Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Խն­դիր չի կա­րող լի­նել, ե­թե կադ­րը հա­մա­ձայն է տար­վող քա­ղա­քա­կան կուր­սին»

«Խն­դիր չի կա­րող լի­նել, ե­թե կադ­րը հա­մա­ձայն է տար­վող քա­ղա­քա­կան կուր­սին»
25.10.2019 | 00:48

Ցան­կա­ցած պե­տու­թյան կա­յու­նու­թյան ե­րաշ­խի­քը հա­մա­կարգն ու կադ­րերն են, և ցան­կա­ցած հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո այս եր­կու հար­ցե­րը սր­վում են, ին­չի շուրջ էլ ա­վե­լի ման­րա­մասն զրու­ցե­ցինք ԱԺ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան ան­դամ ՍՈՍ Ա­ՎԵ­ՏԻ­ՍՅԱ­ՆԻ հետ։


-Սպա­սում ենք ռազ­մա­վա­րա­կան օ­րենք­նե­րի փա­թե­թի` կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան ո­լորտ­նե­րում,- ա­սաց պատ­գա­մա­վո­րը։- Կար­ծում եմ` խոր­հր­դա­րա­նի հիմ­նա­կան աշ­խա­տանք­նե­րից մե­կը պետք է լի­նի ռազ­մա­վա­րու­թյան մշա­կու­մը ըստ ո­լորտ­նե­րի։ Օ­րի­նակ, աշ­խա­տան­քի և սո­ցիա­լա­կան հար­ցե­րի նա­խա­րա­րու­թյու­նը լուրջ փո­փո­խու­թյուն­ներ է ա­րել կեն­սա­թո­շա­կի ուղ­ղու­թյամբ։ Որ­պես խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ իմ հիմ­նա­կան նպա­տակն է ռազ­մա­վա­րու­թյուն­նե­րի ճշգր­տու­մը` սկ­սած ա­մե­նա­փոքր հար­ցե­րից, վեր­ջաց­րած մե­ծե­րով։ Վեր­ջա­պես, ցան­կա­ցած գործ ա­ռա­ջին հեր­թին պա­հան­ջում է ռազ­մա­վա­րու­թյան հաս­տա­տում, ին­չը նպաս­տում է այն հա­մա­կարգ­ված դարձ­նե­լուն։
-Ձեզ հետ այս հար­ցում դժ­վար է չհա­մա­ձայ­նել, սա­կայն քա­նի որ ռազ­մա­վա­րու­թյունն ու հա­մա­կար­գի ստեղ­ծումն ա­ռաջ­նա­յին եք հա­մա­րում, կար­ծում եմ, որ այդ մո­տե­ցու­մը շատ կարևոր է կադ­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նում։ Սեպ­տեմ­բե­րյան հար­ցազ­րույց­նե­րից մե­կում նշել էիք, որ պետք է վե­րա­նայ­վի կադ­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը։ Ի՞նչ նկա­տի ու­նեք։
-Ա­յո, կադ­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նում ևս պետք է մշակ­վի հս­տակ ռազ­մա­վա­րու­թյուն, և դա չի նշա­նա­կում, որ ես ա­սում եմ, թե ներ­կա­նե­րը լավն են կամ վատն են։ Ա­սե­լիքս հետևյալն է. այս­տեղ ևս պետք է այն­պի­սի ռազ­մա­վա­րու­թյուն մշակ­վի, որ կադ­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը լի­նի խիստ։ Կար­ծում եմ, որ կադ­րե­րը պետք է անց­նեն վե­րա­պատ­րաս­տում, ին­չու չէ, ո­րոշ պա­րա­գա­նե­րում մենք կա­րող ենք աշ­խա­տան­քի հրա­վի­րել նաև մեր սփյուռ­քի հայ­րե­նա­կից­նե­րին։ Բա­ցի դա, մի կարևոր բան ևս ու­զում եմ նշել։ Նախ­կին հա­մա­կար­գի ժա­մա­նակ օ­րեն­սդ­րու­թյու­նը հնա­րա­վո­րու­թյուն չէր տա­լիս կադ­րեր գտ­նե­լու նեղ շր­ջա­նակ­նե­րից դուրս։ Օ­րի­նակ, հաշ­վեքն­նիչ պա­լա­տի ան­դամ լի­նե­լու հա­մար պա­հանջ­վում է կամ 10 տար­վա աու­դի­տո­րա­կան փորձ, կամ ա­վե­լի քիչ տա­րի­նե­րի փորձ, ե­թե կադրն աշ­խա­տել է այդ պա­լա­տում։ Նման մո­տե­ցու­մը ակն­հայ­տո­րեն ա­ռա­վե­լու­թյուն է տա­լիս այդ հա­մա­կար­գից ե­կած մարդ­կանց։
-Հի­մա աշ­խա­տան­քա­յին փոր­ձը պար­տա­դիր չէ՞ կադ­րեր ընտ­րե­լիս։
-Աշ­խա­տան­քա­յին փոր­ձը կարևոր է, բայց դրա հետ մեկ­տեղ պետք է հաս­կա­նալ, թե տվյալ կադ­րը, օ­րի­նակ, 10 տար­վա փորձ ու­նե­նա­լով ին­չով է զբաղ­վել. քիչ չեն դեպ­քե­րը, երբ տվյալ կադ­րը ա­վե­լի շատ զբաղ­ված է ե­ղել սուրճ խմե­լով։
-Նա­խա­րա­րու­թյուն­նե­րում վեր­ջին մե­կու­կես տա­րում կադ­րե­րի մեծ կր­ճա­տում է ե­ղել, Ձեր ա­սած սուրճ խմող­նե­րից պե­տու­թյունն ա­զատ­վել է։ Հի­մա ե­թե ե­ղած կադ­րե­րը լավն են, պետք է որ կադ­րե­րի ո­րա­կը բարձր լի­նի և աշ­խա­տանքն ար­դյու­նա­վետ։ Սա­կայն, ինչ­պես Դուք, այն­պես էլ Ձեր խմ­բակ­ցու­թյու­նից շա­տե­րը նշում են, որ կադ­րա­յին խն­դիր, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, կա։
-Ա­յո, կադ­րա­յին խն­դիր միշտ կա։ Հի­մա ես պատ­րաստ­վում եմ օ­րեն­սդ­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թյուն ներ­կա­յաց­նե­լու, ըստ ո­րի, թա­փուր պաշ­տոն­նե­րի հա­մար հայ­տա­րա­րու­թյու­նը չի կա­րող ծա­նու­ցում հա­մար­վել, ե­թե այն տե­ղադր­ված է տվյալ հիմ­նար­կի կայ­քում և «Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյուն» օ­րա­թեր­թում։ Հայ­տա­րա­րու­թյու­նը պետք է տե­ղադր­ված լի­նի ըն­թեր­ցող­նե­րի մեծ շր­ջա­նակ ու­նե­ցող լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րում։
-Կադ­րա­յին հար­ցում Ձեր այս տրա­մա­բա­նու­թյու­նը կի­սու՞մ է «Իմ քայ­լի» վեր­նա­խա­վը։
-Հար­ցը ներ­կա­յաց­րել եմ, կա­րող եմ ա­սել, որ այն հաս­կաց­վել է, ճիշտ է, «ա­յո» կամ «ոչ» չի աս­վել, սա­կայն այդ օ­րի­նա­գի­ծը ԱԺ-ի տի­րույ­թում է։ Ձեզ մի պարզ օ­րի­նակ բե­րեմ. ե­թե խոր­հր­դա­րա­նում աշ­խա­տե­լու հայ­տա­րա­րու­թյան հա­մար հիմք է հան­դի­սա­նում խոր­հր­դա­րա­նի կայ­քը, իսկ կր­թու­թյան, գի­տու­թյան ո­լոր­տում նա­խա­րա­րու­թյան կայ­քը և «Կր­թու­թյուն» թեր­թը, և այս­պես շա­րու­նակ, պարզ չէ՞, որ տվյալ հայ­տա­րա­րու­թյու­նը հա­սա­նե­լի է լի­նե­լու այդ հիմ­նար­կի ներ­կա կամ նախ­կին աշ­խա­տող­նե­րի հա­մար։
-Ա­յո, «կադ­րերն են ո­րո­շում ա­մեն ինչ» խոր­հր­դա­յին ժա­մա­նակ­նե­րի կար­գա­խոսն ար­դիա­կան է բո­լոր ժա­մա­նակ­նե­րում։ Եվ ի­հար­կե, այս­տեղ կարևոր­վում է նաև փոր­ձը, ո­րը յու­րօ­րի­նակ դպ­րոց է ձևա­վո­րում նոր կադ­րե­րի հա­մար։ Ի՞նչ եք կար­ծում, նախ­կին իշ­խա­նու­թյան ժա­մա­նակ նա­խա­րա­րու­թյուն­նե­րում, գե­րա­տես­չու­թյուն­նե­րում աշ­խա­տող լավ կադ­րե­րի փոր­ձը ու­սա­նե­լի չէ՞ր լի­նի այ­սօր­վա կադ­րե­րի հա­մար։ Խոսքս նա­խա­րար­նե­րի մա­սին չէ, հաս­կա­նա­լի է, որ ա­ռա­ջին դեմ­քե­րը քա­ղա­քա­կան պաշ­տոն­ներ են։ Այ­սօր շատ գի­տակ կադ­րեր կան, որ, ա­յո, ե­ղել են ՀՀԿ ան­դամ, բայց ան­դա­մագր­վել են կու­սակ­ցու­թյա­նը ինչ­պես խոր­հր­դա­յին ժա­մա­նակ­նե­րում` պա­հան­ջից ել­նե­լով։ Ի վեր­ջո, այդ նույն ՀՀԿ-ա­կան­նե­րից շա­տե­րը նախ­կին ՀՀՇ-ա­կան­ներ էին։ Այ­սինքն, ժա­մա­նա­կը պա­հան­ջել է, որ ա­ռաջ գնա­լու հա­մար կու­սակ­ցա­կան լի­նեն։ Բայց նրանց աշ­խա­տան­քա­յին փոր­ձը և պատ­րաստ­վա­ծու­թյու­նը շատ օգ­տա­կար կա­րող են լի­նել, ին­չը, ցա­վոք, չի օգ­տա­գործ­վում։
-Հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո մենք հս­տակ հայ­տա­րա­րել ենք, որ կադ­րե­րի ջարդ չի լի­նե­լու, փո­խել ենք միայն քա­ղա­քա­կան և հա­յե­ցո­ղա­կան պաշ­տոն­նե­րը։ Ինչ վե­րա­բե­րում է մյուս կադ­րե­րին, ա­պա որևէ խն­դիր չի կա­րող լի­նել, ե­թե այդ կադ­րը հա­մա­ձայն է այ­սօր տար­վող քա­ղա­քա­կան կուր­սին։ Սա­կայն մեկ ան­գամ ևս կրկ­նում եմ. մենք կադ­րա­յին բա­զան պետք է լավ ու­սում­նա­սի­րենք և ա­ռանձ­նա­կի ու­շադ­րու­թյուն դարձ­նենք մեր սփյուռ­քի հայ­րե­նա­կից­նե­րին` կադ­րե­րին։
-Հա­յաս­տա­նի դաշտն ար­դեն ու­սում­նա­սի­րել եք և պար­զել, որ կադ­րեր չկա՞ն։
-Ամ­բող­ջու­թյամբ չենք ու­սում­նա­սի­րել։
-Այդ դեպ­քում ին­չու՞ եք շեշ­տը դնում սփյուռ­քի կադ­րա­յին նե­րու­ժի վրա։ Իսկ ե­թե պարզ­վի, որ մենք շատ լավ կադ­րեր ու­նենք և նրանք այդ մո­տեց­ման պատ­ճա­ռով մնում են խա­ղից դու՞րս։
-Մեր կադ­րե­րը դուրս կմ­նան, թե ոչ. պե­տու­թյու­նը չպետք է լու­ծի աշ­խա­տան­քա­յին հարց։
-Պե­տու­թյու­նը պետք է աշ­խա­տա­տե­ղե­րի պայ­ման­ներ ձևա­վո­րի։
-Ե­թե պե­տու­թյու­նը հար­կե­րը նվա­զեց­նում է, ճա­նա­պարհ­ներ է կա­ռու­ցում և նման շատ այլ հար­ցեր է լու­ծում, դրա­նով իսկ ինք­նին նպաս­տում է աշ­խա­տա­տե­ղե­րի ստեղծ­մա­նը. սա է պե­տու­թյան խն­դի­րը։ Եվ երբ ես շեշ­տը դնում եմ սփյուռ­քի նե­րու­ժի վրա, դա չի նշա­նա­կում, որ դի­տար­կում ենք միայն այդ հնա­րա­վո­րու­թյու­նը։ Մենք պետք է վե­րա­նա­յենք և գնա­հա­տենք մեր ե­ղած կադ­րա­յին պո­տեն­ցիա­լը։ Մենք ու­նենք քա­ղա­քա­կան թիմ, հս­տակ քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն, մյուս կող­մից, ի­հար­կե, վտան­գա­վոր է այն տրա­մա­բա­նու­թյու­նը, ըստ ո­րի մարդն աշ­խա­տել է նախ­կին իշ­խա­նու­թյան օ­րոք, հետևա­բար նրա­նից պետք է ձեր­բա­զատ­վել։ Սա ծայ­րա­հե­ղու­թյուն կլի­նի։ Կար­ծում եմ, այս վեր­ջին դեպ­քում ու­շադ­րու­թյուն պետք է դարձ­վի հայ­տա­րա­րագ­րե­րին, ե­թե մարդն աշ­խա­տել է բաժ­նի պետ, ստա­ցել է 150 հա­զար դրամ աշ­խա­տա­վարձ և հայ­տա­րա­րագ­րել է 100 հա­զար դո­լա­րի գու­մար, նա չպետք է աշ­խա­տի, ա­վե­լին, նրա­նով պետք է զբաղ­վեն հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը։


Զրու­ցեց
Ժաս­մեն ՎԻ­ԼՅԱ­ՆԸ

Դիտվել է՝ 6867

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ