«Մեգերյան կարպետ» ընկերությունում շուտով կբացվի գորգերի թանգարան, որտեղ կներկայացվեն հայկական հնագույն և նոր շուրջ 200 տարվա պատմություն ունեցող գորգեր: Գորգերի թանգարանը միակն է լինելու Հայաստանում և այն հնարավորություն կտա ցուցադրել մեր հայկական գորգագործության հավերժական գեղեցկությունն ու ժամանակակից կատարողական արվեստի գորգերի նմուշները:

«Սպիտակ ագռավ». այսպես է կոչվում երևանյան նորաստեղծ ակումբը, որ խոստանում է դառնալ մշակութային յուրատեսակ հավաքատեղի: «Սպիտակ ագռավների» ակումբում անցկացվում են համերգներ, հանդիպումներ, ցուցահանդեսներ, գրքերի շնորհանդեսներ և այլն:

Նկարիչների միությունում բացվել է գեղանկարիչ ՍՎԵՏԼԱՆԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ ստեղծագործական աշխատանքների ցուցահանդեսը: Ներկայացված է շուրջ 70 աշխատանք: Սվետլանա Սարգսյանը անհատական ցուցահանդեսով հայրենիքում հանդես է գալիս առաջին անգամ:

Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր Էդուարդ Թոփչյանն արժանացել է «Աշխատանքային վաստակի համար» շքանշանին (Order of Merit for Labour)` Իտալիայի հանրապետության նախագահ Ջորջո Նապոլիտանոյի ստորագրությամբ: Մրցանակը Մաեստրոյին հանձնվել ՀՀ-ում Իտալիայի հանրապետության Արտակարգ և լիազոր դեսպան Բրունո Սկապինին:

Հարցազրույց ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ, Ռուսաստանի պետական մրցանակի դափնեկիր Վլադիմիր ՍՊԻՎԱԿՈՎԻ հետ:

Մշակույթի նախարարության աջակցությամբ Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանում կբացվի մշտական ցուցադրություն: Նախագահ Սերժ Սարգսյանն այսօր այցելել է թանգարան, ծանոթացել թանգարանի նոր ցուցադրությանը:

Վերջերս առիթ ունեցա մանկական գեղանկարչության թեմայով մի ջերմ (կարծում եմ) հոդված գրելու Բերձորի (Քաշաթաղ) արվեստի դպրոցի մասին, ուր ստիպված, մի քիչ էլ ինձ վտանգելով, որ կարող եմ մասնագետների շրջանում ժպիտ առաջացնել, արվեստի մի քանի ձևեր իմ հնարած տերմիններով էի անվանել՝ խխունջագործություն, կոճակագործություն (աշխատանքները փոքր խխուջներով, կոճակներով էին արված, այսինքն՝ նյութը դրանք էին)։ Հիմա ուզում եմ մի երկտող հղել քեզ, «Գրական թերթում» տպագրված քո «Ամենակարևորը» պատմվածքի առթիվ, և էլի նույն խնդրի առաջ եմ կանգնել, սիրելի Ալիս։

Քննադատի համար չկա ավելի մեծ պարգևատրություն, քան տասնամյակներ հետո տեսնել, որ ինքը ժամանակին գրական պրոցեսի քաոսի միջից անսխալ զատել է այն անունները, որոնք պիտի դառնան գրականության վաղվա օրը: Այդ պարգևն առավել թանկ է, երբ խնդրո առարկա հեղինակը, իր առաջին քայլերից, դարձել էր գրական ցերբերների դյուրին թիրախը, ուստի նրա ստեղծագործությունն արժևորելու և մանավանդ պաշտպանելու համար հարկ էր ունենալ ոչ միայն մասնագիտական հեռատեսություն, այլև քաղաքացիական արիություն:

Իկարոսը, քանի դեռ չէր ընկել, թռչում էր: Ինչ-որ մեկին թվաց, թե նա բախտավոր է, և կիրականանա մարդկության երազանքը. արևը կնվաճվի: Ինչ-որ մեկը թաքուն նախանձում էր, և ինչպես ամեն մի նախանձոտ` սպասում ու ցանկանում էր, որ մի վատ բան լինի: Ինչ-որ մեկն ուրախանում էր, որ վերջապես մարդը ցույց է տալու իր ոգու ուժը և ստիպելու է արևին հարգել իրեն: Ինչ-որ մեկն այդ ժամանակ պատրաստում էր վերջ չունեցող սանդուղք, որ բարձրանա դեպի արևը և պատմի երկրային ուրախությունների ու անարդարությունների մասին:

«Իրատես de facto»-ի հյուրն է գրաֆիկ, գեղանկարիչ, դիզայներ, գեղեցիկ արվեստների ակադեմիայի ռեկտոր ԷԴՈՒԱՐԴ ՍԵԴՐԱԿՅԱՆԸ, որի մասին Հայաստանի Հանրապետության ժողովրդական նկարիչ և Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր նկարիչ Զաքար Խաչատրյանը գրում է, թե Սեդրակյանի գործերը դասական արվեստի լավագույն ավանդույթների շարունակությունն են` իրենց մշտական զարգացման մեջ: Հոկտեմբեր ամսին Հայաստանի նկարիչների միությունում կայացել է Էդուարդ Սեդրակյանի անհատական ցուցահանդեսը: Այդ օրերին էլ մենք հանդիպել ենք և զրուցել նկարչի հետ: