Շնորհավորելով Ձեզ Հայաստանի Հանրապետության վարչապետի բարձր և պատասխանատու պաշտոնը կրկին ստանձնելու կապակցությամբ` հույս եմ հայտնում, որ առաջիկայում Դուք լուրջ ուշադրություն կդարձնեք և կնպաստեք մեր հայ գիտնականների մշակումները կյանքի կոչելու գործին:

«Իրատես de facto»-ի հյուրն է դերասանուհի, սցենարիստ, պրոդյուսեր, հեքիաթագիր ԱՐՄԻՆԵ ԱՆԴԱՆ: 2012 թվականի «Ոսկե ծիրան» միջազգային կինոփառատոնի հայկական ֆիլմերի մրցութային ծրագրում ընդգրկված Միքայել Վաթինյանի հեղինակային` «Ժաննան և ձայները» ֆիլմի գլխավոր դերակատարը, սցենարի համահեղինակն ու պրոդյուսերն է Արմինեն: Ֆիլմ, որն արժանացավ հայ հանդիսատեսի հակասական ընդունելությանը: Այդ և այլ թեմաների է անդրադառնում մեր զրույցը:

Մենք մեր մայրաքաղաքը ոչ միայն լոկ քաղաք ենք համարում, այլև մեր տունը, որտեղ ապրում ենք ու մի օր էլ պիտի այս «տանը» մեռնենք։ ՈՒ քանի դեռ ապրում ենք, ուզում ենք մի քիչ մարդավայել ապրել, այո՛, մարդավայե՛լ, թե չէ այս քաղաքն իր բազմաթիվ դժվարություններով երբեմն տառապանքի տուն է հիշեցնում։

Այս գրքույկում նույնպես կրկնվում են նախորդ երկուսում առկա որոշ թերություններ: Վերոնշյալները մի կողմ թողնելով` նշենք միայն, որ այն, ցավոք, հագեցած է մի շարք սկզբունքային անճշտություններով ու զավեշտական խառնափնթորությամբ, կազմողների կատարյալ անիմացությամբ: Նշենք, որ այս գրքույկը «Վահանավանքյան ապոկրիֆ» դիպուկ վերնագրով մատենախոսել է Սյունյաց աշխարհի անցուդարձերին քաջատեղյակ մտավորական-մանկավարժ Ռ. Գրիգորյանը ¥«Սյունյաց երկիր», 15.12.2012¤ և կատարել մի շարք ճշգրտումներ։ Այս գրքույկին անդրադառնալով նշենք միայն.

Հարցազրույցն իմն էր: Իր սենյակում էր, այն հյուրանոցում ուր նա ապրում էր, բայց հանդիպումը ես էի խնդրել` նպատակ ունենալով կայսերական այդ հետախույզից տեղեկություններ կորզելու Փոքր Ասիային ու Մերձավոր Արևելքին վերաբերող գործնական քաղաքականության մասին: Ես կարծում էի, թե ինքս եմ վարում խոսակցությունը, հետո միայն կռահեցի, ներքուստ ապշահար, որ նա էլ իր նպատակն էր ունեցել:

Յոթ օր առաջ, Ջուլյային ճանապարհ դնելուց հետո, շտապեցի հոսպիտալ` արյանս անալիզների հետևից։ Երկար ու բարակ, անհասկանալի տողադարձումներն աչքի անցկացնելուց հետո` հարցական նայեցի դոկտորի դեմքին:

Մայիսն ինքնին տոնաշատ ամիս է, ու արդեն մոտ երկու տասնամյակ Մայիսի 3-ն էլ տոնացույցում նշվում է որպես Մամուլի ազատության տոն:

Վաղը լռության օր է` Երևանի ավագանու ընտրություններից առաջ: Սովորական համայնքային ընտրություն, որ, սակայն, այլ զբաղմունքներ չունենալու պատճառով, համատեղ ջանքերով դարձավ համապետական նշանակության իրադարձություն: Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաքն ընտրելու է իր քառամյա կառավարման մեխանիզմը աշխատեցնող մարդկանց: Առաջին հայացքից միայն: Որովհետև իրականում Երևանը երևանցիների համար կառավարում են մանր ու առավել մանրիկ չինովնիկներն իրենց փոքրիկ պաշտոնիկներով` ամենափոքր հարցն էլ դարձնելով ամենամեծ, տևական ու դրամական լուծում պահանջող: Եթե կասկածում եք, փորձեք չորրորդական նշանակության մի փաստաթուղթ ստանալ որևէ պաշտոնյայից: Ամենաարագը` մեկ շաբաթում:

Ավագանու ընտրությունների ավարտվող քարոզարշավի առանձնահատկությունների կարճ քրոնոմետրաժը։