Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Արձա­գան­քում եմ Վա­հան Հա­մա­զաս­պ­յա­նի «Բաց նա­մա­կին»

Արձա­գան­քում եմ Վա­հան Հա­մա­զաս­պ­յա­նի «Բաց նա­մա­կին»
04.02.2020 | 01:02
Խնդ­րում եմ ու­շադ­րու­թյուն դարձ­նեք, թե որն էր շվեյ­ցա­րա­կան Դա­վո­սում անց­կաց­վող մի­ջազ­գա­յին տն­տե­սա­կան հա­մա­ժո­ղո­վի հիմ­նա­կան թե­ման: Ճիշտ եք, բնա­պահ­պա­նա­կան խն­դիր­նե­րի ռազ­մա­վա­րու­թյան մշա­կու­մը և դրա ի­րա­գոր­ծու­մը: Ի մի­ջի այ­լոց, այդ հա­մա­ժո­ղո­վին մաս­նակ­ցում էին ՀՀ նա­խա­գահ Ար­մեն Սարգ­սյանն ու ԱՄՆ նա­խա­գահ Դո­նալդ Թրամ­փը, տն­տե­սա­գի­տա­կան մտ­քի գի­գանտ­ներ, մի­լիար­դա­տե­րեր և աշ­խար­հի բո­լոր ծայ­րե­րից հա­վաք­ված այլ երևե­լի­ներ։ Այն­տեղ էր նաև շվեդ դպ­րո­ցա­կան Գրե­տա Թուն­բեր­գը, որն աշ­խար­հում հայտ­նի դար­ձավ որ­պես կլի­մա­յի փո­փո­խու­թյան դեմ պայ­քա­րի բնա­պահ­պան-ակ­տի­վիստ:
Դա­վո­սի հիմ­նա­կան լրագ­րո­ղա­կան ինտ­րիգն էր. կհան­դի­պե՞ն 17-ա­մյա աղջ­նակն ու ԱՄՆ-ի նա­խա­գա­հը, և ի՞նչ կս­տաց­վի այդ հան­դի­պու­մից: Իսկ ինչ­պե՞ս են տես­նում կլի­մա­յի փո­փո­խու­թյան դեմ պայ­քա­րը, ի՞նչ­պես գտ­նել դժ­վա­րին խնդ­րի լու­ծու­մը, որ մարդ­կու­թյու­նը շա­րու­նա­կի ապ­րել Եր­կիր մո­լո­րա­կի վրա, ի՞նչ է ա­ռա­ջարկ­վում: Ա­ռա­ջարկ­վում է տն­կել մեկ մի­լիարդ ծառ, դա լավ է, բայց ար­դյո՞ք դա կփր­կի մեզ, թե չի փր­կի, պետք է մտա­ծել ած­խաթ­թու գա­զի ար­տա­նե­տում­նե­րը նվա­զեց­նե­լու ու է­ներ­գիա­յի այ­լընտ­րան­քա­յին աղ­բյուր­նե­րից, հիմ­նա­կա­նում արևից, օգտ­վե­լու մա­սին: Սրա հա­մար մեր Վա­հան Հա­մա­զաս­պյա­նը «հե­լիո­ֆի­կա­ցիա» բազ­մի­մաստ տեր­մին է մտց­րել բնա­պահ­պա­նա­կան խն­դիր­նե­րով մտա­հոգ­վող­նե­րի հա­մար, այն ի­րա­գոր­ծե­լուց հե­տո միայն պարզ կդառ­նա դրա կարևո­րու­թյու­նը աշ­խար­հի ու հա­մայն մարդ­կու­թյան հա­մար: Բայց Վա­հան Հա­մա­զաս­պյանն ըն­դա­մե­նը մեր աշ­խար­հահռ­չակ գիտ­նա­կան, ա­կա­դե­մի­կոս Պա­րիս Հե­րու­նու ա­շա­կերտ­նե­րից մեկն է, ով շա­րու­նա­կում է իր ու­սուց­չի սկ­սած գոր­ծը՝ հույս ու­նե­նա­լով, որ մի օր ար­դյուն­քի կհաս­նի ու, աշ­խար­հի բնա­պահ­պա­նա­կան խն­դիր­նե­րից բա­ցի, լու­ծում կտա Հա­յաս­տա­նի ու Ար­ցա­խի տն­տե­սա­կան, սո­ցիա­լա­կան ու ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան խն­դիր­նե­րին, ո­րոնք դեռևս ան­հան­գս­տաց­նող են և ինք­նու­րույն լուծ­ման կա­րիք ու­նեն:
Պա­րիս Հե­րու­նին ին­չո՞ւ նա­խա­ձեռ­նեց արևա­յին է­լեկտ­րա­կա­յան­ներ ստեղ­ծե­լու «Արև» ծրա­գի­րը:
Նա չէր կա­րող այլ կեպ վար­վել, ո­րով­հետև հաս­կա­ցել էր, որ այդ­տեղ է գտն­վում Հա­յաս­տա­նի ու Ար­ցա­խի, հայ ժո­ղովր­դի փր­կու­թյան բա­նա­լին, նա մի կողմ թո­ղեց հա­մաշ­խար­հա­յին գի­տու­թյունն ու ան­ցավ մեր ազ­գա­յին խն­դիր­նե­րի լուծ­մա­նը։ Նա ա­մե­նուր էր, որ­տեղ հայ մար­դու, հայ դա­տի շահ էր տես­նում: Քչե­րը գի­տեն նրա չլու­սա­բան­ված, ազ­գօ­գուտ գոր­ծե­րի մա­սին: Պա­րիս Հե­րու­նու, աշ­խար­հահռ­չակ մար­զիկ Նո­րայր Մու­շե­ղյա­նի, Սիլ­վա Կա­պու­տի­կյա­նի, նաև տո­ղե­րիս հե­ղի­նա­կի ջան­քե­րով էր, որ հիմն­վեց «Զո­րա­վար Անդ­րա­նիկ» բա­րե­գոր­ծա­կան միու­թյու­նը, ո­րի կարևոր նա­խա­ձեռ­նու­թյու­նը դար­ձավ Զո­րա­վա­րի ա­ճյու­նը հայ­րե­նի­քում վե­րա­թա­ղե­լու գոր­ծի կազ­մա­կեր­պու­մը, սկիզ­բը դր­վեց մեր կող­մից, ու հե­տա­գա­յում այն կազ­մա­կերպ­վեց կա­ռա­վա­րա­կան բարձր մա­կար­դա­կով: Քչե­րը գի­տեն, որ Պա­րիս Հե­րու­նին միայն խո­շոր գիտ­նա­կան չէր, Աստ­ված նրան շատ շնոր­հք­ներ էր տվել, նա հիա­նա­լի նկա­րիչ ու Հա­յաս­տա­նի նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան պատ­վա­վոր ան­դամ էր, հնա­գետ ու սե­պա­գիր ար­ձա­նագ­րու­թյուն­նե­րը վարժ կար­դա­ցող էր:
Հա­յե­րի ինք­նա­ճա­նա­չո­ղու­թյան ու մի­ջազ­գա­յին ճա­նաչ­ման տե­սա­կե­տից անգ­նա­հա­տե­լի նշա­նա­կու­թյուն ու­նի նրա «Հա­յե­րը և հնա­գույն Հա­յաս­տա­նը» աշ­խա­տու­թյու­նը, ո­րը հրա­տա­րակ­վեց 2004 թվին և միան­գա­մից բեստ­սե­լեր դար­ձավ ու վա­ղուց ար­դեն վե­րահ­րա­տա­րակ­ման կա­րիք ու­նի: Այս­տեղ ար­ժե­քա­վոր տե­ղե­կու­թյուն­ներ կան աստ­ղա­գի­տու­թյան, լեզ­վա­բա­նու­թյան, հնա­գույն պատ­մու­թյան վե­րա­բե­րյալ, հա­մո­զիչ ձևով անգ­լիա­ցի­նե­րին ա­պա­ցու­ցեց, որ ի­րենց հա­մաշ­խար­հա­յին ճա­նա­չում ստա­ցած «Stonehenge» անգ­լիա­կան պատ­մա­կան հա­մա­լիրն ըն­դա­մե­նը հայ­կա­կան Քա­րա­հուն­ջի շա­րու­նա­կու­թյունն է, բա­ցատ­րեց, թե ինչ­պես է մեր աստ­ղա­դի­տա­րա­նի գա­ղա­փա­րը հա­սել Անգ­լիա և մեր թվար­կու­թյու­նից ա­ռաջ որ դա­րե­րում: Հա­մաշ­խար­հա­յին ճա­նա­չում ստա­ցած հայ գիտ­նա­կա­նի գոր­ծերն ու կո­չում­նե­րը շատ են, ե­թե դրանք թվար­կենք, ա­պա մեր շատ կար­դաց­վող ու սի­րե­լի «Ի­րա­տե­սի» է­ջե­րը չեն բա­վա­րա­րի դրանց հրա­պա­րակ­ման հա­մար: Հե­րու­նին նա­խագ­ծել, կա­ռու­ցել ու օգ­տա­գոր­ծել է աշ­խար­հում ա­ռա­ջին երկ­հա­յե­լի ան­տե­նան՝ 5 մետր տրա­մագ­ծով, նա­խագ­ծել, կա­ռու­ցել ու օգ­տա­գոր­ծել է աշ­խար­հում ա­ռա­ջին ռա­դիո-օպ­տի­կա­կան աստ­ղա­դի­տա­կը (ՌՕԴ-54/2,6)՝ «Հե­րու­նու հա­յե­լա­յին հե­ռա­դի­տա­կը», ո­րի մեծ ան­տե­նա­յի (տրա­մա­գի­ծը՝ 54 մ) բնու­թագ­րե­րը գե­րա­զան­ցում են մինչև 1988 թ. կա­ռուց­ված ա­նա­լոգ­նե­րին: Խոս­քը Օր­գո­վի գի­տա­տեխ­նի­կա­կան ե­զա­կի կա­ռույ­ցի մա­սին է, ո­րը ո­րոշ «խե­լոք» հի­մար­նե­րի կար­ծի­քով ոչ մե­կի պետք չէ և պետք է քան­դել, ո­րով­հետև.... այն­տեղ մոտ 1500 տոն­նա ա­լյու­մի­նե դե­տալ­ներ կան, ո­րոնք կա­րող են վա­ճա­ռել ու փող «շի­նել»:
ՀՀ ա­ռա­ջին նա­խա­գահ ԼՏՊ-ի օ­րոք Հա­յաս­տա­նում մեր երկ­րի գի­տա­կան ու ար­դյու­նա­բե­րա­կան մոտ 1500 հս­կա կա­ռույց­նե­րի հաշ­վին փող շի­նող­նե­րի պա­կաս չի զգաց­վել, սրանց գու­մա­րեք նաև այն վան­դալ-բար­բա­րոս մարդ­կանց, ով­քեր թան­գա­րան­նե­րից, ան­գամ գե­րեզ­մա­նոց­նե­րից տա­րան ար­վես­տի բրոն­զա­ձույլ բազ­մա­թիվ գոր­ծե­րը, նաև ծնող­նե­րիս քան­դակ­նե­րը՝ Գյում­րու գե­րեզ­մա­նո­ցից, ա­մոթ ի­րենց: Կա­տա­րյալ հի­մար­նե­րի մեկ այլ խումբ էլ աշ­խա­տում է Քա­րա­հուն­ջի ուղ­ղու­թյամբ, փոր­ձում են քան­դել ու մո­ռա­ցու­թյան տալ հզոր ու բարձր զար­գա­ցած հայ­կա­կան աստ­ղա­դի­տա­րա­նը, ո­րը ակ­տիվ աշ­խա­տել է 7500 տա­րի ա­ռաջ, կոր­ծա­նել հա­մա­մարդ­կա­յին ար­ժեք­ներ ստեղ­ծող հայ ազ­գի վաս­տա­կած ա­նու­նը: Շատ հեռ­վից եմ գա­լիս, բայց խոսքս ուղ­ղում եմ Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին, ան­ձամբ ՀՀ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին. «Հա­յաս­տան» հա­մա­հայ­կա­կան հիմ­նադ­րա­մի դրա­մա­հա­վա­քի կող­մից հա­վա­քած գու­մար­նե­րը պետք է տրա­մադր­վեն, ա­ռա­ջին հեր­թին, Հե­րու­նու նա­խագ­ծած նոր տի­պի բարձր ար­դյու­նա­վե­տու­թյամբ ու է­կո­լո­գիա­պես մա­քուր ա­րե­գակ­նա­յին հզոր է­լեկտ­րա­կա­յա­նը ա­վար­տին հասց­նե­լու հա­մար։ Այն­պես, որ Գրե­տա Թուն­բեր­գի ու Դո­նալդ Թրամ­փի մոտ հար­ցեր չա­ռա­ջա­նան: Կարևո­րում եմ նաև Հա­մա­զաս­պյա­նի (Հե­րու­նու սի­րե­լի ա­շա­կեր­տի) հե­լիո­ֆի­կա­ցիա­յի ծրագ­րի ի­րա­կա­նա­ցու­մը, հատ­կա­պես Ար­ցա­խում: Դրան­ցով մենք մեր ե­րախ­տա­գի­տու­թյու­նը հայտ­նած կլի­նենք մե­ծա­գույն հա­յի ու մեծ գիտ­նա­կա­նի հի­շա­տա­կին: Ժա­մա­նակն է ուղ­ղե­լու ան­ցյա­լի սխալ­ներն ու գործ ա­նե­լու, մնա­յուն ու հայ ժո­ղովր­դի մի­ջազ­գա­յին հե­ղի­նա­կու­թյու­նը բարձ­րաց­նող գոր­ծեր՝ հիմ­նադ­րամ­նե­րի հաշ­վին փո­ղա­յին «գոր­ծեր» ա­նե­լու փո­խա­րեն: Ողջ ե­ղեք, ու աշ­խա­տենք Հա­յաս­տա­նի ու հայ ժո­ղովր­դի հա­մար:
Տա­րիել ՀԱ­ԿՈ­ԲՅԱՆ
Քան­դա­կա­գործ-պրո­ֆե­սոր, «Զո­րա­վար Անդ­րա­նիկ» միու­թյան պա­տաս­խա­նա­տու քար­տու­ղար
Դիտվել է՝ 11360

Մեկնաբանություններ