Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ես եմ Ճա­նա­պար­հը և Ճշ­մար­տու­թ­յու­նը և Կյան­քը

Ես եմ Ճա­նա­պար­հը և Ճշ­մար­տու­թ­յու­նը և Կյան­քը
21.01.2020 | 00:06
Ո՛վ մարդ, դու, ան­կախ հա­վա­տի աս­տի­ճա­նից, Ե­կե­ղե­ցու` խա­ղաղ սր­բա­վայ­րի կա­րիքն ու­նես` խու­սա­փե­լու հա­մար սխալ հաս­կաց­վե­լուց, իսկ շատ հա­ճախ էլ` քո իսկ սխա­լա­կան ան­ձից։
ՈՒ­րիշ­նե­րից քո տկա­րու­թյան պատ­ճա­ռով կա­րող ես հեշ­տու­թյամբ հե­ռա­նալ` տես­նե­լով նրանց սխալ­ներն ու մեղ­քե­րը, սա­կայն քո ան­ձից, քո սխալ­ված լի­նե­լու գի­տակ­ցու­թյու­նից, քո տկա­րու­թյուն­նե­րից, քո մեղ­քե­րից ու թե­րու­թյուն­նե­րից ու՞ր կա­րող ես գնալ։ Հա­վի­տե­նա­կան Աստ­ծո` քո միակ Ա­պա­վե­նի մոտ միայն կա­րող ես օթևա­նել։ Մո­տե­ցիր, որ Նրա ան­հուն մե­ծու­թյան մեջ մո­ռա­նաս քո փոք­րու­թյու­նը, Նրա զո­րու­թյան մեջ` քո տկա­րու­թյու­նը, Նրա բարձ­րու­թյան մեջ` քո ցած­րու­թյու­նը, Նրա ա­մե­նա­կա­լու­թյան մեջ` քո ան­կա­րո­ղու­թյու­նը, Նրա հա­վի­տե­նա­կա­նու­թյան մեջ` քո մահ­կա­նա­ցու լի­նե­լը։ Մինչև որ ա­պա­հո­վու­թյուն բե­րող հո­գե­կան թեթևու­թյու­նը պա­րու­րի քեզ, վե­րած­վի Աստ­ծո մոտ գտած ու­րա­խու­թյան, որ կա­րո­ղա­նաս աստ­վա­ծա­յի­նը կեն­սա­կերպ դարձ­նել, Աստ­ծո հան­դեպ հա­վա­տը` շն­չա­ռու­թյուն, և շն­չե­լով` հաղ­թող զո­րու­թյուն ստա­նալ: Ե­թե դու ու­րիշ­նե­րից փախ­չես, ինքդ քե­զա­նից ու քո խղ­ճից ու՞ր պի­տի փախ­չես: Դու հա­ճախ ես խա­ղա­ղու­թյուն ո­րո­նում, մինչ­դեռ այն քո կող­քին է. Քրիս­տոս-խա­ղա­ղու­թյու­նը, որ ա­սաց. «Իմ խա­ղա­ղու­թյունն եմ տա­լիս ձեզ, ոչ ինչ­պես աշ­խարհն է տա­լիս. ձեր սր­տե­րը թող չխ­ռով­վեն, և չվա­խե­նաք» (Հովհ. 14:27):
Այ­սօր աշ­խար­հը ներ­քա­շող ճահ­ճի է նման, ինչ­քան խո­րա­նաս, այն­քան կընկ­ղմ­վես մեղ­քի տիղ­մի մեջ, այն­քան ահ ու սար­սա­փը կպա­րու­րեն քեզ, այն­քան կկորց­նես հույ­սը փր­կու­թյան: Ե­թե ար­դեն ընկ­ղմ­վել կամ ընկ­ղմ­վում ես ճահ­ճի խոր­քե­րում և մտա­հոգ ես քո հո­գու փր­կու­թյամբ, կան­չի՛ր Հի­սու­սին, Նա կհաս­նի քեզ, ձեռք կմեկ­նի և կհա­նի այս խա­վա­րա­յին հոր­ձա­նու­տից, քան­զի Մար­գա­րեն է վկա­յում, թե. «Ա­մեն մարդ, ով Տի­րոջ ա­նու­նը կան­չի, կփրկ­վի» (Հո­վել 2;32): Քրիս­տոս է միակ Ճշ­մա­րիտ Ճա­նա­պար­հը, Քրիս­տոս է միակ Ճշ­մար­տու­թյու­նը, Քրիս­տոս է միակ Կյան­քը, Նա սի­րում է քեզ ան­սահ­ման սի­րով, կա­րո­տով սպա­սում է քո դար­ձին, մի ար­հա­մար­հիր քո վեր­ջին փր­կու­թյան Հույ­սին, որ Իր կյան­քը զո­հեց հա­նուն քեզ, քան­զի վաղ թե ուշ Նրա մոտ պի­տի գնաս և հա­տու­ցում պետք է տաս քո ապ­րած կյան­քի յու­րա­քան­չյուր վայր­կյա­նի հա­մար, ո­րով­հետև Քրիս­տոս Նա է, «ում պատ­կա­նում են հան­դեր­ձյալ­նե­րը» (Ծննդ. 49;10):
Ե­թե մեղ­քե­րի մեջ ես` ա­պաշ­խա­րիր, ե­թե չգի­տես, որ մեղ­քի մեջ ես, խոր­հր­դակ­ցիր քա­հա­նա­յի հետ: Հի­շի՛ր, որ մարդ­կու­թյան պատ­մու­թյան ըն­թաց­քում միշտ էլ ան­գի­տու­թյու­նը կոր­ծա­նիչ է ե­ղել, այ­սինքն ան­գի­տու­թյու­նը չի փր­կել ոչ ո­քի: Մի՛ թող, որ չա­րը ծի­ծա­ղի քեզ վրա: Տե՛ս, թե ին­տեն­սիվ կեր­պով ինչ­պի­սի մեղ­քի քա­րոզ­չու­թյուն է տար­վում այ­սօր: Ա­պօ­րի­նու­թյու­նը, մար­դաս­պա­նու­թյու­նը, գո­ղու­թյու­նը, ա­նա­ռա­կու­թյու­նը, ան­կախ քո կամ­քից մտ­նում են քո բնա­կա­րան` հե­ռուս­տա­ցույ­ցի, ին­տեր­նե­տի, լրագ­րու­թյան մի­ջո­ցով, իսկ դու չես էլ հարց­նում ` ին­չու՞: Ով է կանգ­նած դրա հետևում, ով է ցան­կա­նում քեզ հե­ռաց­նել բա­րո­յա­կան ար­ժեք­նե­րից, քո ազ­գա­յին ար­մատ­նե­րից, հա­վա­տից և ին­չու: Ով­քեր կանգ­նած են դրա հետևում, ո՛չ միայն ու­զում են պղ­ծել քեզ, այլ նաև քո ըն­տա­նի­քը` կնոջդ, ե­րե­խա­նե­րիդ, հա­րա­զատ­նե­րիդ: Մե­ղա­վոր մար­դը չա­րա­ցած, տխ­րած, հի­մա­րա­ցած ու խա­վա­րած ի­րա­վի­ճա­կի մեջ է հայ­տն­ված մշ­տա­պես: Մա՛րդ ա­րա­րած, ե­թե ըն­կած ես, շու­տա­փույթ կանգ­նիր, մի՛ թույլ տուր, որ քեզ ստո­րաց­նեն և քո կամ­քից ան­կախ քեզ դժոխ­քի կրակ­նե­րին մատ­նեն: «Ո՛չ» ա­սա նման երևույթ­նե­րին: Ա­զա­տու­թյան կեղծ ար­ժեք­ներ են հրամց­նում քեզ, ո­րը ծնում է ա­նար­խիա, ինք­նաոչն­չա­ցում, քան­զի ե­թե ա­զա­տու­թյու­նը հե­ռու է բա­րո­յա­կա­նու­թյու­նից, մա­հա­բեր թույ­նի է նման: Քեզ ցան­կա­նում են կտ­րել ի­մաս­տու­թյու­նից, որ­պես­զի կոր­ծա­նեն. «Ար­դարև ով ա­նար­գում է ի­մաս­տու­թյունն ու խրա­տը, թշ­վա­ռա­կան է. ու­նայն է նրա հույ­սը, ա­նօ­գուտ է նրանց վաս­տա­կը, և պի­տա­նի չեն նրանց գոր­ծե­րը: Նրանց կա­նայք ան­միտ են, նրանց ե­րե­խա­նե­րը` չա­րա­բա­րո, և ա­նիծ­ված են նրանց ծնունդ­նե­րը» (Ի­մաս­տու­թյուն Սո­ղո­մո­նի 3;11-12): Տե՛ս, թե ին­չի մեջ են ու­զում հաս­տա­տել քեզ: Մի պահ կանգ առ, հա­յացք նե­տիր Քրիս­տո­սի ան­սահ­ման սի­րուն, Նրան չեն ըն­դու­նում միայն խա­վա­րի մեջ ըն­կած մար­դիկ, քան­զի. «Եվ դա­տաս­տա­նը այս­պե՛ս իսկ է. որ Լույ­սը ե­կավ աշ­խարհ, սա­կայն մար­դիկ խա­վարն ա­վե­լի սի­րե­ցին, քան լույ­սը, ո­րով­հետև ի­րենց գոր­ծե­րը չար էին» (Հովհ. 3; 19 - 21):
ՈՒ­րեմն հի­մա է պա­հը. «Հե­ռո՛ւ վա­նե­ցեք ձեզ­նից հին մար­դուն իր նախ­կին կեն­ցա­ղով, այն, որ ա­պա­կան­ված է խա­բե­պա­տիր ցան­կու­թյուն­նե­րով. նո­րոգ­վե­ցե՛ք ձեր մտ­քով և հո­գով ու հա­գե՛ք նոր մար­դը, որ ստեղծ­ված է ըստ Աստ­ծո` ար­դա­րու­թյամբ և ճշ­մա­րիտ սր­բու­թյամբ» (Ե­փես. 4; 22-24):
Ե­թե դեն չնե­տես քո բո­լոր ա­նի­րա­վու­թյուն­նե­րը և մնաս մեղ­քի մեջ, ան­կաս­կած կկոր­ծան­վես, ինչ­պես Հի­սուս ա­սաց. «Ե­թե չհա­վա­տաք, որ Ես Եմ, ձեր մեղ­քե­րի մեջ կմեռ­նեք» (Հովհ. 8; 24): Հի­շի՛ր Նո­յի օ­րե­րը, Սո­դոմն ու Գո­մո­րը, այ­սօր­վա` օր օ­րի ա­հագ­նա­ցող չա­փե­րի հաս­նող ար­հա­վիրք­նե­րը և սթափ­վի՛ր, արթ­նա­ցի՛ր մեղ­քի թմ­բի­րից, գնա՛ դե­պի Քրիս­տոս տա­նող շա­վիղ­նե­րով և ըն­դու­նիր հա­վի­տե­նա­կան կյան­քի հրա­վե­րը Քրիս­տո­սից, քան­զի Տերն ա­սաց. «Ես ե­կա, որ­պես­զի կյանք ու­նե­նաք և ա­ռա­վել ևս ու­նե­նաք» (Հովհ. 10; 10): Հի­մա ընտ­րու­թյու­նը քոնն է` մա՞հ, թե՞ կյանք: Այս պղ­ծա­քա­րոզ ու պղ­ծա­լից, խաբ­կան­քով ու կո­րուստ­նե­րով լի աշ­խա՞ր­հը, թե՞ Քրիս­տոս:
Տեր Ա­հա­րոն քա­հա­նա ՄԵԼ­ՔՈՒ­ՄՅԱՆ
Գո­րի­սի տա­րա­ծաշր­ջա­նի հոգևոր հո­վիվ
Դիտվել է՝ 1764

Մեկնաբանություններ