«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում՝ պայմանավորված Հայաստանի ղեկավարության դիրքորոշմամբ, որը միտումնավոր փլուզում է հարաբերությունները Ռուսաստանի Դաշնության հետ։ Այժմ Հայաստան են ուղարկվում զինվորականներ Նորվեգիայից, Կանադայից և ԱՄՆ-ից՝ ԵՄ առաքելությունը վերածելով ՆԱՏՕ-ի առաքելության»,- «Известия»-ին տված հարցազրույցում հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։                
 

Արցախից Հայաստանին մեկնված ձեռքը

Արցախից Հայաստանին մեկնված ձեռքը
05.06.2023 | 16:05

Թող արտառոց չթվա՝ այսօր ինձ առավել մտահոգում է ՀՀ կացությունը, քան Արցախի: Շրջափակված մեր փոքրիկ երկրում մարդկանց ճնշող մեծամասնությունը միաբան է ազգային ու պետական հարցերում, աներկբա ապավինում է հայկական արժեքներին ու ոգուն, դավանում է հայոց հավաքականության ու պետական միասնականության գաղափարը, հետամուտ է ինքնորոշման իրավունքի իրացմանը, մերժում է ոխերիմ թշնամու թելադրած պայմանները և գործակցությունը նրա հետ՝ դրա մեջ տեսնելով իր գոյությանը սպառնացաող կործանարար վտանգ:

Արցախը հավատարիմ է իր աստվածատուր ճանապարհին ու առաքելությանը, և դա է նրա անխորտակ զորությունը, հենց դրա շնորհիվ է նա հաղթահարելու այս փորձությունը՝ պահպանելով սեփական կերպն ու տեսակը: Ինչ-ինչ մերժելի երևույթներ, անշուշտ, կան արցախյան ներկա կյանքում, բայց դրանք փոքր ու արագ կարգավորելի հարցեր են վերոնշյալ ազգային «ունեցվածքի» կողքին:

Իսկ ահա Հայաստանն անարգել ընթանում է դեպի վտանգավոր նշանակետեր, որտեղ նրան անհամբեր սպասում են ազերա-թուրքական էմիսարները իրենց դրոշներով:

ՀՀ-ն ծրագրված ձևով մտնում է թշնամական թակարդի մեջ: Անգամ քաղաքականությունից հեռու մարդիկ են սկսել դա տեսնել և, ի վերջո, նրանք հասկանում են, որ որպես հայ հանրություն, խաբված են, և իրենց դեմ խարդավանքներ են գործվում: Հայաստանյան ներկա իշխանությունը կատարում է բացահայտ ապազգային ու հակահայկական քայլեր, և դրանք չեն կանխվում: Հայոց քաղաքական-հասարակական առողջ միտքն այժմ կենտրոնացած է այդ հարցի վրա՝ ինչպե՞ս կանխել: Բայց արդյուքներ դեռևս չկան:

Ստեղծվել է մի աննախադեպ աննորմալ իրավիճակ, երբ Հայաստանը Արցախին լիարժեք տեր կանգնելու փոխարեն, ինքն է հայտնվել օգնության կարիք ունեցողի դերում: Ինձ շարունակ թվում է, որ այդ դերը պետք է ստանձնի Արցախը: Իսկ թե ինչպես՝ այս հարցում լրջորեն խորհելու եւ գործելու պարտականություն ունեն մեր փորձառու, խելացի ու նվիրյալ հայորդիները:

Արցախից Հայաստանին մեկնված ձեռքը կարող է փրկության վերջին հնարավորությունը լինել:

Հրանտ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 5156

Մեկնաբանություններ