«Զեն­քե­րը ձեռք­նե­րիս մեզ մեր խրա­մատ­նե­րում ծա­խե­ցին»

Երբ մար­դիկ մե­ղադ­րում են այ­սօր մե­կին հայ­րե­նի­քը ծա­խե­լու մեջ, նրանց ան­վա­նում դա­վա­ճան, մնում է միայն մտա­ծել` մենք ո­չինչ չե՞նք հաս­կա­նում։ Ար­դեն հաս­կա­ցանք։ Մեջ­բե­րեմ սահ­մա­նին կանգ­նած տղա­նե­րից Ար­թուր Հայ­րա­պե­տյա­նի խոս­քը. «Զեն­քե­րը ձեռք­նե­րիս մեզ մեր խրա­մատ­նե­րում ծա­խե­ցին, ա­մե­նա­խայ­տա­ռակ ձևով ծա­խե­ցին։ Ա­մե­նա­սոս­կա­լին այն է, որ պե­տու­թյու­նը վա­ճա­ռեց ժո­ղովր­դին։ Իշ­խա­նիկ­նե­րը վա­ճա­ռե­ցին բա­նա­կը, հա­վա­տը, ազ­գը, ա­մեն ինչ ու բո­լո­րին»։ Իսկ հի­մա իշ­խա­նիկ­նե­րը մե­ղադ­րում են զին­վոր­նե­րին։

Հի­րա­վի, պատ­մու­թյու­նը սեր­տում են նախ­կի­նում ար­ված սխալ­նե­րը գի­տակ­ցե­լու ու դրանք այլևս չկրկ­նե­լու հա­մար։ Իսկ փոր­ձը ցույց է տա­լիս, որ մենք, շատ մեղմ ա­սած, լավ չենք պատ­մու­թյուն սեր­տե­լուց։

-Երբ թեր­թում եմ ֆեյս­բու­քիս է­ջը, տես­նում եմ հա­րա­զատ դեմ­քեր, ըն­կեր­ներ, ո­րոնք ան­մա­հա­ցել են հայ­րե­նի Ար­ցա­խի հա­մար մղած պայ­քա­րում, այն Ար­ցա­խի, ո­րը տվե­ցինք, ա­յո, տվե­ցինք, պար­զա­պես նվի­րե­ցինք... Իսկ ես զար­մա­նում էի, դիր­քում կանգ­նած մտա­ծում` խի՞ չեն զան­գում, խի՞ չեն խո­սում, չեն պա­տաս­խա­նում, խո­սում եմ տա­նե­ցի­նե­րի հետ, ա­սում են` լավ են, բայց... Չեմ կա­րող նկա­րագ­րել այն զգա­ցո­ղու­թյու­նը, երբ գի­շե­րը` 01:30-ին, կանգ­նած եմ խրա­մա­տում, հեր­թա­փո­խի եմ, դի­մա­ցի պոս­տից (թշ­նա­մու, ո­րը ըն­դա­մե­նը 70 մետր է մե­զա­նից հե­ռու) լս­վում է բարձր ե­րաժշ­տու­թյուն, գո­ռոց­ներ, հրա­վա­ռու­թյուն է։ Տո­նում են հաղ­թա­նա­կը, իսկ ես, կանգ­նած խրա­մա­տում, նա­յում եմ դիր­քա­պահ զին­վոր ըն­կե­րոջս, լուս­նի շո­ղե­րի տակ փայ­լում էին ար­ցունք­նե­րը, նա­յում եմ և ինքս սկ­սում լա­ցել... Այդ պա­հին դու պար­զա­պես զուրկ ես մտա­ծե­լու կա­րո­ղու­թյու­նից»,- ցա­վա­լի ի­րա­կա­նու­թյու­նը պատ­մում է սահ­մա­նա­պահ Դա­վիթ Գաբ­րիե­լյա­նը։

Ո՞վ կմ­տա­ծեր, որ 90-ա­կան­նե­րի փա­ռա­պանծ գո­յա­մար­տից հե­տո կա­մա թե ա­կա­մա պի­տի դա­վա­ճա­նենք Մոն­թեին ու Բե­կո­րին, Վազ­գե­նին ու Դուշ­մա­նին։ Ո՞վ կմ­տա­ծեր, որ հա­յի շուր­թե­րից նո­րից պի­տի ել­նի հայ­րե­նազր­կու­մի ու տա­ռա­պան­քի ող­բը, ե­ղեռ­նա­զար­կու­մի վտան­գի ցա­վեր­գան­քը...

Վո­վա ԱՐ­ԶՈՒ­ՄԱ­ՆՅԱՆ
Ար­ցախ

Մեկնաբանություններ