­կա­ցու­թյուն­ներն ա­նել: ՀՀ ԱԳՆ-ն վեր­ջին ա­միս­նե­րին ինքն է խճճ­վել իր ստե­րի մեջ, վկա­յա­կո­չե­լով ինչ-որ վրի­պակ­ներ, մա­նի­պու­լաց­նե­լով հար­ցե­րը, եր­բեմն էլ պար­զա­պես ջայ­լա­մի պես գլու­խը թա­ղե­լով խու­սա­նա­վել:
-Այ­սօր, Ձեր դի­տարկ­մամբ, բա­նակ­ցու­թյուն­ներն ի՞նչ փուլ են մտել, ու ի՞նչ վտանգ­ներ կան հայ­կա­կան կող­մի հա­մար։
-Այ­սօր Ադր­բե­ջա­նին հա­ջող­վել է լու­ծել ի­րենց գեր­խն­դի­րը, նրանք կա­րող են հիմ­նա­վոր կեր­պով պն­դել, որ հայ­կա­կան կող­մը ա­պա­կա­ռու­ցո­ղա­կան է: Ակն­հայտ է, որ Փա­շի­նյա­նը սե­փա­կան իշ­խա­նու­թյու­նը լե­գի­տի­մաց­նե­լու դի­մաց մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյան առջև հս­տակ պար­տա­վո­րու­թյուն­ներ է ստանձ­նել, ո­րոնք վե­րա­բե­րում են ոչ միայն սե­ռա­կան փոք­րա­մաս­նու­թյուն­նե­րը և խո­շոր կա­պի­տա­լը լե­գի­տի­մաց­նե­լուն, այլև ար­ցա­խյան խնդ­րի կար­գա­վոր­մա­նը։ Ակն­հայտ է, որ հենց կար­գա­վոր­ման շր­ջա­նակ­նե­րում նա չի կա­րո­ղա­նում կա­տա­րել իր պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րը, այն է՝ հայ­կա­կան պե­տու­թյուն­նե­րի բնա­կիչ­նե­րին հա­մո­զել, որ հո­ղե­րը պի­տի հանձ­նել, ու ադր­բե­ջան­ցի­նե­րը պի­տի բնակ­վեն Ար­ցա­խում: Ըստ էու­թյան, Փա­շի­նյա­նը «գցում» է մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյա­նը: Ցա­վոք, նրա նենգ ար­կա­ծախ­նդ­րու­թյան հետևան­քով պատժ­վե­լու ենք բո­լորս: Արդ­բե­ջա­նին, ըստ ա­մե­նայ­նի, պա­տե­րազմ սկ­սե­լու քարտ բլանշ է տր­վե­լու: Պա­տե­րազմ, ո­րի ըն­թաց­քում մեր պե­տու­թյան գե­րա­գույն գլ­խա­վոր հրա­մա­նա­տար է լի­նե­լու բա­րո­յա­կան օ­րենք­նե­րից զուրկ մի քա­ղա­քա­կան իմ­պո­տենտ:
-Հա­յաս­տա­նում ա­վե­լի մեծ ար­ձա­գանք գտավ ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րի շուրջ ՌԴ պաշ­տո­նյա­յի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը, սա­կայն Լավ­րո­վը նաև տն­տե­սա­կան խն­դիր­նե­րի և երկ­կողմ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի մա­սին հս­տակ ու­ղերձ հղեց։ Սա չի՞ խո­սում այն մա­սին, որ հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում այ­սօր լուրջ խն­դիր­ներ կան, և ի՞նչ է ա­նում հայ­կա­կան կող­մը ի­րա­վի­ճա­կը շտ­կե­լու ուղ­ղու­թյամբ։
-Հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում ար­դեն շատ վա­ղուց լուրջ խն­դիր­ներ կան: Մո­տա­վո­րա­պես այն պա­հից, երբ Մոսկ­վան ո­րո­շեց հետ­խոր­հր­դա­յին եր­կր­նե­րում իր ազ­դե­ցու­թյու­նը վե­րա­կանգ­նել, օ­րի­նակ, Կա­զա­նյան գոր­ծըն­թաց սկ­սե­լով, ո­րով ա­մեն դեպ­քում մեզ` հա­յե­րիս պար­տադր­վում էին միա­կող­մա­նի զի­ջում­ներ: ՈՒ­րիշ հարց է, որ տա­րի­ներ շա­րու­նակ հմուտ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ար­դյուն­քում մեզ հա­ջող­վել էր կա­ռու­ցո­ղա­կան գոր­ծըն­կե­րոջ համ­բավ ձեռք բե­րել: Մենք, կո­պիտ ա­սած, նե­ղա­նա­լու տեղ ու­նեինք, իսկ հի­մա մե­զա­նից նե­ղա­նա­լու տեղ ու­նեն: Ընդ ո­րում, այդ տե­ղը ու­նեն Հա­յաս­տա­նի ա­ռանց բա­ցա­ռու­թյան բո­լոր ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան գոր­ծըն­կեր­նե­րը: Մենք միա­ժամա­նակ ԵՄ-ի ու ԵԱՏՄ-ի ին­տեգր­վող, ԵԱՏՄ-ի ու ՀԱՊԿ-ի ղե­կա­վար ու­նե­ցող երկ­րից վե­րած­վե­ցինք խոր և հա­մա­պար­փակ «դուրս­պր­ծու­կի»:
-Չնա­յած առ­կա ներ­քին ու ար­տա­քին մար­տահ­րա­վեր­նե­րին, վի­րու­սի ստեղ­ծած ճգ­նա­ժա­մին, Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պե­տը շա­րու­նա­կում է հա­սա­րա­կու­թյան դա­սա­կար­գու­մը, մե­ղադ­րում է նախ­կին­նե­րին իր տա­պալ­ված քայ­լե­րի հա­մար և, ի վեր­ջո, մատ­նան­շում, թե ով­քեր են իր իշ­խա­նու­թյու­նից հիաս­թափ­ված­նե­րը։ Ըստ Ձեզ, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հա­մար­ժե՞ք է ար­ձա­գան­քում այ­սօր­վա խն­դիր­նե­րին։
-Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը մի քա­ղա­քա­կան դիակ էր, ո­րը հմուտ քաղ­տեխ­նո­լոգ­նե­րի ձեռ­քում կեն­դա­նի մար­դու տեսք ստա­ցավ ու նս­տեց վար­չա­պե­տի ա­թո­ռին: Այդ ա­թո­ռին նրա հա­մար­ժե­քու­թյու­նը նույն­քան է, որ­քան կլի­ներ ցան­կա­ցած այլ դիա­կի դեպ­քում:
Զրույ­ցը՝
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 7930

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ