Ի՞նչ ֆիլմեր են ստեղծվում այսօր, որո՞նք ենք կինոաշխարհի ձեռքբերումներն ու բացթողումները, ի՞նչ փուլում է ազգային կինոն, ի՞նչ է սպասում «Հայֆիլմ» կինոստուդիային: Այս և այլ հարցերի շուրջ է մեր զրույցը «Սուրբ ծեսերի երկիրը», «Արարատից Սիոն», «Մարիամ» ֆիլմերի հեղինակ, կինոռեժիսոր ԷԴԳԱՐ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԻ հետ:

Մեղքի գիշերն անցնում է, շուտով երկնային արդարությունն է ծագելու: Ժամանակը չէ՞ արդյոք անաչառորեն լույսի երես հանելու մեր մոլորված հայրերի անաստված արարքները, որ առանց ամոթի կարողանանք մեր հետնորդների ու մեր Տեր Աստծո առջև կանգնել ու ճշմարտությունը ստով չծածկել և մեր գլուխները անմիտի պես մեղքի ավազների մեջ չթաղենք:

Հայաստանը հռչակվել էր անկախ պետություն, իսկ օրհներգ դեռ չուներ: Այս թեմայով հեռուստահաղորդում պատրաստեցի, որտեղ երիտասարդ պատմաբանը (թող ների ինձ` անունը չեմ հիշում) համոզիչ ներկայացրեց մինչ օրս գործող հիմնի տեքստը` բառափոխված տարբերակով. «թշվառ-անտեր» հայրենիքն այլևս ազատ-անկախ էր: Լորիս Ճգնավորյանը հիմնավորեց երաժշտության ճշգրտությունը և, ֆիլհարմոնիկի` կարծեմ Ավստրիա հյուրախաղերի մեկնելիս, խնդրեց Ազգային ժողովի համաձայնությունը` համերգներից առաջ այն որպես պետական-ազգային օրհներգ հնչեցնելու համար:

Այսօր աշխարհում մի ուրվական է շրջում` Ռուսաստանի ուրվականը, և այդ ուրվականի դեմ պայքարելու համար ոտքի են ելել աշխարհի բոլոր ռեակցիոն ուժերը, երկակի ստանդարտներով ապրող ուժերը (վաղն էլ նույն Ռուսաստանը այդ երկակի ստանդարտը կիրառելու է Ղարաբաղի նկատմամբ, այսինքն` ցանկացած հզոր երկիր իր շահի համար պատրաստ է ցանկացած ստորության, ինչպես իր հուշերում գրել է Անգլիայի վարչապետ Լլոյդ Ջորջը` հանուն մեր շահի զոհաբերեցինք Հայաստանը)` ԱՄՆ, Անգլիա, Ֆրանսիա, Գերմանիա, սրանց հարող մեծ ու փոքր թազիներ և էլի ինչ-որ ուժեր:

Բավական երկար մտածելուց հետո որոշեցի այս անկեղծ նամակը գրել, հետևելով այն ճշմարտությանը, թե «իշխանները պետք է հնազանդ լինեն Աստծո օրենքներին, որպեսզի իբրև Տիրոջ դեմ ապստամբածներ չպատժվեն»` ըստ սուրբ Ներսես Շնորհալու աստվածաշունչ գրառության։ Միևնույն ժամանակ ակնկալելով ձեր ողջախոհությունը, արդարամտությունը ու սերը առ ի հայրենյաց ժողովրդի։

Երևանի քաղաքապետարանի «Հայ-Արտ» մշակութային կենտրոնը, Պայքարի և նահատակության հիշատակի պաշտպանության խորհուրդը, Լեհաստան-Հայաստան առևտրաարդյունաբերական պալատը Հայաստանի լեհերի «Պոլոնիա» միությունը ներկայացնում են 52 լայնաֆորմատ ձևաչափով ստենդներ, որոնք ստեղծվել են Պայքարի և նահատակության հիշատակի պաշտպանության խորհրդի ղեկավար պրոֆեսոր Անժեյ Կշիշտոֆ Կուներտի հեղինակությամբ:

-Մի եկեք տեսնեմ` էդ ո՞ւմ եք հանում G8-ից:

Ձեզ չի՞ թվում, որ ռուսական էյֆորիան ուկրաինական թեմաներով դուրս է գալիս ռուս-ուկրաինական շրջանակներից ու սկսում է տարածվել հետխորհրդային տարածքի վրա: Իհարկե, պատճառներ կան: Եվ առաջին պատճառը Արևմուտքի հետ չհարթվող հակասությունների ու ընդլայնվող պատժամիջոցների համապատկերում իբրև գերպետություն վերահաստատվելու ենթագիտակցական ու խիստ քաղաքական ձգտումն է: Երկրորդ պատճառը ագրեսիան այլևս չթաքցնելն է` քաղաքական ագրեսիան, քարոզչական ագրեսիան, կայսերապաշտական:

Դուռ թակող նոր աշխարհակարգը բոլորին դրել է նույն հարցադրման առաջ՝ ինչպե՞ս անկորուստ դուրս գալ այս «բախոցի» տակից: Հարցն էական է անգամ խոշոր խաղացողների համար, ուր մնաց փոքրիկ միավորների ու երկրների:

-Պարոն Էնֆիաջյան, ի՞նչ չեք կիսում էդ «երիտասարդ» Կարեն Ավագյանի հետ: -Մենք իրար հետ խնդիրներ չունենք: