«Ադր­բե­ջա­նը բա­նակ­ցու­թ­յուն­նե­րի կնս­տի, երբ Թուր­քիա­յի ճն­շում­նե­րը թու­լա­նան և ռազ­մա­ճա­կա­տում ձեռք­բե­րում­նե­րը կորց­նե­լու վտանգ տես­նի»

Պա­տե­րազ­մը շա­րու­նակ­վում է, բայց ոչ նախ­կին ին­տեն­սի­վու­թյամբ։ Սրան զու­գա­հեռ խա­ղաղ բնակ­չու­թյան, Ար­ցա­խի քա­ղաք­նե­րի ու գյու­ղե­րի հրե­տա­կո­ծու­մը չի դա­դա­րում։ Իշ­խա­նու­թյու­նից տե­սա­կետ է հն­չում, որ պետք է պատ­րաստ­վել եր­կա­րատև պա­տե­րազ­մի, իսկ այդ պա­րա­գա­յում բո­լոր ճա­կատ­նե­րում՝ և թի­կուն­քում, և ա­ռաջ­նագ­ծում, մեզ հար­կա­վոր են ռե­սուրս­ներ, ա­մե­նից ա­ռաջ` մարդ­կա­յին ռե­սուրս։ Ակն­հայտ է, որ այս պա­տե­րազ­մը մե­ծա­պես պայ­մա­նա­վոր­ված է նաև աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան ի­րադ­րու­թյամբ, մաս­նա­վո­րա­պես` Թուր­քիա­յի պահ­ված­քով։ Ո՞ր եր­կի­րը կկա­րո­ղա­նա նրան այս տա­րա­ծաշր­ջա­նից և հատ­կա­պես Ար­ցա­խից դուրս շպր­տել։ Ա­ռայժմ ի­րա­վի­ճակն այս տե­սան­կյու­նից խիստ ա­նո­րոշ է։ Քա­ղա­քա­գետ Ա­ԼԵՆ ՂԵ­ՎՈՆ­ԴՅԱ­ՆԸ, ո­րո­շա­կի հան­գա­մանք­ներ նկա­տի ու­նե­նա­լով, չի բա­ցա­ռում, որ հօ­գուտ հայ­կա­կան կող­մի հնա­րա­վոր է ռազ­մա­ճա­կա­տում բե­կում մտց­նել։ Ար­դեն 38 օր տևող պա­տե­րազ­մը քա­ղա­քա­գե­տի հետ մեր զրույ­ցի հիմ­նա­կան թե­ման է։

-Ի՞նչ փու­լում է այ­սօր պա­տե­րազ­մը։
-Ար­դեն մե­կու­կես շա­բաթ մար­տա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ին­տեն­սի­վու­թյու­նը նվա­զել է, ա­ռան­ձին հատ­ված­նե­րում, ի­հար­կե, թե­ժա­ցում լի­նում է, բայց ինչ­պես հար­ձակ­ման, տե­ղա­շար­ժի թափն է նվա­զել, այն­պես էլ կի­րառ­վող տեխ­նի­կա­յի խտու­թյան աս­տի­ճա­նը։ Սա պայ­մա­նա­վոր­ված է մի քա­նի հան­գա­մանք­նե­րով։ Նախ` հա­կա­ռա­կոր­դը, անհ­րա­ժեշտ չա­փով ռե­սուրս­ներ չու­նե­նա­լով, չի կա­րող նույն ին­տեն­սի­վու­թյամբ մարտ վա­րել, մյուս կող­մից էլ, տե­ղան­քի ա­ռանձ­նա­հատ­կու­թյուն­ներն են փոխ­վել; Ե­թե հա­րա­վում դրա հնա­րա­վո­րու­թյու­նը կար, ա­պա Հադ­րու­թից հյու­սիս ըն­կած տա­րածք­նե­րում հրե­տա­նու գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը տե­ղա­յին են, իսկ ա­նօ­դա­չու սար­քե­րի աշ­խա­տանքն էլ՝ ո­րո­շա­կիո­րեն սահ­մա­նա­փակ­ված։ Մյուս կող­մից էլ, պի­տի հաս­կա­նալ, որ պա­տե­րազմն ար­դեն երկ­րորդ փու­լում է, երբ մարդ­կա­յին գոր­ծոնն է ա­վե­լա­նում, այ­սինքն՝ անհ­րա­ժեշտ է զին­վո­րա­կան­նե­րի ուղ­ղա­կի մաս­նակ­ցու­թյու­նը։ Սա են­թադ­րում է ան­տա­ռա­յին մար­տեր, դի­վեր­սիոն գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի կան­խում։ Հաշ­վի առ­նե­լով ռե­լիե­ֆի ա­ռանձ­նա­հատ­կու­թյուն­նե­րը` ոչ միշտ է հնա­րա­վոր լի­նում տեխ­նի­կա օգ­տա­գոր­ծել։
Ինչ վե­րա­բե­րում է բա­նակ­ցա­յին փու­լին, Ադր­բե­ջա­նը բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի կնս­տի այն պա­րա­գա­յում, երբ Թուր­քիա­յի ճն­շում­նե­րը թու­լա­նան, և հաս­կա­նա, որ ռազ­մա­ճա­կա­տում ձեռք­բե­րում­նե­րը կորց­նե­լու վտան­գը խիստ ի­րա­տե­սա­կան է։ Այլ պայ­ման­նե­րում Ադր­բե­ջա­նը հա­զիվ թե բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րին հա­մա­ձայ­նի։ Ե­թե այդ երկ­րի ներ­սում քա­ղա­քա­կան ան­կա­յու­նու­թյուն­ներ, իշ­խա­նա­փո­խու­թյան ռիս­կեր լի­նեն, այդ պա­րա­գա­յում ևս բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րին վե­րա­դառ­նա­լը չի բա­ցառ­վում։
-Այս պա­հին հրա­պա­րակ­ված քար­տե­զից են­թադր­վում է, որ ո­րո­շա­կի տա­րածք­ներ ար­դեն ան­ցել են Ադր­բե­ջա­նի հս­կո­ղու­թյան տակ։ Սա բա­վա­րար չէ՞, որ­պես­զի Ադր­բե­ջա­նը բա­նակ­ցա­յին փուլ սկ­սի, թե՞ նրա նպա­տակ­նե­րը շատ ա­վե­լի մեծ են։
-Ռազ­մա­տեխ­նի­կա­կան, քա­ղա­քա­կան այն ռե­սուր­սը, որ Ադր­բե­ջա­նը և Թուր­քիան ներդ­րել են այս պա­տե­րազ­մում, ահ­ռե­լի է։ Ի­րենց նպա­տակ­նե­րին չհաս­նե­լու ռիս­կե­րը ևս չա­փա­զանց մեծ են։ Դրա հա­մար ա­ռա­վե­լա­պաշ­տա­կան մո­տե­ցու­մը տրա­մա­բա­նա­կան է, ո­րով­հետև Ա­լիևն այս պա­տե­րազ­մում դրել է այն ա­մե­նը, ինչ ու­նի և փոր­ձե­լու է հաս­նել ա­ռա­վե­լա­գույ­նին։ Ինչ վե­րա­բե­րում է Ձեր նշած տա­րածք­նե­րին, պի­տի փաս­տել, որ դրանք մեծ պա­տե­րազ­մի տար­բեր տար­րեր են, ո­րով­հետև ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը տար­բեր փու­լայ­նու­թյուն, շեշ­տադ­րում­ներ կա­րող են ու­նե­նալ։ Մեծ հաշ­վով հա­կա­ռա­կոր­դը փոր­ձե­լու է ա­ռա­վե­լա­գույ­նին հաս­նել՝ ու­շա­դիր հետևե­լով Հա­յաս­տա­նի դի­մադ­րո­ղա­կա­նու­թյա­նը, ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան ար­ձա­գանք­ման ո­ճին։ Ըստ այդմ էլ կսր­բագ­րեն ի­րենց մո­տե­ցում­նե­րը։
-Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­ներն ա­ջակ­ցու­թյան խնդ­րան­քով դի­մե­ցին ՌԴ-ին։ Այս պա­հան­ջը տար­բեր քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­ներ տևա­կան ժա­մա­նակ հն­չեց­նում էին։ Ի՞նչ ակն­կա­լիք­ներ կա­րող ենք ու­նե­նալ այս ա­ռու­մով։
-ՀՀ վար­չա­պե­տը դի­մեց ՌԴ նա­խա­գա­հին՝ հիմք ու­նե­նա­լով փո­խօգ­նու­թյան պայ­մա­նա­գի­րը։ Ռու­սաս­տա­նը բա­վա­կան ա­րագ ար­ձա­գան­քեց՝ հղում կա­տա­րե­լով պայ­մա­նագ­րի կե­տե­րին։ Այս­պի­սի հրա­պա­րա­կա­յին նա­մա­կագ­րու­թյան հաս­ցեա­տե­րը ոչ թե եր­կու եր­կր­նե­րի փոխ­հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն էին, այլ եր­րորդ երկ­րին ու­ղերձ հղե­լը, ե­թե Թուր­քիան ո­րո­շի ինչ-որ քայլ ձեռ­նար­կել Հա­յաս­տա­նի սահ­ման­նե­րի հան­դեպ, պայ­մա­նագ­րի կե­տե­րը կգոր­ծարկ­վեն։ Այս նա­մա­կի ու ար­ձա­գան­քի հիմ­նա­կան ու­ղեր­ձը դա էր։
-ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գա­հող եր­կր­նե­րից մե­կում՝ ԱՄՆ-ում, նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րու­թյուն­ներ են։ Այդ ընտ­րու­թյուն­նե­րի ար­դյունքն ինչ-որ ձևով կա­րո՞ղ է անդ­րա­դառ­նալ պա­տե­րազ­մի ել­քի և հե­տա­գա­յում նաև ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րի բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի վրա։
-Ընտ­րու­թյուն­նե­րից հե­տո դեռ կա­ռա­վա­րու­թյուն պի­տի ձևա­վոր­վի։ ԱՄՆ-ին այս պա­հին մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նի խն­դիր­նե­րը մեծ հաշ­վով, հե­տաքր­քիր չեն, նրանք սիմ­վո­լիկ քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ներ­քո հրա­դա­դար հաս­տա­տե­լու փորձ կա­նեն և դա ընտ­րա­պայ­քա­րում լավ կխա­ղար­կեն։ Սա­կայն նրանց հա­մա­պա­տաս­խան գե­րա­տես­չու­թյուն­նե­րը լավ ծա­նոթ են ի­րա­վի­ճա­կին, հետևում են ռազ­մա­տեխ­նի­կա­կան շար­ժե­րին և աշ­խա­տում են ՆԱ­ՏՕ-ի ան­դամ ի­րենց գոր­ծըն­կեր­նե­րի հետ, որ­քան էլ մի­մյանց հետ տա­րըմ­բռ­նում­ներ ու­նե­նան։ Այ­սօր նրանք հետևում են զար­գա­ցում­նե­րին և հե­տա­գա­յում ստեղծ­ված ի­րադ­րու­թյու­նը հօ­գուտ ի­րենց կօգ­տա­գոր­ծեն։ Պետք է հաս­կա­նալ նաև, որ այս գոր­ծըն­թաց­նե­րում կան ստ­վե­րա­յին խա­ղա­ցող­ներ, ինչ­պես եվ­րո­պա­կան ո­րոշ տե­րու­թյուն­ներ, այն­պես էլ տրանսազ­գա­յին կազ­մա­կեր­պու­թյուն­ներ։ Թուր­քա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մո­նի­տո­րին­գի ար­դյուն­քում նրանք կճշգր­տեն նաև ի­րենց դիր­քո­րո­շում­նե­րը՝ ել­նե­լով սե­փա­կան շա­հե­րի տի­րույ­թից։ ԱՄՆ-ը միջ­նոր­դա­վոր­ված է ներգ­րավ­ված այս գոր­ծըն­թաց­նե­րում և ձեռ­քը զար­կե­րա­կից բաց չի թող­նում, սա­կայն մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նում հիմ­նա­կան խա­ղա­ցո­ղը Ռու­սա­ստանն է։
-Մյուս հա­մա­նա­խա­գա­հող երկ­րի՝ Ֆրան­սիա­յի պա­րա­գա­յում էլ զար­գա­ցում­ներն ու­շագ­րավ ըն­թացք ու­նե­ցան։ Ֆրան­սիան ա­ռա­ջին­նե­րից էր, որ ի­րերն ի­րենց ա­նուն­նե­րով կո­չեց, բայց հե­տո լրիվ այլ հար­ցե­րով փոխհ­րաձ­գու­թյան մեջ մտավ Թուր­քիա­յի նա­խա­գա­հի հետ։
-Նախ պի­տի հաս­կա­նալ, թե Ֆրան­սիան մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նի զար­գա­ցում­նե­րի հա­մա­տեքս­տում ին­չու այդ­քան մեծ ներգ­րավ­վա­ծու­թյուն ու­նե­ցավ։ Ար­ցա­խի խն­դի­րը նրանց հա­մար կարևոր է, բայց դրա­նից ա­ռաջ էա­կան հան­գա­մանք են ֆրանս-թուր­քա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը, ո­րոնք մաս­նա­վո­րա­պես դրսևոր­վում են Հյու­սի­սա­յին Աֆ­րի­կա­յում, Արևե­լա­մի­ջերկ­րա­ծո­վյան ա­վա­զա­նում։ Մյուս կող­մից Էր­դո­ղա­նի հա­վակ­նոտ քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը, Ֆրան­սիա­յում մահ­մե­դա­կան­նե­րի, թուր­քե­րի ներգ­րավ­վա­ծու­թյու­նը, Ֆրան­սիա­յին սկզ­բում հնա­րա­վո­րու­թյուն տվե­ցին կտ­րուկ, է­մո­ցիո­նալ հրա­պա­րա­կա­յին քայ­լեր ձեռ­նար­կե­լու, հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ ա­նե­լու։ Էր­դո­ղանն իր ան­կա­յու­նու­թյան գոր­ծիք­նե­րից մե­կը՝ Եվ­րո­պա­յում էթ­նիկ թուր­քա­կան հա­մայ­նք­նե­րը, սկ­սեց գոր­ծար­կել։ Ֆրան­սիան հաս­կա­ցավ, որ դա ներ­քին բազ­մա­թիվ խն­դիր­ներ կա­րող է ստեղ­ծել։ Դրան նա­խոր­դեց այն, որ Ֆրան­սիան իր դես­պա­նին հետ կան­չեց Թուր­քիա­յից, բայց կարճ ժա­մա­նակ անց նա նո­րից վե­րա­դար­ձավ Թուր­քիա։ Այն­պես որ, Ֆրան­սիան հաս­կա­նում է իր շա­հե­րի մի­ջա­կայ­քը, ինչ­քան պի­տի խա­ղա այս փու­լում։ Այս պա­հին բո­լո­րը սպա­սում են ռազ­մա­ճա­կա­տում ըն­թա­ցող գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րին և ա­վե­լի շատ ռուս-թուր­քա­կան պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րին, ո­րով­հետև խն­դի­րը, այ­դու­հան­դերձ, այս եր­կու եր­կր­նե­րի տի­րույ­թում է։
-Խնդ­րի կար­գա­վոր­ման բա­նա­լին, ո­րո­շիչ դե­րա­կա­տա­րու­մը ՌԴ-ի՞ն է վե­րա­պահ­ված։
-Միան­շա­նակ չենք կա­րող այդ­պես ա­սել, ո­րով­հետև Ռու­սաս­տա­նը չի կա­րող հրա­պա­րա­կա­յին դի­վա­նա­գի­տու­թյամբ կող­մե­րին պար­տադ­րել ինչ-որ լու­ծում­ներ։ Խն­դիրն ա­վե­լի լայն է, ռուս­նե­րը մտա­հո­գու­թյուն ու­նեն, որ Ար­ցա­խում ստեղծ­ված լար­վա­ծու­թյու­նը կա­րող է տե­ղա­փոխ­վել Ռու­սաս­տան, և որ Թուր­քիա­յի հա­վակ­նու­թյուն­նե­րը մեծ խա­ղի տարր են, որ­տեղ Ար­ցա­խի դեմ պա­տե­րազմն ըն­դա­մե­նը մի բա­ղադ­րիչն է։ Այս պատ­ճա­ռով Ռու­սաս­տա­նը շատ զգու­շա­վոր է, չնա­յած ու­նի շատ մեծ ռե­սուրս այս ա­մե­նը կանգ­նեց­նե­լու հա­մար։ Փոր­ձում են այլ կենտ­րոն­նե­րից մշակ­ված սցե­նար­նե­րի գոր­ծարկ­ման դեպ­քում դիս­տան­ցա­վոր­վել, որ­պես­զի ինչ-որ փու­լից հե­տո ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի մեջ ներգ­րավ­վեն։
-Ար­ցա­խյան այս պա­տե­րազ­մի ա­մե­նա­մեծ գոր­ծոն­նե­րից մեկն էլ հա­կաա­հա­բեկ­չա­կան պայ­քարն է, որ­տեղ Հա­յաս­տա­նը կր­կին մե­նակ է։ Այս ա­ռու­մով էլ աշ­խարհն ան­տար­բեր է մեր պայ­քա­րին, ու հի­մա ա­հա­բե­կիչ­նե­րը Եվ­րո­պա­յի սր­տում մարդ­կանց են գլ­խա­տում։ Ի՞նչ կա­րե­լի է ակն­կա­լել աշ­խար­հից, նրանք գո­նե այս հար­ցում կմիա­վո­րե՞ն ի­րենց ու­ժե­րը։
-Աշ­խար­հում ա­հա­բեկ­չու­թյուն ար­տա­հա­նող հիմ­նա­կան եր­կի­րը Թուր­քիան է, ո­րը վարձ­կան­ներ է հա­վա­քագ­րում Սի­րիա­յից։ Նրանք աշ­խա­տանք չու­նե­ցող մար­դիկ են, ո­չինչ ա­նել չգի­տեն, իս­լա­մա­կան տար­բեր խմ­բա­վո­րում­նե­րի ան­դամ­ներ են ու վար­ձավ­ճա­րով կռ­վում են։ Էր­դո­ղա­նի հա­մար այս մար­դիկ գոր­ծիք են, նրանց տար­բեր տա­րա­ծաշր­ջան­ներ տա­րա­ծե­լով, շան­տա­ժի մի­ջո­ցով փոր­ձում է դառ­նալ սու­բյեկտ։ Ա­հա­բե­կիչ­նե­րին Ադր­բե­ջան տե­ղա­փո­խե­լը ևս Էր­դո­ղա­նի քա­ղա­քա­կա­նու­թյան տար­րե­րից մեկն է։ Որ­պես­զի ռուս­նե­րի հետ կա­րո­ղա­նա հա­վա­սա­րի պես խո­սել, Ռու­սաս­տա­նի հա­րա­վա­յին սահ­մա­նագ­ծում նրանց մի­ջո­ցով ան­կա­յու­նու­թյուն է ստեղ­ծում, որ­պես­զի ո­րո­շա­կի փոխ­հա­մա­ձայ­նու­թյուն­նե­րի հաս­նի ռուս­նե­րի հետ։ Եվ­րո­պա­կան տար­բեր եր­կր­նե­րում էլ ա­հա­բե­կիչ­նե­րի սաղմ­նա­յին բջիջ­նե­րը ևս կրո­նա­կան, օր­թո­դոքս պատ­կե­րա­ցում­ներ ու­նե­ցող շր­ջա­նակ­նե­րից են։ Այս ա­հա­բեկ­չա­կան ցան­ցա­յին հա­մա­կար­գը Էր­դո­ղա­նը կա­րո­ղա­նում է լավ գոր­ծար­կել։ Եվ­րո­պա­ցի­նե­րի անվ­տան­գու­թյու­նը տա­րի­ներ շա­րու­նակ ա­պա­հո­վել է ՆԱ­ՏՕ-ն, ո­րը հա­կաա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի փոր­ձա­ռու­թյուն չու­նի, ո­րով­հետև իր հիմ­նա­կան ուղ­ղու­թյու­նը Եվ­րո­պա­յի սահ­ման­նե­րից դուրս է ե­ղել։ Եվ­րո­պա­կան եր­կր­նե­րը, ո­րոնք փա­փուկ, անվ­տանգ կյան­քի սո­վոր են ե­ղել, ինչ­պե՞ս կա­րող են ա­հա­բեկ­չա­կան տե­ղա­յին դրսևո­րում­նե­րին դի­մագ­րա­վել, դժ­վար է ա­սել, ո­րով­հետև այդ պայ­քա­րը շատ բարդ է։ Իսկ Էր­դո­ղա­նը, այս տար­րե­րին օգ­տա­գոր­ծե­լով, փոր­ձում է քա­ղա­քա­կան սու­բյեկ­տու­թյան հաս­նել, որ­պես­զի ի­րեն հար­գեն, լսեն, թե­կուզ շան­տա­ժի գոր­ծի­քա­կազ­մով։
Ե­թե Ադր­բե­ջան տե­ղա­փոխ­ված ա­հա­բե­կիչ­նե­րի քա­նա­կը շատ մեծ լի­նի, նրանց վե­րահ­սկ­ման մե­խա­նիզմ­նե­րը բա­վա­կան բարդ են լի­նե­լու։ Գու­ցե ինչ-որ փու­լում Ադր­բե­ջա­նը դառ­նա Սի­րիա, ո­րով­հետև վարձ­կան­նե­րը կա­րող են ան­կա­ռա­վա­րե­լի դառ­նալ։
-Ադր­բե­ջա­նի ներ­սու՞մ խն­դիր­ներ կա­ռա­ջա­նան։
-Ա­յո, ար­դեն այս պա­հին կան։ Որ­քան էլ Ադր­բե­ջա­նը փակ է պա­հում տե­ղե­կատ­վու­թյու­նը, մենք ար­դեն տես­նում ենք, որ դժ­գո­հու­թյուն­ներ, կոնֆ­լիկտ­ներ կան։ Ար­դեն ակն­հայտ է նաև, որ այդ ա­հա­բե­կիչ­նե­րի թի­վը փոքր չէ։
-Կա տե­սա­կետ, որ Թուր­քիա­յի պան­թուր­քիս­տա­կան նկր­տում­նե­րին հա­կազ­դե­լու և հա­կաա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծու­նեու­թյուն ծա­վա­լե­լու հա­մար հար­կա­վոր է նաև Հա­յաս­տա­նի մաս­նակ­ցու­թյամբ ստեղ­ծել Ռու­սաս­տան, Չի­նաս­տան, Ի­րան ա­լյան­սը։ Այս ա­ռու­մով ինչ­պի­սի՞ տե­սա­կետ ու­նեք։
-Ցան­կա­ցած գլո­բալ հա­կաա­հա­բեկ­չա­կան մի­ջո­ցա­ռում ո­րո­շա­կի պայ­ման­ներ է են­թադ­րում, այ­սինքն դրան մաս­նակ­ցող եր­կր­նե­րի հա­մար ինչ­քա­նով է այդ օ­րա­կար­գը սուր դր­ված։ Ար­դյո՞ք բո­լո­րի հա­մար ա­հա­բե­կիչ­նե­րի ներ­կա­յու­թյունն այս­տեղ հա­վա­սա­րա­պես սպառ­նա­լիք է, և ար­դյո՞ք այդ վարձ­կան­նե­րին այս­տե­ղից մաք­րե­լով քա­ղա­քա­կան դի­վի­դենդ­ներ կս­տա­նան։ Ա­հա­բեկ­չու­թյան դեմ պայ­քա­րը են­թադ­րում է նաև, որ դու, որ­պես պե­տու­թյուն, դառ­նում ես ա­հա­բե­կիչ­նե­րի հա­մար թի­րախ։ Նրանց գտ­նե­լը բա­վա­կան բարդ է, քա­նի՞ եր­կիր կհա­մա­ձայ­նի մտ­նել այդ ռիս­կի տակ։ Այս փու­լում նման ա­լյանս­նե­րի հետ կապ­ված թե­րա­հա­վատ եմ ու նաև ի­րա­տե­սա­կան չեմ հա­մա­րում։ Այս պա­հին այդ սպառ­նա­լի­քի տակ հայ­տն­ված եր­կր­նե­րը Ռու­սաս­տանն ու Ի­րանն են, իսկ ե­թե նրանք ռազ­մա­կան մի­ջամ­տու­թյուն ձեռ­նար­կեն, հնա­րա­վոր է, որ տա­րա­ծաշր­ջա­նում գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը դառ­նան ան­վե­րահս­կե­լի։

Զրույ­ցը՝
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ