ՖԻՖԱ-ն հրապարակել է «Ոսկե գնդակին» (2012-2013 թթ. մրցաշրջան) հավակնող ֆուտբոլիստների ցուցակը: Քսաներեք մարզիկ ներառող ցուցակում են Գարեթ Բեյլը (ՈՒելս), Լուիս Սուարեսն ու Էդինսոն Կավանին (ՈՒրուգվայ), Ռադամել Ֆալկաոն (Կոլումբիա), Էդեն Ազարը (Բելգիա), Զլատան Իբրահիմովիչը (Շվեդիա), Անդրես Ինիեստան, Չավին (Իսպանիա), Ֆիլիպ Լամը, Բաստիան Շվայնշտայգերը, Մեսութ Օզիլը, Մանուել Նոյերը (Գերմանիա), Ռոբերտ Լևանդովսկին (Լեհաստան), Լիոնել Մեսին (Արգենտինա), Տիագո Սիլվան, Նեյմարը (Բրազիլիա), Անդրեա Պիռլոն (Իտալիա), Ֆրանկ Ռիբերին (Ֆրանսիա), Ռոբին վան Պերսին, Արիեն Ռոբենը (Հոլանդիա), Քրիշտիանու Ռոնալդուն (Պորտուգալիա), Յայա Տուրեն (Կոտ դ’Իվուար):

Ի՜նչ մի հեծանիվ հորինած կլինենք` ասելով, որ մեր երկրի իրականությունը զավեշտի պակասախտությունից չի տառապում: Անկախ ներկայացրած ոլորտից: Սա հարկավ վատ է: Շատ ավելի վատ է, երբ այն նվազման միտումներ չի դրսևորում: Սակայն շատ ավելի սարսափելի է, երբ եղածին գալիս են ավելանալու նորերը: Հասկանալի է` ներքին վարժվածությամբ դրանք շատ ավելի տանելի կլինեին, եթե լինեին անգիտակցաբար, բայց երբ արվում են հստակ դիտավորությամբ, սա արդեն, կներեք, ուրիշ բանի է նմանվում:

Տասներորդ տուրում «Ռոման» տարավ իր տասներորդ անընդմեջ հաղթանակը` դրանով իսկ Իտալիայի առաջնության պատմության մեջ սահմանելով անպարտ խաղերի շարքերի նոր ռեկորդ:

Հայաստանի ազգային օլիմպիական կոմիտեի նախագահին թվում է, թե մեր երկրում սպորտի հետ կապված բոլոր գործառույթներում որոշիչ ձայնն իրենը պետք է լինի: Չգիտեմ՝ ինչն է նման «անհեթեթ» մոտեցման հիմքը, սակայն փաստը մնում է փաստ, որ այս կառույցի ղեկավարը ոչ մի կերպ չի կարողանում համակերպվել այն մտքի հետ, որ Հայաստանի վոլեյբոլի ֆեդերացիայի նախագահի ընտրության հարցում իրեն, մեղմ ասած, հաշվի չեն առել։ Երևի «մոռացել» է, որ սպորտի հարցերը կարգավորում է ՀՀ սպորտի ու երիտասարդության հարցերի նախարարությունը։

Հայաստանի ազգային օլիմպիական կոմիտեն պաշտոնապես հայտարարել է, որ չի ընդունում Վոլեյբոլի ֆեդերացիայի նախագահի ընտրության արդյունքները. «Վոլեյբոլի ֆեդերացիայի նախագահի ընտրություններն անց են կացվել մի շարք խախտումներով ու բացթողումներով: Այս ընտրությունն անցկացվել է պետական կառույցի անմիջական ներգրավվածությամբ ու ազդեցության ներքո, ինչը անթույլատրելի է, ավելին՝ հակասում է օրենքին»:

Անցած հանգստյան օրերը հայազգի պրոֆեսիոնալ բռնցքամարտիկների համար նշանավորվեցին երկու հանդիպումով: Դրանցից առաջինում IBF վարկածով չեմպիոնական գոտու համար կիսածանր քաշային Կարո Մուրադը ձեռնոց նետեց Բեռնարդ Հոպկինսին, իսկ Արթուր Աբրահամը WBO վարկածով միջմայրցամաքային չեմպիոնի կոչման համար պայքարեց Ջովանի դե Կարոլիսի հետ:

Վրոցլավում (Լեհաստան) ավարտվեց ծանրամարտի մեծահասակների աշխարհի հերթական առաջնությունը: Մեր պատվիրակության վերջին մասնակցի` գերծանրքաշային Հայկ Հակոբյանի մրցելույթն էլ հույսի շող չբերեց: Երկամարտի 401 (186+215) կիլոգրամը մարզիկին հնարավորություն տվեց հայտնվելու տասներորդ հորիզոնականում, ինչը Սմբատ Մարգարյանի ու Վանիկ Ավետիսյանի մրցելույթների համեմատ թեպետ առաջընթաց քայլ է, սակայն ժողովուրդը նման դեպքերի համար լավ խոսք ունի, որն առանց իմ ասելու էլ գիտեք: Մի խոսքով` մխիթարանք չէ: Եվ ի՞նչ մխիթարանքի մասին կարող է խոսք լինել, երբ այդ 401-ը համեմատում ես երրորդ տեղը գրաված Ալեքսեյ Լովչևի 430 կիլոգրամի հետ, էլ չեմ խոսում քսանմեկամյա իրանցի Բահադոր Մոուալաելի 458-ից ու Ռուսլան Ալբեգովի 464-ից:

Անցած հանգստյան օրերի ֆուտբոլային Եվրոպայի թիվ մեկ հանդիպումն անտարակուսելիորեն «Բարսելոն»-Մադրիդի «Ռեալ» հանդիպումն էր, ինչը սակայն չի նշանակում, որ ֆուտբոլային գերտերությունների առաջնություններում անզիջում պայքարի պակաս կար:

Այսօր, ծանրամարտի մեծահասակների աշխարհի առաջնության եզրափակիչ օրը, մրցաբեմ ելավ Հայաստանի հավաքականի վերջին ներկայացուցիչը` +105 կգ քաշային Հայկ Հակոբյանը:

Վրոցլավում (Լեհաստան) այսօր ավարտվում է ծանրամարտի մեծահասակների աշխարհի հերթական առաջնությունը: 105 կգ քաշային կարգում Ռուսաստանը ներկայացրած Դավիթ Բեջանյանն երկամարտում ցույց է տվել 405 (180+225) կիլոգրամ արդյունք ու արժանացել աշխարհի փոխչեմպիոնի կոչմանը: Դավիթը եւս մեկ արծաթե մեդալ է շահել պոկում վարժությունում: