Ավետիս Սադոյանն իր ֆեյսբուքյան էջում օրեր առաջ Թումանյանի «Զատկի առիթով» հոդվածի վերաբերյալ մի չարախոսություն է գրել, որին ի պատասխան երկու մեկնաբանություն եմ գրել, բացատրելով, որ իմ Թումանյանը բոլորովին «ուրիշ բան է», քան ինքը պատկերացնում ու ներկայացնում է և մի ընկերական խորհուրդ տվեցի` «կարդացեք ֆեյսբուքյան իմ էջի երկու ալբոմների նյութերը, գուցե սկսեք «ուրիշ» Թումանյանին հասկանալ. ալբոմներից մեկը իմ թումանյանագիտական հոդվածների ալբոմն է` «Թումանյանագիտություն», երկրորդը`
«ՀԱՅ ՄԵԾԵՐԸ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆԻ ՄԱՍԻՆ»:

Ստրատեգիական առումով մեզ համար լավագույնը կլիներ, որ մենք լոկալ քաղաքակրթական բախման ճակատային մասից տեղափոխվեինք դեպի հնարավորինս խոր թիկունք՝ մնալով ռուսական շահերի շրջանակում։

Ադրբեջանական թեզեր հանրայնացնող, առանց սահմանազատման քարտեզի հաստատման Տավուշից 4 գյուղերի տարածքները միակողմանի կերպով Ադրբեջանին հանձնելու պատրաստակամության մասին հայտարարած, պատերազմով ոսկեպարցիներին վախեցնել փորձած Նիկոլ Փաշինյանը նոր պատերազմի դեպքում ինչպե՞ս է գերագույն գլխավոր հրամանատարություն անելու, կոչ անելու պայքարել ադրբեջանական ագրեսիայի դեմ։

Ըստ Նոամ Չոմսկու՝ մարդկային գիտակցության մանիպուլյացիայի թիվ 2-րդ մեթոդը մարդկանց մտածողությունից զրկելն է և անցումը դեպի զգացմունքային դաշտ:

Փաշինյանի երեկվա (ապրիլի 10-ի-irates.am) ելույթը ինչպես ասես՝ կարելի է բնորոշել: Բայց դա պետության ղեկավարի խոսք չէր:

Մենք լավ էինք հասկանում, որ բացի հնէաբանական պեղումների արդյունքներից` գտածոներից, կա նաև դրանց պատմությունը:

Այ՛ ողորմելիներ, գոնե տարբեր տեքստեր ներկայացնեիք ու չապացուցեիք, որ գրել են` տվել ձեռքներդ ու ասել են՝ մեկդ կարտասանի ԱԺ ամբիոնից, իսկ մյուսդ էլ՝ գրառում կանի:

Ես Եմ ձեր Առաջնորդը: Զորություն և օգնություն կստանաք` ըստ անհրաժեշտի: Դուք պարզապես վստահեք Ինձ ամբողջովին:
Մի՛ վախեցեք: Ես ձեզ լսելու ավելի պատրաստ եմ, քան թե դուք` Ինձ խնդրելու: Քայլեք Իմ ճանապարհով և վստահ եղեք, որ օգնություն կստանաք:

Աղաչում և խնդրում ենք Քեզանից, ո՛վ բազմագութ Աստված,

մեր ազգի հին ու նոր ամբողջ հավատքով ու հույսով ի Քեզ ննջածների, համար:

«Տավրոսի մուտք». այսպես էր կոչել Հռոմեացի պատմիչ Տակիտոսը Բայազետի Դարոյնք բերդը: