Հայաստան վերադարձած սիրիահայերի խնդիրները և դրանց լուծմանը միտված քայլերը հրապարակայնության պակաս չունեցան: Այսօր, համենայն դեպս, կառավարության հավաստմամբ, ամեն ինչ արվում է հայրենիքում նրանց լիարժեք կենսակերպ ապահովելու ուղղությամբ:

...թե որքան էլ ԲՀԿ-ն ճիգեր է գործադրում միասնական թեկնածու ունենալու գործում ընդդիմությանը իր շուրջը համախմբելու, միևնույն է, «Ժառանգությունը»՝ յուր ղեկավարով, առանձին է գնալու:

«Հայաստանի զրուցակից» շաբաթաթերթը 3-4 տարի առաջ մոտ 900 երևանցիների շրջանում հարցում էր արել, համաձայն որի` ամենաշատախոս պատգամավորը համարվել էր «Ժառանգության» Ստեփան Սաֆարյանը, ամենամռայլը` դաշնակցական Հրայր Կարապետյանը, ամենակենսուրախը` ՕԵԿ-ի Հովհաննես Մարգարյանը։ ԲՀԿ-ական Ռոստոմ Գասպարյանը ճանաչվել էր ամենաանճաշակ հագնվող պատգամավորը, իսկ ամենաճաշակովը` Հեղինե Բիշարյանը (ՕԵԿ)։

Հայաստանում ստեղծվել է մի հետաքրքիր քաղաքական իրավիճակ. նախագահական ընտրություններից ընդամենը 3 ամիս առաջ ընդդիմությունը մեջտեղ է գցել նախագահական կառավարումից խորհրդարանականի անցնելու հարցը։ Ո՞Ւմ է ձեռնտու ժամանակավրեպ այս հարցի շահարկումը, և ինչո՞ւ է ընդդիմությունը, նախագահի թեկնածուի հարցը թողած, ծանրացել մի թեմայի վրա, որն արդիական կարող է լինել 4-5 տարի անց։ Այս հարցերի շուրջ զրուցում ենք քաղաքական տեխնոլոգ ՎԻԳԵՆ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ հետ։

Օրերս քաղաքական ասպարեզ բերվեց մի նոր գործընթաց, այն է` նախախորհրդարանի ձևավորում: Այս նախաձեռնության անդամներից փորձեցինք մեկնաբանություններ լսել, թե այս շարժումն ինչ է ենթադրում:

Միանգամայն օրինաչափ և արդարացված է, որ ԱՄՆ-ի նախագահի ընտրությունները մանրադիտակով էին քննության առնում բոլոր փորձագետները։ Բայց ծայրաստիճան զարմանալի է, որ այս կամ այն թեկնածուին տրվող նախապատվությունը հիմք էր տալիս կառուցելու «հայտնության» զանազան սցենարներ, որոնց մեծ մասը նպատակաուղղված է, նկատենք, զուտ օգտապաշտական խնդրի լուծմանը` ջուր պղտորել, իսկ եթե ստացվի այդ ջրում ձուկ որսալ։

Վերջին երկու տասնամյակում ԱՄՆ-ում, Մեծ Բրիտանիայում և Արևմուտքի այլ երկրներում կրթություն են ստացել և պատրաստություն են անցել (սոցիալական տարբեր առարկաներից) ոչ միայն հարուստ ընտանիքների զավակներ, ովքեր ձգտում են իրենց կյանքն ամուր շաղկապել արտասահմանյան հեռանկարներին, այլև այնպիսի երիտասարդներ, ովքեր կրթություն են ստացել և հատուկ պատրաստություն են անցել ռուսական հետախուզական ծառայությունների ու պետական այլ կառույցների (հատուկ քաղաքական թեքում ունեցող) կրթաթոշակներով:

30 տարի առաջ` 1982-ի նոյեմբերի 10-ին, 18 տարի ԽՍՀՄ-ն ու նրա հարակից «արբանյակները» ղեկավարելուց հետո, մահկանացուն կնքեց պատմության մեջ ամենահակասական ու երկակի հիշողություններ թողած ԽՄԿԿ գլխավոր քարտուղար ԼԵՈՆԻԴ ԻԼՅԻՉ ԲՐԵԺՆԵՎԸ:

Չկա երևի մի հայ, որ պատեհ կամ անպատեհ առիթով չասի, թե էս երկիրը երկիր չէ: Իսկ ի՞նչ բան է երկիրը: Ընդամենը աշխարհագրական տարածք, որտեղ կան լեռներ, ձորեր, լճակներ ու գետեր, հովիտներ և հարթավայրեր, իսկ եթե բախտը «բերել» է այդ հողակտորի, ուրեմն նրա ափերը ողողում են ծովեր և օվկիանոսներ:

Տեր, ես սիրում եմ Քեզ, ես սիրում եմ Քեզ, ես սիրում եմ Քեզ. Ես քո անզոր տատրակն եմ, Որ ամեն վայրկյան կտուցս մեկնած Քեզ եմ հոտոտում: