Լեռնային Ղարաբաղում հայկական ներկայության բոլոր հետքերը ջնջելն Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի վարչակարգի նախագիծն է՝ ասել է Ֆրանսիայի խորհրդարանի Ֆրանսիա-Հայաստան բարեկամության խմբի ղեկավար Անն Լոուրենս Պետելը։ «Եկեղեցիներից, խաչքարերից և Արցախի Ազգային ժողովից հետո ադրբեջանցիներն այժմ գրոհում են կառավարության շենքը»,- գրել է Պետելն X սոցիալական ցանցի իր էջում:                
 

«ՁԵԶ Ի՞ՆՉ Է ԹՎՈՒՄ, ՀԵ՞ՇՏ Է ՄՏԱՎՈՐԱԿԱՆԻՆ ՍՏԻՊԵԼԸ»

«ՁԵԶ Ի՞ՆՉ Է ԹՎՈՒՄ, ՀԵ՞ՇՏ Է ՄՏԱՎՈՐԱԿԱՆԻՆ ՍՏԻՊԵԼԸ»
14.02.2012 | 00:00

Ընտրությունների ժամանակ որոշ մտավորականներ, իսկ ավելի հաճախ` երգիչ-երգչուհիներ, ներգրավվում են քարոզչական աշխատանքներում, երբեմն էլ դառնում կուսակցականներ: Հետաքրքիրն այն է, որ նրանց ընտրությունը սահմանափակվում է գլխավորապես իշխող կուսակցությունների շրջանակով: Մշակույթի ոլորտի նման «քաղաքականացվածությանը» ինչպե՞ս է վերաբերվում մշակույթի նախարար ՀԱՍՄԻԿ ՊՈՂՈՍՅԱՆԸ:
-Բնականաբար, մտավորականն էլ է այս երկրի քաղաքացի և պիտի իր կողմնորոշումն ունենա,- մեզ հետ ճեպազրույցում ասաց տիկին Պողոսյանը:- Առանց այդ կողմնորոշման նա չի կարող գնալ ընտրության: Այլ բան է, երբ ասում են, թե մշակութային քաղաքականության մեջ կա տարանջատում այս կամ այն թևին հարող մտավորականների առնչությամբ: Պաշտոնապես հայտարարում եմ՝ մեր աշխատանքի սկզբունքների մեջ նման մոտեցում չկա ու չի էլ կարող լինել: Սակայն Հայաստանի յուրաքանչյուր քաղաքացի, առավել ևս մտավորականը, մշակույթի գործիչն ունեն ազատ ընտրության հնարավորություն: Սրանում որևէ արտառոց բան չեմ տեսնում:
-Արտառոց չէ՞, որ «կողմնորոշվում» են հիմնականում իշխանական կուսակցությունների հարցում:
-Յուրաքանչյուր մտավորականի պիտի հարցնել, թե ինչու նման դիրքորոշում ունի: Վերջին հաշվով, իշխանությունն էլ, չէ՞, բարոյական չափանիշներ, մոտեցումներ, սկզբունքներ ունի: Ձեզ ի՞նչ է թվում` հե՞շտ է մտավորականին ստիպել, որ իշխանությունների գովքն անի: Նշանակում է` ունի հստակ մոտեցում, վերաբերմունք այդ քաղաքական ուժի հանդեպ, ինչը պետք է դրսևորվի: Եթե պայմաններ են ստեղծված նրա ստեղծագործական աշխատանքի համար, ինքն իրեն լավ է զգում, որպես կանոն, կարող է գովել իշխանական ուժին՝ ընդունելով, որ այս իշխանությունները, օրինակ, թատերական կամ երաժշտական ոլորտում ճիշտ քաղաքականություն են վարում: Մտավորականն էլ նույն ձևի մարդ է, ինչպես մյուսները, պարզապես հանրությանն առավել տեսանելի է մտավորականը:
-Նախընտրական շրջանում ինչպես կրթական, այնպես էլ մշակութային որոշ օջախներ դառնում են քարոզչական «օբյեկտներ»: Այս հանգամանքը Ձեզ չի՞ անհանգստացնում:
-Դա ոչ մի աղերս չունի իրականության հետ: Թող մի տեղ մատնանշեն, որ նման քարոզչություն է իրականացվում կամ ինչ-որ բան է պարտադրվում, կուսակցականացնում են և այլն: Հակառակը, մեր համակարգն ամենաանկուսակցականացվածն է:
-Դա լա՞վ է, թե՞ վատ:
-Դա էական նշանակություն չունի, որովհետև, ի վերջո, այս կամ այն գաղափարախոսությունն արվեստագետի ստեղծագործության վրա չի ազդում: Այսինքն, նա կա՛մ լավ, կա՛մ վատ արվեստագետ է: Ասել է՝ որպես արվեստագետ այդ հանգամանքն իրեն չի օգնում, բայց նա իրավունք ունի նաև իր մոտեցումները դրսևորելու: Ոչ մեկը նրան չի պարտադրում այս կամ այլ կերպ վարվել:
-Դուք անկուսակցական նախարարներից եք, հնարավո՞ր է` մինչ ընտրությունները «կողմնորոշվեք»:
-Ես երբեք չեմ սիրում վաղօրոք խոսել: Ես քաղաքականության մեջ եմ, քաղաքական գործիչ եմ, գործող կառավարության անդամ եմ: Այսօր նախապես բաներ չեմ ասում, որ հետո դրանք ճշմարտացի չլինեն: Անում եմ այն, ինչ իմ առջև դրված է, ու ինչ ճիշտ եմ համարում: Ինչ էլ որ անում եմ` հայ մշակույթի շահերից է բխում, որևէ կուսակցության կամ ինչ-որ մեկի թելադրանքով չեմ անում: Կարելի է, իհարկե, վիճել` դա լա՞վ, թե՞ վատ է ստացվում:
-Խոսակցություններ կան, որ մինչև ընտրություններն եք պաշտոնավարելու:
-Ո՛չ այդ ուղղությամբ մտածում եմ, ո՛չ էլ դա ինձ հետաքրքիր է, որովհետև այնքան, ինչքան ինձ տրված է, ես աշխատելու եմ: Բնականաբար, օրերից մի օր էլ պիտի աշխատանքից ազատվեմ: Սրանում ոչ մի ողբերգություն չեմ տեսնում:
Ճեպազրույցը՝ Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 939

Մեկնաբանություններ