Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

2018 թվա­կա­նից Հա­յաս­տանն ա­հա­բե­կիչ­նե­րի թի­րա­խում է

2018 թվա­կա­նից Հա­յաս­տանն ա­հա­բե­կիչ­նե­րի թի­րա­խում է
10.09.2019 | 21:29
Շա­րու­նա­կում ենք ու­սում­նա­սի­րել 2019 թ. օ­գոս­տո­սը Հա­յաս­տա­նում։ Ա­հա մեզ զար­մաց­րին. տե­սեք, թե ինչ լավ է աշ­խա­տում Հա­յաս­տա­նի ԱԱԾ-ն։ Հնդ­կաս­տա­նի եր­կու քա­ղա­քա­ցու են բռ­նել, ո­րոնք ի­րենց հայ­րե­նի­քում մե­ղադր­վում են զանգ­վա­ծա­յին սպա­նու­թյուն­նե­րի, ա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի մաս­նակ­ցե­լու և այլ հան­ցա­գոր­ծու­թյուն­նե­րի հա­մար։ Եվ մի տե­սակ երկ­րորդ պլան մղ­վեց այն, որ, ախր, ա­ռա­ջի­նին ձեր­բա­կա­լել են մեր օ­դա­նա­վա­կա­յա­նում, ուր նա ա­նար­գել կեր­պով ժա­մա­նել էր Թուր­քիա­յից որ­պես սո­վո­րա­կան քա­ղա­քա­ցի։ Իսկ երկ­րոր­դը ձեր­բա­կալ­վել է վրաց-հայ­կա­կան սահ­մա­նին, ո­րին նա ա­նար­գել հա­սել էր, կար­ծում եմ, նույն Թուր­քիա­յից։ Ինչ-որ վատ բան ինձ հու­շում է, որ դրանք Հնդ­կաս­տա­նի այն մու­սուլ­ման քա­ղա­քա­ցի­ներն են, ո­րոնք Սի­րիա­յում կամ Ի­րա­քում կռ­վել են «Իս­լա­մա­կան պե­տու­թյուն» (ԻՊ) ա­հա­բեկ­չա­կան խմ­բա­վոր­ման կազ­մում։ ՈՒ քա­նի որ այժմ Ռու­սաս­տա­նը, Սի­րիան, Ի­րանն ու Չի­նաս­տա­նը ձեռ­նա­մուխ են ե­ղել Հյու­սի­սա­յին Սի­րիա­յում ա­հա­բե­կիչ­նե­րի վեր­ջին պատ­վա­րը` Իդ­լի­բի գո­տին, ոչն­չաց­նե­լուն, նրանք էլ փախ­չում են Թուր­քիա­յով։ Իսկ ին­չու՞ Հա­յաս­տան։ Դե երևի ի­մա­ցել են, որ Հա­յաս­տա­նի ու Հնդ­կաս­տա­նի միջև ան­վի­զա ան­ցա­կարգ է գոր­ծում։ Գու­ցե փոր­ձել են Հնդ­կաս­տա՞ն վե­րա­դառ­նալ...
Այդ վար­կա­ծը ես մի կողմ եմ նե­տում։ Նրանք չեն կա­րող չի­մա­նալ, որ Հնդ­կաս­տա­նում ի­րենց «սպա­սում» են։ ՈՒ­րեմն նրանց Հա­յաս­տան են ու­ղար­կել, որ նրանք այս­տեղ մեզ «զար­մաց­նեն» սուն­նիա­կան ա­հա­բեկ­չու­թյամբ։ Իսկ վեր­ջի­նիս «կե­րակ­րում» են Թուր­քիա­յի, ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը։ Դա բազ­միցս ա­պա­ցու­ցել են Ի­րա­նի և Ռու­սաս­տա­նի, Սի­րիա­յի և Ի­րա­քի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը, երբ նա­խորդ տա­րի­նե­րին բա­ցա­հայ­տել են ա­հա­բե­կիչ­նե­րի ֆի­նան­սա­վոր­ման աղ­բյուր­նե­րը։ Բայց Հա­յաս­տա­նում ա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ կա­տա­րե­լու հա­մար հենց ո՞ր երկ­րի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյան պատ­վե­րով են ժա­մա­նել եր­կու մու­սուլ­ման հն­դիկ­նե­րը։ Հու­սամ, որ շու­տով Հա­յաս­տա­նի ԱԱԾ-ն, Հնդ­կաս­տա­նի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյամբ, մեզ կտե­ղե­կաց­նի հե­տաքն­նու­թյան ար­դյունք­նե­րի մա­սին։ Զու­գա­հե­ռա­բար ա­սեմ, որ հույս ու­նեմ նաև, որ Հա­յաս­տանն իս­կա­պես, բա­ցի ԱԱԾ-ից, ու­նի նաև այլ հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­ներ, քա­նի որ որ­պես ան­կախ և ինք­նա­վար պե­տու­թյուն պար­տա­վոր է ու­նե­նա­լու։
Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի բո­լոր ըն­թեր­ցող­նե­րին խնդ­րում եմ առ­ժա­մա­նակ մո­ռա­նալ 2019-ի օ­գոս­տո­սը և եր­կու հն­դիկ ա­հա­բե­կիչ­նե­րին ու վե­րա­դառ­նալ 2018-ի մարտ-ապ­րիլ, ե­թե նրանք ի­րենց իս­կա­պես հա­մա­րում են քա­ղա­քա­ցի։ Ընդ ո­րում` հենց Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի։ Հան­րու­թյան դա­տին եմ ներ­կա­յաց­նում եր­կու հա­մա­ցան­ցա­յին հղում այդ օ­րե­րի մա­սին։ Դրանք վե­րց­ված են մեր հայ­կա­կան հե­ռուս­տաա­լիք­նե­րի ա­մե­նօ­րյա սո­վո­րա­կան հա­ղոր­դագ­րու­թյուն­նե­րից։ Պե­տու­թյան, անվ­տան­գու­թյան, հա­սա­րա­կա­կան կյան­քի, սահ­մա­նադ­րա­կան կար­գի, վեր­ջա­պես` ժո­ղովր­դի դեմ հան­ցա­գոր­ծու­թյուն­ներ նա­խա­պատ­րաս­տող հան­ցա­գործ­նե­րի կա­լա­նա­վոր­մամբ նույն­պես զբաղ­վել է Հա­յաս­տա­նի ԱԱԾ-ն։ Ժի­րայր Սե­ֆի­լյա­նի և «Սաս­նա ծռեր» խմ­բա­վոր­ման հետ կապ­ված սրի­կա­նե­րը մտադր­վել էին 100-ից մինչև 150 կա­ռա­վա­րվող ա­կան և այլ պայ­թու­ցիկ սար­քեր տե­ղադ­րել։ Որ­տե՞ղ։ «Դալ­մա մո­լում», կա­մուրջ­նե­րի մոտ կամ վրա, բնա­կե­լի տնե­րի մոտ կամ մեջ, Օ­պե­րա­յում... Պատ­րաստ­վում էին սար­սա­փի մթ­նո­լորտ ստեղ­ծե­լու երկ­րում։ 19 հո­գի։ Վե­ցը ձեր­բա­կալ­ված են («Ժա­մը լրատ­վա­կան»)։ Չե՞ք հա­վա­տում։ Նա­յեք «Է­պի­կենտ­րո­նի» ապ­րի­լի 21-ի թո­ղար­կու­մը։ Եվ հաշ­վի ա­ռեք, որ շու­տով կհետևի հրա­ժա­րա­կա­նի վե­րա­բե­րյալ Սերժ Սարգ­սյա­նի հայտ­նի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը, թե. «Ես սխալ­վել եմ, Նի­կո­լը ճիշտ է»... Դրա­նից հե­տո այն­տեղ` «վերևում», այ­նուա­մե­նայ­նիվ ինչ-որ բան է տե­ղի ու­նե­ցել, ան­կախ այն բա­նից, թե ին­չով էր զբաղ­վում նա­խա­գահ Ար­մեն Սարգ­սյա­նը։ Նա մեկ Փա­շի­նյա­նի հետ էր «բա­նակ­ցու­թյուն­ներ վա­րում», մեկ Սերժ Սարգ­սյա­նի հետ հան­դի­պում։ 99 %-ը վա­խե­նում է այդ հար­ցից. գու­ցե հան­կարծ, բա­ցի ինք­նավս­տահ ու ինք­նա­գոհ քմ­ծի­ծա­ղից, Փա­շի­նյա­նը Սերժ Սարգ­սյա­նին ու հան­րա­պե­տա­կան­նե­րին շան­տա­ժի է են­թար­կել ոչ միայն փո­ղո­ցի ամ­բո­խով։ Իսկ ԱԱԾ-ն տա­րուց ա­վե­լի լռում է. իսկ ի՞նչ են տվել հե­տաքն­նու­թյան նախ­նա­կան ար­դյունք­նե­րը։ Ա­հա­բե­կիչ­նե­րը լր­ջո­րեն պատ­րաստ էին սպա­նե­լու ժո­ղովր­դին։ Իսկ Փա­շի­նյա­նը գո­ռում էր, թե իբր «ժո­ղովր­դի կող­մից է»։ Են­թա­դրենք, թե Սերժ Սարգ­սյա­նի կող­մից իշ­խա­նու­թյու­նը հանձ­նե­լու նա­խօ­րյա­կին վեց ա­հա­բե­կիչ­նե­րին ձեր­բա­կա­լե­լու գոր­ծո­ղու­թյու­նը չլի­ներ։ Ո՞վ պետք է զոհ­վեր Երևա­նում ու ողջ Հա­յաս­տա­նում տե­ղադր­ված 100-ից մինչև 150 ա­կան­նե­րի պայ­թյու­նից։ Ժո­ղո­վուր­դը։ Ոչ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը։ Հրա­պա­րա­կավ ու՞մ կմե­ղադ­րեին ա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը կան­խե­լու հա­մար մի­ջոց­ներ չձեռ­նար­կե­լու մեջ։ Պարզ է, որ միայն իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին։ Ավ­տո­ճա­նա­պարհ­նե­րին տա­կանք­նե­րի ղե­կա­վա­րած քաո­սը կա­րող էր ա­ճել երկ­րա­չա­փա­կան պրոգ­րե­սիա­յով. ա­մե­նու­րեք խու­ճապ կա­ռա­ջա­նար։ Ինչ­քան զո­հեր ու վի­րա­վոր­ներ կլի­նեին, միայն Աստ­ծուն է հայտ­նի։ Հենց միայն Երևա­նի կա­մուրջ­նե­րով օ­րա­կան տաս­նյակ հա­զա­րա­վոր մե­քե­նա­ներ են անց­նում, հա­զա­րա­վոր գնորդ­ներ են օ­րա­կան հա­ճա­խում «Դալ­մա մոլ», իսկ նրանք նաև բնա­կե­լի տներ էին ա­կա­նա­պա­տել...
Ինչ-որ մե­կը հարց կտա` իսկ ա­կա­նա­պա­տե՞լ էին։ Չէ՞ որ նրանց ձեր­բա­կա­լել էին։ Բայց ե­թե նրանք այ­նուա­մե­նայ­նիվ ինչ-որ բան ա­կա­նա­պե­տե՞լ էին։ Մենք գի­տենք միայն ԱԱԾ-ի մա­մու­լի ծա­ռա­յու­թյան հրա­պա­րա­կած «100-ից մինչև 150» ա­կան­նե­րի մա­սին։ Իսկ ե­թե դրանք ա­վե­լի շատ են ե­ղել, քան 100-150՞-ը։ Հա­ղոր­դագ­րու­թյու­նը վե­րա­բե­րել է միայն «այս­բեր­գի տե­սա­նե­լի մա­սին»։ Ես տես­նում եմ միայն մի բան. այդ ան­հա­ջող ա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թյունն ակն­հայ­տո­րեն կապ­ված է «Սաս­նա ծռեր» խմ­բի 2016 թ. հու­լի­սի ա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թյան հետ, նրա տրա­մա­բա­նա­կան շա­րու­նա­կու­թյունն է։ Եվ 2018-ի ա­հա­բեկ­չու­թյան օ­բյեկ­տը պետք է դառ­նար ժո­ղո­վուր­դը։ Խո­շո­րա­ծա­վալ պե­տա­կան հան­ցա­գոր­ծու­թյուն էր պատ­րաստ­վում, բայց հիմ­նա­կան զո­հեր էին են­թադր­վում Հա­յաս­տա­նի շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի­նե­րը։ Այդ կա­պակ­ցու­թյամբ վեր­հիշ­վում է նաև 63-րդ եր­թու­ղու ավ­տո­բու­սի պայ­թյու­նը Ա­ջափ­նյա­կում. նրանց կող­մից լիո­վին սպա­սե­լի էր, որ իս­կա­պես պայ­թու­ցիկ նյու­թեր էին տե­ղա­փո­խում... հա­սա­րա­կա­կան տրանս­պոր­տով։
Ես հե­ռու եմ Սերժ Սարգ­սյա­նին թունդ վախ­կոտ հա­մա­րե­լու մտ­քից և հաս­տա­տե­լուց, որ նա իշ­խա­նու­թյու­նից հրա­ժար­վեց պար­զու­նակ շան­տա­ժի պատ­ճա­ռով։ Չնա­յած, ե­թե լի­նեի, ա­սենք, Հա­յաս­տա­նի քնն­չա­կան կո­մի­տեի քն­նիչ, ա­պա այդ վար­կածն ան­մի­ջա­պես չէի հա­նի հե­տաքն­նու­թյան աշ­խա­տան­քա­յին վար­կած­նե­րի ցան­կից։ Բայց վե­րա­դառ­նանք վե­րը նշ­ված հե­ռուս­տա­տե­սա­յին տե­ղե­կատ­վու­թյա­նը. պատ­րաստ­վում էր զանգ­վա­ծա­յին հան­ցա­գոր­ծու­թյուն ժո­ղովր­դի դեմ, ընդ­հա­նուր առ­մամբ` երկ­րի անվ­տան­գու­թյան դեմ։ 2018-ի ապ­րի­լին ԱԱԾ-ն ձեր­բա­կա­լում է վեց հան­ցա­գործ­նե­րի, ո­րով­հետև ե­թե հան­ցա­գոր­ծու­թյունն ա­վար­տին չի հասց­վել ոչ այն պատ­ճա­ռով, որ հան­ցա­գործ­ներն ի­րենք են հրա­ժար­վել ի­րենց մտադ­րու­թյու­նից, ա­պա հան­ցա­գոր­ծու­թյու­նը հա­մար­վում է կա­տար­ված։ Իսկ «Սաս­նա ծռե­րի» և Սե­ֆի­լյա­նի հետ կապ­ված սրի­կա­նե­րի խմ­բի չա­րա­գու­շակ թր­քա­մետ մտադ­րու­թյան ի­րա­գոր­ծու­մը խա­փա­նել է միայն ա­հա­բե­կիչ­նե­րին հայտ­նա­բե­րե­լու և ձեր­բա­կա­լե­լու գծով ԱԱԾ-ի գոր­ծո­ղու­թյու­նը։ Բայց ան­պա­տաս­խան են մնում մի շարք հար­ցեր, ո­րոնք պետք է հաս­ցեագ­րել հենց ԱԱԾ-ին և հենց Փա­շի­նյա­նին։
Իսկ ինչ­պի­սի՞ն է այն ան­ձանց ճա­կա­տա­գի­րը, ո­րոնց ձեր­բա­կալ­ման մա­սին հայ­տա­րար­վել էր ողջ Հա­յաս­տա­նով մեկ 2018 թ. ապ­րի­լի 21-ին։ Քն­նու­թյու՞ն է ըն­թա­նում։ Թե՞ դուք դա­դա­րեց­րել եք քն­նու­թյու­նը և փա­կել գոր­ծը։ Դուք, ի՞նչ է, նե­րե՞լ եք այդ 6 կամ նույ­նիսկ 19 դա­վա­ճան­նե­րին։ Թր­քա­մետ­նե­րին։ Ի՞նչ հի­մուն­քով։ «Ի­րա­վի­ճա­կը փոխ­վել ա»-ն այս­տեղ չի գոր­ծում, վար­չա­պետ Փա­շի­նյան և ԱԱԾ-ի տնօ­րեն Վա­նե­ցյան, ո­րով­հետև 2018-ի ապ­րի­լի 21-ին ձեր­բա­կալ­ված­նե­րը պատ­րաստ­վում էին սպա­նե­լու շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի­նե­րին։ Եվ, ա­մե­նայն հա­վա­նա­կա­նու­թյամբ, կս­պա­նեին, ե­թե Փա­շի­նյա­նը չբռ­նա­տի­րեր իշ­խա­նու­թյա­նը և հե­տա­գա­յում չօ­րի­նա­կա­նաց­ներ այդ բռ­նա­տի­րու­մը։ Չէ՞ որ շար­ժու­մը կոչ­վում էր «Մեր­ժիր Սեր­ժին», ոչ թե` «Նի­կոլն է վար­չա­պե­տը»։ Ո­չինչ չէր հա­ջող­վի, ե­թե հենց սկզ­բից Փա­շի­նյա­նը Գյում­րիից Երևան իր «խա­չակ­րաց ար­շա­վանքն» սկ­սեր «Ես եմ վար­չա­պե­տը» կար­գա­խո­սով։ Իշ­խա­նու­թյուն­նե՛ր, ինչ­քան կա­րե­լի է է­ժա­նա­բար խա­բել ժո­ղովր­դին, ո­րին դուք պատ­րաստ էիք ա­րյան մեջ խեղ­դե­լու այն ա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ, որ պատ­րաս­տում էին Սե­ֆի­լյա­նի ու «Սաս­նա ծռե­րի» հետ կապ­ված խմ­բե­րը։ ՈՒ՞ր են այժմ այն ձեր­բա­կալ­ված վեց սրի­կա­նե­րը։ Նս­տա՞ծ են, թե՞ ոչ։ Տա­նը խո­րո­վա՞ծ են ու­տում, թե՞ ինչ-որ մե­կը նրանց հս­կո­ղու­թյան տակ է պա­հում, որ «մի բա­նի դեպ­քում» նրանք այ­նուա­մե­նայ­նիվ պայ­թե­ցում­ներ ի­րա­կա­նաց­նեն Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քում։ Կամ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը նրանց երկ­րից դուրս են հա­նել. ինչ ի­մա­նաս, մեկ էլ տե­սար։ Հան­կարծ գլուխ կգո­վեն, բե­րա­նից կթռց­նեն, ա­նուն­ներ, հան­դի­պա­տե­ղեր, նշա­նա­բա­ռեր կհայտ­նեն, հը՞։ Ընդ­հան­րա­պես, այդ հան­ցա­գործ­նե­րը կեն­դա­նի՞ են, թե՞ ար­դեն ոչ։
Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­ներ, ե­թե նրանք դեռ կեն­դա­նի են ու դեռ հե­տաքն­նու­թյան տակ, ա­պա ժո­ղո­վուրդն ինչ­քա՞ն սպա­սի գոր­ծը դա­տա­րան հանձ­նե­լուն։ Ո­րով­հետև ժո­ղո­վուրդն ի­րա­վունք ու­նի ի­մա­նա­լու, թե ինչ հիմ­քով է ձգձգ­վում այն գոր­ծը, ո­րում զոհ էր նշա­նակ­ված ին­քը` հայ ժո­ղո­վուր­դը։ Հայ ժո­ղո­վուրդն ի­րա­վունք ու­նի ի­մա­նա­լու, թե իշ­խա­նու­թյուն­ներն ին­չու չեն շտա­պում ա­նո­ղո­քա­բար պատ­ժել մեր «ներ­քին թուր­քե­րին»` ա­հա­բե­կիչ­նե­րին ու մար­դաս­պան­նե­րին։ ՈՒ­րեմն ԱԱԾ-ն ե՞րբ հան­դես կգա ժո­ղովր­դի ու երկ­րի ա­ռաջ և ազն­վո­րեն կհայտ­նի, թե ինչ է ե­ղել 2018-ի ապ­րի­լի գոր­ծի բո­լոր գոր­ծող ան­ձանց հետ, պե­տու­թյունն ինչ­պես է մտա­դիր պատ­ժե­լու այն տմար­դի­նե­րին, ո­րոնք ի­րենց թույլ էին տվել մտա­ծել հա­զա­րա­վոր հա­յե­րի ա­ռանց ընտ­րու­թյան մահ­վան են­թար­կե­լու մա­սին։
Այժմ կր­կին վե­րա­դառ­նանք եր­կու հն­դիկ ա­հա­բե­կիչ­նե­րին, ո­րոնք 2019-ի օ­գոս­տո­սին փոր­ձել էին թա­փան­ցել Հա­յաս­տան։ Հիա­նա­լի հի­շում եմ, որ Ի­րա­նի նա­խա­գահ Հա­սան Ռո­հա­նին դեռ գար­նա­նը նա­խազ­գու­շաց­րել էր, որ ԱՄՆ-ը ԻՊ-ի ա­հա­բե­կիչ­ներ է տե­ղա­փո­խում ոչ միայն Աֆ­ղանս­տան, այլև Կով­կաս. հե­տո այդ տե­ղե­կու­թյու­նը հաս­տա­տե­ցին Ռու­սաս­տա­նի ՆԳՆ-ում։ Գրե­թե կաս­կած չկա, որ Հա­յաս­տա­նում ձեր­բա­կալ­ված հնդ­կաս­տան­ցի­նե­րը ծա­գու­մով Ջամ­մու և Քաշ­միր տա­րած­քից են, ո­րի հիմ­նա­կան բնա­կիչ­նե­րը սուն­նի մու­սուլ­ման­ներ են։ Այն­տեղ քիչ չեն ա­հա­բեկ­չա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­ներն ու խմ­բե­րը, 2012-ից այդ տա­րած­քից շա­տերն են գնա­ցել Սի­րիա և Ի­րաք` կռ­վե­լու։ Գու­ցե այդ եր­կու­սը Սի­րիա­յում և Ի­րա­քում հա­յե­րի և այլ ոչ­մահ­մե­դա­կան­նե­րի սպա­նու­թյան մաս­նա­կից­նե­րից են։ Այ­սինքն, պատ­կե­րա­վոր ա­սած, սուն­նիա­կան ա­հա­բեկ­չու­թյու­նը փոր­ձում է թա­փան­ցել Հա­յաս­տան։ Թե­կուզ այդ եր­կու­սը չլի­նեն էլ ԻՊ-ից, մեկ է, նրանք Հա­յաս­տան էին գա­լիս Թուր­քիա­յից։ Դա ոչ մե­կի մեջ տագ­նապ չի՞ հա­րու­ցում։ Հի­շենք, որ «Նի­կո­լի աս­ֆալ­տից» հե­տո հա­ճա­խա­ցել են Հա­յաս­տան թա­փան­ցե­լու փոր­ձե­րը Բանգ­լա­դե­շի, Պա­կիս­տա­նի, նույն Հնդ­կաս­տա­նի մու­սուլ­ման­նե­րի կող­մից։ Եվ այդ «հոս­քը» հիմ­նա­կա­նում նույն­պես Թուր­քիա­յից է գա­լիս, թեև դեպ­քեր են ե­ղել նաև Հա­յաս­տա­նի այլ սահ­ման­նե­րում (բա­ցի ի­րա­նա­կա­նից)։
Այդ պատ­ճա­ռով, ե­թե ԱԱԾ-ն հրա­ժար­վի Ի­րա­քում ու Սի­րիա­յում ա­հա­բե­կիչ­նե­րի հան­ցա­գոր­ծու­թյուն­նե­րին եր­կու ձեր­բա­կալ­ված­նե­րի մաս­նակ­ցու­թյան վար­կա­ծից, Թուր­քիա­յի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի հետ այդ եր­կու­սի կա­պի վար­կա­ծից, ա­պա դա, իմ կար­ծի­քով, կլի­նի կո­պիտ սխալ։ ՈՒս­տի, ե­թե մեր ԱԱԾ-ն Հա­յաս­տան ժա­մա­նած ա­հա­բե­կիչ­նե­րի գոր­ծի ման­րա­մաս­ներն ու հան­գա­մանք­նե­րը պար­զե­լու հա­մար (հա­մոզ­ված եմ, որ Հնդ­կաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը չեն սխալ­վում, երբ «Ին­տեր­պո­լի» մի­ջո­ցով նրանց փնտ­րում են աշ­խար­հով մեկ) չհա­մա­գոր­ծակ­ցի ռու­սաս­տան­ցի, ի­րան­ցի և չին գոր­ծըն­կեր­նե­րի հետ, ա­պա դա կլի­նի մեր հա­կա­հե­տա­խույզ­նե­րի երկ­րորդ կո­պիտ սխա­լը։ Եվ պետք է գոր­ծի գե­րա­րագ, ա­ռանց հա­պա­ղում­նե­րի։ Իսկ հան­րու­թյունն ի­րա­վունք ու­նի ի­մա­նա­լու, թե ինչ են մտա­դիր նա­խա­ձեռ­նե­լու մեր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, մաս­նա­վո­րա­պես ԱԱԾ-ն, որ նման կար­գի ան­ձինք ընդ­հան­րա­պես չկա­րո­ղա­նան թա­փան­ցել Հա­յաս­տան։ Մեր սե­փա­կան, սե­ֆի­լյա­նա­կան տնա­բույծ ա­հա­բե­կիչ­ներն էլ մինչև կո­կոր­դը հե­րիք են մեզ, այդ էր պա­կաս, որ ԻՊ-ը կամ ինչ-որ այլ սուն­նիա­կան ա­հա­բեկ­չա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն գաղտ­նի կեր­պով իր բջիջ­ներն ստեղ­ծի Հա­յաս­տա­նում։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Դիտվել է՝ 4930

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ