Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Գնա­ցել են նրանք, որ կա­րող էին նոր­մալ գծել այդ լո­գոն կամ գնա­հա­տել»

«Գնա­ցել են նրանք, որ կա­րող էին նոր­մալ գծել այդ լո­գոն կամ գնա­հա­տել»
28.02.2020 | 12:18

Սև ու սպի­տա­կից սա­հուն ան­ցում կա­տա­րե­ցինք «Ա­յո»-ի ու «Ոչ»-ի: «Ա­յո»-ի լո­գոն ան­հա­ջող դուրս ե­կավ: Պարզ­վեց, որ ապ­րի­լի 5-ի սահ­մա­նադ­րա­կան հան­րաք­վեի «Ա­յո»-ի շտա­բի հայ­տա­րա­րած բաց մր­ցույ­թի վերջ­նար­դյուն­քում 3 մի­լիոն դրա­մի պարգևը տրա­մադր­վել է գրա­գո­ղին: Սկ­սե­ցին փնտ­րել բնօ­րի­նա­կի հե­ղի­նա­կին: Քա­ղա­քա­կան վա­վե­րագ­րու­թյու­նից ան­ցում կա­տա­րե­ցինք աբ­սուր­դի թատ­րո­նի: Կա­րող էինք գո­նե մե­ղադ­րել հանձ­նախմ­բին ոչ պրո­ֆե­սիո­նալ կամ ոչ բա­րե­խիղճ գոր­ծե­լաո­ճի հա­մար: Բայց պարզ­վեց, որ պե­տա­կան մա­կար­դա­կով անց­կաց­վող մր­ցույթը ոչ հան­ձնա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ է ու­նե­ցել, ոչ էլ հա­մա­պա­տասխան մաս­նա­գետ­ներ: Ի՞նչ է մտա­ծում այս ա­մե­նի մա­սին մեր կող­քին ապ­րող ար­վես­տա­գե­տը: Հար­ցերն ուղ­ղե­ցինք գեղանկարիչ ՎԱ­ՀԱԳՆ Ի­ԳԻ­ԹՅԱ­ՆԻՆ:

-Վա­հագն, ի՞նչ ես մտա­ծում աղ­մուկ հա­նած լո­գո­յի պատ­մու­թյան մա­սին: Այս­տեղ լավ ու վատ ար­վես­տի՞ խն­դիր է, գրա­գո­ղու­թյա՞ն, ոչ ճիշտ հանձ­նախմ­բի՞, թե՞ քա­ղա­քա­կան են­թա­շերտ կա հար­ցում՝ 90-ա­կան­նե­րի «Ա­յո»-ն վե­րա­դառ­նում է, կրկն­վում:
-Ինձ հա­մար այս ա­մեն ին­չը ա­հա­վոր մանր է ՝ ա­նող­ներն էլ, ա­սող­ներն էլ, լսող­ներն էլ։ Գո­ղա­ցել է, չի գո­ղա­ցել` շատ ան­լուրջ եմ վե­րա­բեր­վում այս հար­ցին բո­լոր կող­մե­րից: Առ­հա­սա­րակ, չեմ հաս­կա­նում ին­չու՞ են սկ­սել դա ա­նել, ին­չու՞ են աղ­մուկ հա­նում, խա­բել խա­բել է…
-Այ­սինքն՝ գրա­գո­ղու­թյու­նը նոր­մալ երևու՞յթ է:
-Գրա­գո­ղու­թյուն ա­նո­ղի հա­մար՝ ա­յո: Մեր մշա­կու­թա­յին ո­րա­կը շատ է ի­ջել, ֆեյս­բու­քին որ հետևում եք, չեք տես­նում՝ ուր ենք հա­սել, այդ պայ­ման­նե­րում գրա­գո­ղու­թյունն էլ է լավ բան, ա­մեն ինչն էլ լավ բան է: Եվ սա ոչ թե քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն է, այլ խեղ­ճու­թյուն:
-Իսկ ե­թե հանձ­նախմ­բում լի­նեին ո­լոր­տի մաս­նա­գետ­ներ՝ նկա­րիչ­ներ, նկա­րիչ-ձևա­վո­րող­ներ, կն­կա­տեի՞ն կեղ­ծի­քը:
-Ի­հար­կե, ե­թե հանձ­նախմ­բում լի­ներ, օ­րի­նակ, Ռու­բեն Ա­րուտ­չյա­նը, որն այդ թվե­րին ա­րել է նման բա­ներ: Առ­հա­սա­րակ, մեր վաս­տա­կա­շատ նկա­րիչ­նե­րը ան­պայ­ման կն­կա­տեին:
-Իսկ գրա­գո­ղու­թյան դեպ­քեր հա­ճա՞խ են հան­դի­պում ձեր ո­լոր­տում:
-Ին­չու՞ ոչ: Չեմ ու­զում ոչ ո­քի նե­ղաց­նել, ես էլ եմ օգտ­վում, օ­րի­նակ, մար­մի­նը նկա­րե­լու հա­մար պետք է վճա­րես բնոր­դին, փո­խա­րե­նը կա­րող եմ պատ­րաս­տի մարմ­նի ձևը վերց­նել, իմ տար­բե­րա­կը մա­տու­ցել: Դրա­նից ա­վե­լին վերց­նելն ար­դեն փն­թիու­թյուն է:
-Ինքդ կմաս­նակ­ցեի՞ր այդ լո­գո­յի մր­ցույ­թին:
-Ին­չու՞ ոչ, ես «Ոչ»-ին էլ հա­ճույ­քով կմաս­նակ­ցեի: Ա­մե­նա­լավ բա­նը, որ կա­րող են ա­նել՝ «Ոչ»-ի կող­մա­կից­ներն էլ լո­գո­յի մր­ցույթ թող հայ­տա­րա­րեն, ես էլ մաս­նակ­ցեմ «Ա­յո»-ին էլ, «Ոչ»-ին էլ:
-Բայց չես մաս­նակ­ցել:
-Նախ տե­ղե­կաց­ված չեմ ե­ղել, հե­տո էլ ես նույ­նիսկ նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան ցու­ցա­հան­դես­նե­րին չեմ մաս­նակ­ցում: Շփ­վե­լու, որևէ բան ա­նե­լու, նույ­նիսկ բարևե­լու ժա­մա­նակ չու­նեմ:
-Ինչ-որ ելք կա՞ այս վի­ճա­կից:
-Ել­քը կր­թելն է ե­րե­խա­նե­րին՝ զրո դա­սա­րա­նից: Այս որ­տե՞ղ ենք ապ­րում, ո՞ր դա­րում, այս ո­րա­կով սահ­մա՞ն ենք պա­հում, այս ո­րա­կով մշա­կու՞յթ, գի­տու­թյու՞ն ենք զար­գաց­նում:
-Քա­նի որ գի­տու­թյու­նից խո­սե­ցիր, կո­րո­նա­վի­րու­սը սահ­մա­նին կանգ­նած է, ի՞նչ ենք ա­նում պաշտ­պան­վե­լու հա­մար:
-Ես, օ­րի­նակ, ա­սեմ ինչ եմ ա­նում՝ ե­րե­խա­նե­րիս ման­կա­պար­տե­զից հա­նել եմ: Իմ քայ­լը դա է:
-Իսկ դի­մակ­ներ ձեռք բե­րե՞լ ես:
-Դեռ ոչ, դեռ չեմ գի­տակ­ցում այդ վա­խը, չեմ հաս­կա­նում՝ փո՞ղ են աշ­խա­տում, թե՞ ոչ:
-Իսկ գի­տե՞ս, որ դե­ղատ­նե­րում չկա դի­մակ:
-Դե, դի­մա­կը հա­կա­ռակ գոր­ծա­ռույթ է կա­տա­րում՝ դի­մա­ցի մար­դուն է պաշտ­պա­նում հի­վան­դից: Դի­մակ­նե­րը, որ քեզ են պաշտ­պա­նում դր­սից, 3-4 դո­լար են, կա­րե­լի է առ­ցանց պատ­վի­րել: Բայց պատ­վե­րը մեկ ա­միս հե­տո է գա­լիս, կո­րո­նա­վի­րու­սը գնա­ցած կլի­նի:
-Հույս ու­նե­նանք, որ եր­կի­րը լքե­լու նոր պատ­ճառ չի լի­նի:
-Ես ե­րեկ հի­շե­ցի, որ իմ տա­րի­քի 24 տղա կար մեր բա­կում, այս պա­հին մնա­ցել են չոր­սը: 20 հո­գի այս­տեղ չի ապ­րում՝ Ռու­սաս­տա­նում են, Ա­մե­րի­կա­յում: Գնա­ցել են նրանք, որ կա­րող էին նոր­մալ գծել այդ լո­գոն կամ գնա­հա­տել:
-Մեր զրույց­նե­րի ժա­մա­նակ միշտ անդ­րա­դար­ձել ենք նկար­չա­կան շու­կա­յի խն­դիր­նե­րին: Այս ա­ռու­մով ա­ռաջ­խա­ղա­ցում կա՞:
-Շու­կան թու­լա­ցել է, միան­շա­նակ:
-Պատ­ճա՞­ռը:
-Չեմ կա­րող ա­սել, բայց փող ու­նե­ցող­նե­րի մեծ մա­սը փա­խավ երկ­րից, ով էլ ու­նի, մնա­ցել է, նկար չի գնում:
-Գի­տեի՞ր, որ նկար գնելն ու նվի­րե­լը կո­ռուպ­ցիա է հա­մար­վում:
-Չգի­տեի:
-Այ­սինքն, քեզ­նից եր­բեք նկար չե՞ն գնել որևէ պաշ­տո­նյա­յի նվի­րե­լու հա­մար:
-Ստաց­վում է՝ էլ չեն էլ գնի:
-Մեր զրույ­ցը մի լու­սա­վոր կե­տով կա­րո՞ղ ես ա­վար­տել:
-Ես ու­րա­խա­նում եմ, որ դեռ կան նկա­րիչ­ներ, ո­րոնք, փակ­ված ի­րենց ար­վե­տա­նո­ցում, աշ­խա­տում են և այս ա­մեն ին­չի հետ ոչ մի կապ չու­նեն: Փոքր խումբ են, ու գու­ցե շատ ա­վե­լի մեծ են…
Զրույ­ցը՝
Ար­մի­նե ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 6238

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ