Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ինչ էլ հայ­տա­րա­րի Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նը, մար­դիկ վե­րա­պա­հու­մով են ըն­դու­նե­լու

Ինչ էլ հայ­տա­րա­րի Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նը, մար­դիկ վե­րա­պա­հու­մով են ըն­դու­նե­լու
22.05.2020 | 00:36
Ե­րեկ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, անդ­րա­դառ­նա­լով վի­րու­սա­կիր­նե­րի թվին, փաս­տեց. «Կո­րո­նա­վի­րու­սի հա­մա­վա­րա­կի հետ կապ­ված մեր գոր­ծե­րը լավ չեն: Ի­րա­վի­ճա­կը շատ ա­վե­լի լուրջ է, քան պատ­կե­րաց­նում ենք»: Թե նախ­կի­նում ինչ էր ա­սում Փա­շի­նյանն ու հի­մա ինչ­պես է տրա­մագ­ծո­րեն հա­կա­ռա­կը պն­դում, բո­լորն են հի­շում, այ­դու­հան­դերձ, ինչ ա­նել, որ երկ­րի վար­չա­պե­տը կամ վա­խից մարդ­կանց «չչո­րաց­նի», կամ էլ գլխ­նե­րի տակ փա­փուկ բարձ չդ­նի։ Մի պահ պատ­կե­րաց­նենք, թե սո­վո­րա­կան քա­ղա­քա­ցին ինչ է մտա­ծում, երբ երկ­րի ղե­կա­վարն ա­սում է, որ մեր գոր­ծե­րը լավ չեն. թույլ նյար­դե­րով մար­դիկ, հատ­կա­պես այս շր­ջա­նում, սո­ցիալ-տն­տե­սա­կան խն­դիր­նե­րի մեծ բուրգն աչ­քի տակ ու­նե­նա­լով, խու­ճա­պի են մատն­վում, ա­ռա­վել մեծ հո­գե­բա­նա­կան խն­դիր­նե­րի ա­ռաջ կանգ­նում, իսկ քիչ թե շատ հո­գե­պես ու­ժեղ մար­դիկ էլ սկ­սում են հաս­կա­նալ, որ այս տեմ­պե­րով երկ­րում ահ­ռե­լի խն­դիր­ներ են ա­ռա­ջա­նա­լու, ո­րոն­ցից գլուխ հա­նել չի լի­նի, ե­թե ան­գամ մի կերպ վի­րու­սը հաղ­թա­հա­րենք։
Սա­կայն այս ա­մե­նի մեջ, որ­քան էլ զար­մա­նա­լի է, կա մեկ հե­տաքր­քիր բան։ Վար­չա­պե­տի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րին հա­սա­րա­կու­թյան զգա­լի հատ­վածն այլևս լուրջ չի վե­րա­բեր­վում, նրա խոս­քը դա­դա­րել է հա­վատ ներ­շն­չել։ Սկզ­բում, երբ մար­դիկ դեռ հա­վա­տում էին Փա­շի­նյա­նին, նա ան­պա­տեհ, վտանգն ար­հա­մար­հող հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ ա­րեց, քա­ղա­քա­ցի­նե­րը սկ­սե­ցին ար­հա­մար­հել կո­րո­նա­վի­րու­սը, թու­լաց­րին զգո­նու­թյու­նը, իսկ հի­մա երբ կո­րո­նա­վի­րուսն է ի­րեն շատ լավ զգում մեր երկ­րում, վար­չա­պե­տի հայ­տա­րա­րու­թյու­ննե­րին այլևս հա­վա­տա­ցող չի մնա­ցել։ ՈՒ հի­մա ինչ էլ հայ­տա­րա­րի Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, մար­դիկ վե­րա­պա­հու­մով են ըն­դու­նե­լու։ Ինչ վե­րա­բե­րում է վա­րա­կի կան­խար­գել­մանն ուղղ­ված մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի ան­մի­ջա­կան պա­տաս­խա­նա­տու ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րար Ար­սեն Թո­րո­սյա­նին, նրա առն­չու­թյամբ հան­րու­թյան մի ստ­վար հատ­վա­ծի շր­ջա­նում կա­յուն կար­ծիք է ձևա­վոր­վել, թե ինչ­պի­սին չպետք է լի­նի ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րը։
Փաստն այն է, որ վե­րահս­կո­ղու­թյու­նից դուրս ե­կած վա­րա­կը, որ կա­րան­տի­նը չե­ղար­կե­լով, թո­ղե­ցին քա­ղա­քա­ցու գի­տակ­ցու­թյա­նը, այ­սօր ռե­կոր­դա­յին ցու­ցա­նիշ­ներ է գրան­ցում, երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թյունն էլ դար­ձել է միայն փաստ ար­ձա­նագ­րող, ինչ­պես ա­սում են՝ հետևից չի հաս­նում։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 5277

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ