Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Բրի­տա­նա­ցի գիտ­նա­կան­նե­րը փոր­ձում են հաս­կա­նալ կո­րո­նա­վի­րու­սի ու շնե­րի կա­պը

Բրի­տա­նա­ցի գիտ­նա­կան­նե­րը փոր­ձում են հաս­կա­նալ կո­րո­նա­վի­րու­սի ու շնե­րի կա­պը
02.03.2020 | 20:30
Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը բրի­տա­նա­ցի գիտ­նա­կան­նե­րին պարգևատ­րել են աշ­խա­տա­վար­ձի հն­գա­պա­տի­կի չա­փով: Նրանց հա­ջող­վել է պար­զել Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հար­ցադ­րում­նե­րից մե­կը՝ «ում շունն է կո­րո­նա­վի­րու­սը»: Սա բնավ սար­կազմ չէ, սա խիստ հա­վա­նա­կան այն սցե­նար­նե­րից է, որ հնա­րա­վոր է լսել վար­չա­պե­տի հեր­թա­կան լայ­վից կամ տե­ղե­կա­նալ կա­ռա­վա­րու­թյան տա­րա­ծած հա­ղոր­դագ­րու­թյու­նից: Չգի­տեմ՝ աշ­խար­հում կա՞ մեզ նման «ար­խա­յին ընկ­նած» երկ­րորդ եր­կիր, որ­տեղ ան­գամ ո­լոր­տի պա­տաս­խա­նա­տու­ներն ու երկ­րի փաս­տա­ցի ղե­կա­վա­րը Եր­կիր մո­լո­րա­կին պա­տու­հա­սած վի­րու­սի մա­սին կա­տա­կով են խո­սում, կամ, օ­րի­նակ, հարևան երկ­րի հետ սահ­ման փա­կե­լուց հե­տո այն­տե­ղից Հա­յաս­տան ժա­մա­նող քա­ղա­քա­ցի­նե­րը, ա­ռանց հա­մա­լիր բուժ­զն­նում անց­նե­լու, ա­զատ տե­ղա­շարժ­վում են: Տե­ղյակ չեմ նաև, թե ու­րիշ ո՞ր երկ­րի գե­րա­գույն գլ­խա­վոր հրա­մա­նա­տարն է ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րի դե­րը ստանձ­նում ու հայ­տա­րա­րում կո­րո­նա­վի­րու­սով վա­րակ­ված ա­ռա­ջին դեպ­քի ու դրա «ո՞ւմ շու­նը լի­նե­լու» մա­սին: Կա­ռա­վա­րու­թյու­նում կար­ծես ա­ջաբ­սան­դալ պատ­րաս­տող­ներ լի­նեն, ա­մեն մեկն իր հեր­թին մի բան է ա­սում ու կող­քի քաշ­վում, իսկ թե այդ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի հետևանքն ուր կամ ին­չի կա­րող է հասց­նել, ըստ երևույ­թին նրան­ցից որևէ մե­կին չի հե­տաք­րք­րում: Եր­բեմն տպա­վո­րու­թյուն եմ ու­նե­նում, թե նա­խա­րա­րա­կան պորտ­ֆել­ներ են բա­ժան­վել ան­հա­վա­նա­կան մտ­քեր ար­տա­հայ­տող հա­տուկ մր­ցույթ ան­ցած մարդ­կանց: Թի­մա­յին աշ­խա­տանք, տրա­մա­բան­ված հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ. սրանք բա­ներ են, որ բա­ցա­կա­յում են քա­յե­լե­լով իշ­խա­նու­թյան ե­կած­նե­րի խոս­քում ու գոր­ծում: Նա­խորդ հա­մար­նե­րից մե­կում էինք գրել, որ վի­րու­սը դա­մոկ­լյան սրի նման կախ­ված է մեր գլ­խա­վերևում, իսկ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րարն ու պատ­գա­մա­վոր­նե­րը պն­դում էին, թե Ի­րա­նի հետ սահ­մա­նը փա­կել պետք չէ. հետևեց վար­չա­պե­տի հանձ­նա­րա­րա­կա­նը՝ հարևան երկ­րի հետ հա­ղոր­դակ­ցու­թյու­նը դա­դա­րեց­նել եր­կու շա­բա­թով: Նույն ան­տե­ղյա­կու­թյունն ու մե­կը մյու­սից բե­խա­բար լի­նե­լու չնա­հան­ջող մի­տու­մը նաև այս օ­րե­րին է առ­կա, երբ վի­րու­սը ոչ թե կախ­վել է գլ­խա­վերևում, այլ թա­վի­շով պա­տել է մեզ ու պառ­կեց­նում է աս­ֆալ­տին: Նե­րե­ցեք, ոչ թե աս­ֆալ­տին, այլ ծաղ­կա­ձո­րյան է­լի­տար հյու­րա­նոց­նե­րից մե­կում՝ «Գոլ­դեն Փե­լե­սում»: Եվ դա ոչ թե այն պատ­ճա­ռով, որ ՀՀ հպարտ ու ար­ժա­նա­պա­տիվ քա­ղա­քա­ցի­նե­րը պետք է բարձ­րա­կարգ հյու­րա­նոց­նե­րում մե­կու­սաց­վեն, այլ զուտ այն պարզ պատ­ճա­ռով, որ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան ո­լոր­տի պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը որևէ հի­վան­դա­նո­ցում մե­կու­սաց­նե­լու պայ­ման­ներ չեն ա­ռանձ­նաց­րել: Երևի ամ­բողջ նա­խա­րա­րու­թյամբ ծխող­նե­րի, այլ ոչ թե ծխե­լու դեմ պայ­քա­րին են լծ­վել ու մո­ռա­ցել հիմ­նա­կան ա­ռա­քե­լու­թյան մա­սին: Աշ­խա­տան­քի և սո­ցիա­լա­կան հար­ցե­րի նա­խա­րար Զա­րու­հի Բա­թո­յա­նի հա­մար ան­հաս­կա­նա­լի է՝ ի՞նչն է խան­գա­րում ծնող­նե­րին ե­րե­խա­նե­րին դպ­րոց չու­ղար­կել, ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րար Ար­սեն Թոր­սյանն էլ վս­տահ է՝ դա­սե­րը դա­դա­րեց­նե­լու ու պար­տադր­ված ար­ձա­կուր­դի գնա­լու կա­րիք չկա, մինչ­դեռ կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի ու սպո­տի նա­խա­րար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը հայ­տա­րա­րում է ու­սում­նա­կան բո­լոր տե­սա­կի հաս­տա­տու­թյուն­նե­րը մեկ շա­բա­թով ար­ձա­կուրդ ու­ղար­կե­լու մա­սին: Վե­րոն­շյալ ե­րեք նա­խա­րար­նե­րի միա­ժա­մա­նակ ար­ված հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը ե­թե ի­րար կող­քի դնենք, լակ­մու­սի թղ­թի նման կար­տա­ցոլ­վի այն պատ­կե­րը, թե ով­քեր են մեր երկ­րում կարևո­րա­գույն պաշ­տոն­ներ զբա­ղեց­նում: Եր­կու շա­բա­թից ա­վե­լի գրում ենք, բարձ­րա­ձայ­նում ենք, որ դե­ղատ­նե­րում բժշ­կա­կան դի­մակ­ներն աստ­ղա­բաշ­խա­կան թվե­րով են վա­ճառ­վում, կամ առ­հա­սա­րակ դի­մակ­ներ չկան, բայց մինչ օրս որևէ մե­կը սև գործ ա­նե­լու հա­մար պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան չի կանչ­վել: Որ­պես ՀՀ հպարտ ու ար­ժա­նա­պա­տիվ քա­ղա­քա­ցի, ես կա­րո՞ղ եմ մտա­ծել, որ մե­նաշ­նոր­հի, ար­տո­նյալ չլի­նե­լու, հատ առ հատ պա­տաս­խան տա­լու մա­սին վար­չա­պե­տի հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներն առ ո­չինչ են, քա­նի դեռ 50-դրա­մա­նոց դի­մա­կը նվա­զա­գույ­նը տաս­նա­պա­տիկ թանկ է վա­ճառ­վում: Կա­րո՞ղ եմ պն­դել, որ աշ­խա­տան­քի և սո­ցիա­լա­կան հար­ցե­րի նա­խա­րար տի­կին Բա­թո­յա­նը 8 ամ­սում չպետք է 31 հա­զար դո­լար պարգևավ­ճար ստա­նար, քա­նի որ չգի­տի, թե ին­չու են ծնող­նե­րը կաշ­կանդ­ված ե­րե­խա­նե­րին դա­սի ու­ղար­կում: Եվ, առ­հա­սա­րակ, կա­րո՞ղ եմ պն­դել, որ մեր նա­խա­րար­նե­րը ո­լոր­տը պատ­կե­րաց­նե­լու լր­ջա­գույն խն­դիր ու­նեն: Ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րը հպարտ տո­նով հա­յա­տա­րա­րում է, որ հի­վանդ­նե­րը մե­կու­սաց­վել են Ծաղ­կա­ձո­րի «Գոլ­դեն Փե­լես» հյու­րա­նո­ցում, հե­տո կա­ռա­վա­րու­թյան ո­րոշ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ ի­րենց գոր­ծըն­կե­րոջ ա­կան­ջին ինչ-որ բան շշն­ջա­լու փո­խա­րեն, լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րին են մե­ղադ­րում, թե Ծա­ղա­կա­ձո­րի բնակ­չու­թյան ու այն­տեղ հան­գս­տա­ցող­նե­րի շր­ջա­նում խու­ճապ եք տա­րա­ծում: Ինձ եր­բեմն թվում է, թե գոր­ծա­դիր մարմ­նի ան­դամ­նե­րը, աշ­խա­տան­քի մեջ խո­րա­մուխ լի­նե­լու փո­խա­րեն, սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րից դուրս չեն գա­լիս: Չնա­յած դա պարգևա­վա­ճար ստա­նա­լու հա­մար ա­ռաջ­նա­յին պայ­ման է:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 24440

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ