Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Տե­սա­կի կռիվ

Տե­սա­կի կռիվ
20.09.2019 | 00:08
Եր­կի­րը գտն­վում է ակն­հայտ ցն­ցում­նե­րի մեջ: Իշ­խա­նու­թյունն ան­կա­նոն շար­ժում­ներ է ա­նում:
Վի­ճակն ա­ռա­վել անմ­խի­թար է արտ­քա­ղա­քա­կան վեկ­տո­րում: Մի կողմ թող­նենք Ադր­բե­ջա­նի պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Զա­քիր Հա­սա­նո­վի վեր­ջին սպառ­նա­լի­քը` պա­տե­րազմ սկ­սե­լուն ու հաղ­թե­լուն առ­նչ­վող, կար­ծենք` հեր­թա­կան «հա­թա­թան» է, սա­կայն չենք կա­րող չֆիք­սել, որ ա­մե­րի­կյան այ­ցից ա­ռաջ փա­շի­նյա­նա­կան ներ­քին պատ­րաս­տու­թյուն­նե­րը, «Սեր­ժից հե­տո» իր իսկ ամ­բող­ջա­կան իշ­խա­նու­թյան մերժ­ման խոր սինդ­րո­մը չեն կա­րող կապ չու­նե­նալ ա­մե­րի­կյան այ­ցի, այն­տեղ սպաս­վող խո­սակ­ցու­թյուն­նե­րի հետ:
Զու­գա­հե­ռա­բար էլ նկա­տենք` առ այս պա­հը կար­ծես Վլա­դի­միր Պու­տի­նի այ­ցի շուրջ «աշ­խու­ժու­թյուն» չկա, ո­րոշ տե­ղե­կու­թյուն­նե­րով` ա­րա­րո­ղա­կար­գի և անվ­տան­գու­թյան ռուս աշ­խա­տա­կից­նե­րը դեռ չեն ժա­մա­նել Հա­յաս­տան` այ­ցը նա­խա­պարտ­րաս­տե­լու հա­մար: ՈՒ թե դրան էլ գու­մա­րում ես հան­գա­ման­քը, որ Ռո­բերտ Քո­չա­րյանն այդ­պես էլ չա­զատ­վեց կա­լան­քից, ու խո­սակ­ցությ­ւոն­ներ կան, որ, ինչ­պես Սար­կո­զիի դեպ­քում, Պու­տի­նը կա­րող է հան­դի­պել Քո­չա­րյա­նին բան­տում, ա­պա կա­րե­լի է հաս­կա­նալ, թե օր­վա իշ­խո­ղը ինչ ջարդ է սկ­սել վեր­ջին օ­րե­րին սե­փա­կան թի­մի նկատ­մամբ, և ուր կա­րող է հասց­նել այս ան­կան­խա­տե­սե­լի, գրե­թե հի­վանդ մո­տե­ցում­նե­րի հան­րա­գու­մա­րը, ո­րը պայ­մա­նա­վոր­ված է՝
ա) Ար­ցա­խյան խնդ­րով: Նկա­տենք՝ օ­ղա­կը տա­րա­ծաշր­ջա­նում էլ ա­վե­լի է սեղմ­վում։ Նա­խորդ օ­րը ոչ պա­կաս էքս­ցենտ­րիկ Թրամ­փը ա­մե­րի­կյան զի­նու­ժը բե­րել է պատ­րաս­տու­թյան վի­ճա­կի` Սաու­դյան Ա­րա­բիա­յի նավ­թա­հո­րե­րը Ե­մե­նի (Թրամ­փի կար­ծի­քով` Ի­րա­նի) կող­մից հար­ձակ­ման են­թար­կե­լու «ա­ռի­թով»: Ա­ռաջ անց­նե­լով էլ ար­ձա­նագ­րենք, որ վեր­ջին շր­ջա­նում խիստ կոշտ քայ­լե­րի գնա­ցող Ի­րա­նը, ի դեմս իր նա­խա­գա­հի, ե­րեկ հայ­տա­րա­րեց, որ Թրամ­փի հետ խո­սե­լու բան չու­նի, և այս պա­հին ԱՄՆ-ի հետ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րը հնա­րա­վոր չի հա­մա­րում:
Հաս­կա­նա­լի է` աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան եփ­վող այս թն­ջու­կում Հա­յաս­տա­նը մի կողմ քաշ­վել չի կա­րող, ու զուր չեն խո­սակ­ցու­թյուն­նե­րը, թե Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը փոր­ձում է խիստ սա­հուն ըն­թաց­քով Հա­յաս­տա­նը դուրս քա­շել Ռու­սաս­տա­նի «տա­կից», քան­զի ի­րեն տր­ված «հե­ղա­փո­խա­կան» ժա­մա­նակն ա­վարտ­վում է. «հե­ղա­փո­խու­թյան տե­րե­րը» կոնկ­րետ ար­դյունք­ներ են պա­հան­ջում:
Դա է նաև պատ­ճա­ռը, որ ԱԱԾ տնօ­րե­նի պաշ­տո­նից հրա­ժար­ված Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նը բա­ցա­կան­չում է. «Կա՛նգ առ»:
բ) Պատ­ճա­ռը նաև ներ­քա­ղա­քա­կան սպաս­վող զար­գա­ցում­ներն են, տրոհ­վող իշ­խա­նա­կան թի­մը, ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան լուրջ վե­րա­դա­սա­վո­րու­թյուն­նե­րը, իսկ որ ա­մե­նա­կարևորն է` ներ­խոր­հր­դա­րա­նա­կան վե­րա­դա­սա­վո­րու­թյուն­նե­րը, ո­րոնք ա­մեն գնով փոր­ձում է կան­խել Փա­շի­նյա­նը, քան­զի ա­մեն րո­պե խոր­հր­դա­րա­նում կա­րող են փլու­զում­ներ լի­նել: Հուն­վա­րի 14-ին ըն­դա­ռաջ (այդ օ­րը լրա­նում է նրա պաշ­տո­նա­վար­ման մեկ տա­րին, ինչն էլ հնա­րա­վո­րու­թյուն է տա­լիս նրա դեմ իմ­պիչ­մեն­տի, ան­վս­տա­հու­թյուն հայտ­նե­լու գոր­ծըն­թաց սկ­սել, նոր վար­չա­պետ ընտ­րել` պառ­լա­մեն­տա­կան նոր մե­ծա­մաս­նու­թյամբ) Փա­շի­նյա­նը փոր­ձում է դիր­քա­վոր­վել։
Սկ­սե­լով ու­ժա­յին­նե­րից, տե­ղյակ ենք` կանց­նի ա­ռա­վել ար­մա­տա­կան քայ­լե­րի ու ձեր­բա­կա­լու­թյուն­նե­րի` մի կող­մից ի­մի­ջը պա­հե­լու, մյուս կող­մից` վա­խի մթ­նո­լորտ ձևա­վո­րե­լու, «հա­վա­տա­րիմ­նե­րով» ի­րեն շր­ջա­պա­տե­լու հա­մար:
Սա­կայն ջի­նը շշից դուրս է ե­կել, և, որ­պես օ­րի­նա­չա­փու­թյուն, այլևս շշի մեջ չի մտ­նում: Եվ որ­քան էլ Նի­կո­լը Վա­լե­րի Օ­սի­պյա­նին նշա­նա­կի գլ­խա­վոր խոհր­դա­րա­կան (ի դեպ, մեր տե­ղե­կու­թյուն­նե­րով, Օ­սի­պյա­նը բո­լո­րի նման հրա­մա­նը հրա­պա­րա­կե­լուց հե­տո է ի­մա­ցել, որ ին­քը գլ­խա­վոր խոր­հր­դա­կան է, ա­սել է թե` նրա կար­ծի­քը չեն էլ հարց­րել, հարկ չեն հա­մա­րել տե­ղյակ պա­հել), որ­պես­զի վեր­ջինս լռի, միևնույն է` չկա բան, որ չգա լույ­սի մեջ:
Իսկ երբ խո­սեն Օ­սի­պյանն ու, ա­ռա­վել ևս, Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նը` ո­րո­շում­նե­րի «հա­խուռ­նու­թյան, տա­րե­րայ­նու­թյան, ա­ռա­ջի­նը երկ­րոր­դա­կա­նից, մնա­յունն ան­ցո­ղի­կից չտար­բե­րա­կե­լու» մա­սին, քա­րե­րը նրանց հետ ա­ղա­ղա­կե­լու են.
-Կա՛նգ առ, դու որևէ կապ չու­նես այս երկ­րի հետ:
Կար­մեն ԴԱՎ­ԹՅԱՆ
Դիտվել է՝ 2311

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ