Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Հայ ժո­ղովր­դի մա­սին հո­գա­լը չի ե­ղել ա­մե­րի­կա­ցի օ­րենս­դիր­նե­րի մտ­քում

Հայ ժո­ղովր­դի մա­սին հո­գա­լը չի ե­ղել ա­մե­րի­կա­ցի օ­րենս­դիր­նե­րի մտ­քում
08.11.2019 | 01:19

Ի՞նչ կդառ­նա հոկ­տեմ­բե­րի 29-ը Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սի, նաև շատ այլ եր­կր­նե­րի ու տա­րա­ծաշր­ջան­նե­րի հա­մար։ Մենք այդ օրն ա­ռանձ­նաց­նում ենք եր­կու պատ­ճա­ռով։ Ա­ռա­ջին. ՌԴ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Սեր­գեյ Շոյ­գուի կայ­ծակ­նա­յին այ­ցե­րը Հա­յաս­տան և Ադր­բե­ջան։ Երևա­նում վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հետ հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ Շոյ­գուն հայ­տա­րա­րել է. «Թույլ տվեք հա­մա­ռոտ տե­ղե­կաց­նել ռազ­մա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ըն­թա­ցիկ վի­ճա­կի մա­սին։ Այ­սօր տես­չա­կան ստու­գում եմ կա­տա­րել Գյում­րու 102-րդ ռու­սա­կան ռազ­մա­բա­զա­յում։ Այն մար­տու­նակ է և, լի­նե­լով կա­յու­նու­թյան ե­րաշ­խա­վոր, պատ­րաստ է Հա­յաս­տա­նի զին­ված ու­ժե­րի հետ դի­մա­կա­յե­լու ծա­գող մար­տահ­րա­վեր­նե­րին ու սպառ­նա­լիք­նե­րին»։


Նա վար­չա­պե­տին հայտ­նել է, որ Հա­յաս­տա­նի պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րի հետ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ քն­նարկ­վել են հա­մա­տեղ անվ­տան­գու­թյան հե­տա­գա ամ­րապ­նդ­ման հրա­տապ հար­ցեր, իսկ ռազ­մա­կան գե­րա­տես­չու­թյուն­նե­րի փոխ­գոր­ծո­ղու­թյան ձեռք բեր­ված մա­կար­դա­կը թույլ է տա­լիս օ­պե­րա­տիվ կեր­պով կա­տա­րել ըն­թա­ցիկ խն­դիր­նե­րը և ժա­մա­նա­կին ար­ձա­գան­քել տա­րա­ծաշր­ջա­նում կա­տար­վող փո­փո­խու­թյուն­նե­րին։ Վար­չա­պե­տին շնոր­հա­կա­լու­թյուն հայտ­նե­լով հան­դիպ­ման հնա­րա­վո­րու­թյուն ըն­ձե­ռե­լու հա­մար՝ նա նշել է. «Ռու­սաս­տա­նում բարձր են գնա­հա­տում ՀՀ-ի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյու­նը և բա­րե­կամ Հա­յաս­տա­նը հա­մա­րում են Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սում ՌԴ-ի դաշ­նա­կիցն ու ա­ռանց­քա­յին գոր­ծըն­կերը։ Սերտ գոր­ծակ­ցու­թյուն է ստեղծ­ված ինչ­պես երկ­կողմ հիմ­քով, այն­պես էլ հիմ­նա­կան մի­ջազ­գա­յին կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի շր­ջա­նա­կում։ Այն կար­ծի­քին ենք, որ ՀԱՊԿ-ի ան­դամ եր­կր­նե­րը պետք է հա­մե­րաշ­խա­բար քվեար­կեն մի­ջազ­գա­յին կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րում, մա­նա­վանդ անվ­տան­գու­թյան հար­ցե­րով»,- ա­սել է Շոյ­գուն։ Նա հի­շեց­րել է, որ հոկ­տեմ­բե­րի սկզ­բին Երևանն ըն­դու­նել է Եվ­րա­սիա­կան տն­տե­սա­կան միու­թյան գա­գաթ­նա­ժո­ղո­վը, ո­րի շր­ջա­նա­կում կա­յա­ցել է Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հան­դի­պու­մը Վլա­դի­միր Պու­տի­նի հետ։

«Այդ­պի­սի կա­նո­նա­վոր հան­դի­պում­նե­րը լրա­ցու­ցիչ լիցք են հա­ղոր­դում Ռու­սաս­տա­նի և Հա­յաս­տա­նի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյա­նը, այդ թվում՝ տա­րա­ծաշր­ջա­նի անվ­տան­գու­թյան հար­ցե­րով»,- ըն­դգ­ծել է ՌԴ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րը։
Սեր­գեյ Շոյ­գուի գնա­հա­տա­կա­նով՝ Հա­յաս­տա­նը Ռու­սաս­տա­նի դաշ­նա­կի­ցը և ա­ռանց­քա­յին գոր­ծըն­կերն է Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սում։ Նա հի­շեց­րել է. «Ստեղծ­ված են և գոր­ծում են զոր­քե­րի միա­ցյալ խմ­բա­վո­րու­մը և Հա­յաս­տա­նի ու Ռու­սաս­տա­նի տա­րա­ծաշր­ջա­նա­յին միա­ցյալ ՀՕՊ հա­մա­կար­գը, կազ­մա­կերպ­ված է մեր գլ­խա­վոր շտաբ­նե­րի սերտ գոր­ծակ­ցու­թյու­նը, ի­րա­կա­նաց­վում է հա­մա­տեղ պլա­նա­վո­րում»։ Ստո­րագր­վել է ՌԴ և ՀՀ պաշտ­պա­նու­թյան գե­րա­տես­չու­թյուն­նե­րի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան պլան, ո­րը հաս­տա­տել են ՌԴ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Սեր­գեյ Շոյ­գուն և ՀՀ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Դա­վիթ Տո­նո­յա­նը։ ՌԴ նա­խա­րա­րը նշել է նաև «ու­սում­նա­կան ծրագ­րե­րի ա­ճող ծա­վալ­նե­րը»։ «Այ­սօր Հա­յաս­տա­նի ԶՈՒ մեծ քա­նա­կու­թյամբ սպա­ներ սո­վո­րում են ռու­սա­կան ռազ­մա­կան ա­կա­դե­միա­նե­րում, և են­թադր­վում է նրանց քա­նա­կի ա­վե­լա­ցում»,- ա­սել է Շոյ­գուն։


Ա­հա և ՌԴ ՊՆ-ի կայ­քի տե­ղե­կատ­վու­թյու­նը Բաք­վում ըն­թա­ցած բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի մա­սին. «Սի­րիա­յի վե­րա­բե­րյալ ռուս-թուր­քա­կան հու­շա­գի­րը, ո­րը Սո­չիում ստո­րագ­րել են եր­կու պե­տու­թյուն­նե­րի ղե­կա­վար­նե­րը, ի­րա­գործ­վում է ոչ ա­ռանց դժ­վա­րու­թյան, բայց դա Սի­րիա­յի ինք­նիշ­խա­նու­թյու­նը պահ­պա­նե­լու միակ մի­ջոցն է»,- հայ­տա­րա­րել է ՌԴ ՊՆ Սեր­գեյ Շոյ­գուն Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիևի հետ հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ։ Ս. Շոյ­գուն նշել է. «Ռու­սաս­տանն այ­սօր մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բեկ­չու­թյան դեմ պայ­քա­րի հս­կա­յա­կան փորձ է կու­տա­կել։ Մենք պատ­րաստ ենք այդ փոր­ձը տրա­մադ­րե­լու մեր գոր­ծըն­կեր­նե­րին։ Դա վե­րա­բե­րում է և՛ մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բեկ­չու­թյան դեմ պայ­քա­րի, և՛ մար­դա­սի­րա­կան ա­ջակ­ցու­թյան՝ ա­կա­նա­զերծ­ման, բժշ­կա­կան օգ­նու­թյան, և՛ շատ այլ հար­ցե­րի»։ Իլ­համ Ա­լիևն ըն­դու­նել է ԱՊՀ եր­կր­նե­րի ռազ­մա­կան գե­րա­տես­չու­թյուն­նե­րի ղե­կա­վար­նե­րին, ո­րոնք Բա­քու են ժա­մա­նել Հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան պե­տու­թյուն­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար­նե­րի խոր­հր­դի նիս­տին մաս­նակ­ցե­լու հա­մար։ Անդ­րա­դառ­նա­լով կոա­լի­ցիոն ռազ­մա­կան շի­նա­րա­րու­թյա­նը՝ Սեր­գեյ Շոյ­գուն նշել է, որ օ­րա­կարգն այս­տեղ «բա­վա­կան լայն է»։ «Հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյու­նը զար­գա­նում է ըստ պլա­նի, ո­րը մենք միա­սին քն­նար­կում և հաս­տա­տում ենք»,- ըն­դգ­ծել է ՌԴ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րը»։


Պարզ նկատ­վում է, թե ի­րա­րից ինչ­քան տար­բեր են այդ եր­կու տե­ղե­կու­թյուն­նե­րը։ Դի­տա­վո­րյալ չենք բե­րում ՊՆ խոր­հր­դի նիս­տի մա­սին ՌԴ ՊՆ կայ­քի ողջ տե­ղե­կույ­թը, թեև այն ա­զատ դր­ված է։ Այս­տեղ մի նր­բու­թյուն կա, ո­րը Հա­յաս­տա­նի պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Դա­վիթ Տո­նո­յանն ան­կաս­կած հա­մա­ձայ­նեց­րել է Երևա­նում Շոյ­գուի հետ հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ. Տո­նո­յա­նը չի գնա­ցել Բա­քու՝ նիս­տին մաս­նակ­ցե­լու։ Պատ­ճա­ռը հաս­կա­նա­լի է։ Կար­ծիք կա, թե իբր Բա­քու գնա­լուց Տո­նո­յա­նի հրա­ժար­վե­լու պատ­ճա­ռով է Շոյ­գուն Հա­յաս­տան ե­կել ա­ռան­ձին խո­սակ­ցու­թյան հա­մար, օ­րի­նակ, ԱՊՀ եր­կր­նե­րի ՀՕՊ զոր­քե­րի միա­ցյալ հա­մա­կար­գի շր­ջա­նա­կում գոր­ծակ­ցե­լու մա­սին, ա­սենք, Սի­րիա­յի պա­տե­րազ­մի օ­րի­նա­կով ա­նօ­դա­չու ինք­նա­թիռ­նե­րի զանգ­վա­ծա­յին հար­ձա­կում­նե­րը հետ մղե­լու մա­սին։ Բայց մեզ թվում է, թե Շոյ­գուն Երևա­նում և Գյում­րիի ռու­սա­կան 102-րդ ռազ­մա­բա­զա­յում գտն­վել է ո՛չ Ադր­բե­ջան գնա­լուց Տո­նո­յա­նի հրա­ժար­վե­լու պատ­ճա­ռով։ Դի­մենք այն տվյալ­նե­րին, ո­րոնք 102-րդ բա­զա­յի հրա­մա­նա­տար, գն­դա­պետ Նի­կո­լայ Մար­տի­նյու­կը զե­կու­ցել է նա­խա­րար Շոյ­գուին։ Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քում տե­ղա­կայ­ված 102-րդ ռազ­մա­բա­զա­յի մար­տա­կան նե­րուժն ա­վե­լա­ցել է գրե­թե եր­կու ան­գամ այն սպա­ռա­զի­նու­թյան ու ռազ­մա­կան տեխ­նի­կա­յի նոր ու ար­դիա­կա­նաց­ված նմուշ­նե­րով հա­մալ­րե­լուց հե­տո, զե­կու­ցել է գն­դա­պետ Մար­տի­նյու­կը։ Իսկ ՌԴ Հա­րա­վա­յին զին­վո­րա­կան օկ­րու­գի (ՀԶՕ) շտա­բի պետ, գե­նե­րալ-լեյ­տե­նանտ Սեր­գեյ Կու­զովլևը ՌԴ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րին զե­կու­ցել է, որ «նյու­թա­կան մի­ջոց­նե­րով, տեխ­նի­կա­յով ու սպա­ռա­զի­նու­թյամբ բա­զան ա­պա­հով­ված է ամ­բողջ ծա­վա­լով»։ Նա նաև նշել է, որ բա­զա­յի հրաձ­գա­րա­նա­յին են­թա­կա­ռուց­ված­քը թույլ է տա­լիս կա­տա­րել մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի լրիվ ծա­վա­լը մար­տա­կան պատ­րաս­տու­թյան բո­լոր տե­սակ­նե­րի գծով՝ նե­րա­ռյալ զո­րա­վար­ժու­թյուն­նե­րը։


Այս­պի­սով, 102-րդն ու­ժե­ղաց­վում է։ Կաս­կած չկա, որ Հա­յաս­տա­նում ռու­սա­կան ռազ­մա­բա­զա­յի ու­ժե­ղաց­ման պատ­ճառն ա­մենևին էլ Բա­քու գնա­լուց Տո­նո­յա­նի հրա­ժար­վե­լը չէ։ Եվ երևա­կա­յե­լու, զա­նա­զան վար­կած­ներ ա­ռաջ քա­շե­լու կա­րիք չկա։ Մեկ է, մո­տա­կա հե­ռան­կա­րում ստու­գա­պես չենք ի­մա­նա, թե ի­րա­կա­նում ինչ հար­ցեր են դե­մառ­դեմ քն­նար­կել (բա­ցի 102-րդ բա­զա­յի մար­տա­կան նե­րու­ժը 2 ան­գամ ա­վե­լաց­նե­լու հար­ցից) ՀՀ և ՌԴ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար­նե­րը։ Բայց, դա­տե­լով վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նի հետ հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ Ս. Շոյ­գուի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից, խոս­քը հենց «Հա­յաս­տա­նի զին­ված ու­ժե­րի հետ ծա­գող մար­տահ­րա­վեր­նե­րին ու սպառ­նա­լիք­նե­րին դի­մա­կա­յե­լու» 102-րդ ռազ­մա­բա­զա­յի հնա­րա­վո­րու­թյան մա­սին է։ Շոյ­գուն չի ման­րա­մաս­նել՝ ինչ մար­տահ­րա­վեր­նե­րի ու սպառ­նա­լիք­նե­րի և ում կող­մից։ Բայց տպա­վո­րու­թյուն է ստեղծ­վում, որ նրա խոս­քում քո­ղարկ­ված ու­ղերձ­ներ կան Թուր­քիա­յի և Ադր­բե­ջա­նի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին։ Հա­յաս­տա­նում (և հայ­կա­կան սփյուռ­քի բո­լոր հա­մայ­նք­նե­րում) ու­շադ­րու­թյուն դարձ­րին, որ 2019 թ. հոկ­տեմ­բե­րի 15-ին Բաք­վում թր­քա­խոս եր­կր­նե­րի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան խոր­հր­դի 7-րդ գա­գաթ­նա­ժո­ղո­վի շր­ջա­նա­կում Իլ­համ Ա­լիևի պաշ­տո­նա­կան ե­լույ­թի ո­րոշ հատ­ված­ներ պատ­մա­կան և ի­րա­վա­կան անգ­րա­գի­տու­թյան վրա էին հիմն­ված, օ­րի­նակ. «2009 թ. հոկ­տեմ­բե­րին ադր­բե­ջա­նա­կան հնա­գույն քա­ղաք Նախ­ճի­վա­նում պե­տու­թյուն­նե­րի ղե­կա­վար­նե­րի գա­գաթ­նա­ժո­ղո­վում ստեղծ­վեց մեր եր­կր­նե­րի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան նոր ձևա­չափ։ Ադր­բե­ջա­նի հիմ­նա­կան մա­սի և Նախ­ճի­վա­նի շր­ջա­նի միջև ըն­կած է Զան­գե­զու­րը։ Ժա­մա­նա­կին Զան­գե­զուրն Ադր­բե­ջա­նի կազ­մից հա­նելն ու Հա­յաս­տա­նին միաց­նե­լը թուր­քա­կան մեծ աշ­խար­հը մաս­նա­տել են աշ­խար­հագ­րա­կան ա­ռու­մով»։


Հաշ­վի առ­նե­լով, որ իր նա­խա­գա­հու­թյան ըն­թաց­քում Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գա­հը բազ­միցս Երևա­նը հայ­տա­րա­րել է «ադր­բե­ջա­նա­կան քա­ղաք» (տա­րօ­րի­նակ է, Ռու­սաս­տա­նը Երևա­նը նվա­ճել է Ի­րա­նից, ոչ թե «Ադր­բե­ջա­նից»), իսկ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյու­նը՝ «արևմտյան Ադր­բե­ջան»՝ խոս­տա­նա­լով վաղ թե ուշ գրա­վել դրանք, ցան­կա­ցած նոր­մալ ու տրա­մա­բա­նո­րեն մտա­ծող մարդ Ա­լիևի հոկ­տեմ­բե­րի 15-ի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րում պար­տա­վոր է վատ թաքն­ված սպառ­նա­լիք տես­նե­լու Հա­յաս­տա­նի և ողջ հայ ժո­ղովր­դի նկատ­մամբ։ Տա­րա­ծաշր­ջա­նի պատ­մու­թյան հենց այդ­պի­սի նո­րա­գույն այ­լա­փո­խու­թյուն­նե­րի պատ­ճա­ռով էլ ծա­գեց Ար­ցա­խի (ղա­րա­բա­ղյան) հիմ­նախն­դի­րը։ Չէ՞ որ Ա­լիևի ա­սա­ծում ոչ միայն պար­զա­պես սպառ­նա­լիք է, այլև կեղ­ծիք, ո­րով­հետև ոչ միայն Ար­ցա­խը չի ե­ղել «Ադր­բե­ջա­նի կազ­մում», ո­րը մինչև 1918 թ. ֆի­զի­կա­պես գո­յու­թյուն չու­ներ, այլև նա ուղ­ղա­կիո­րեն «Ադր­բե­ջա­նի կազմ մտց­րեց» նաև Զան­գե­զու­րը, ո­րը միշտ ե­ղել է Սյու­նյաց աշ­խար­հի մի մա­սը դեռևս Սա­սա­նյան Ի­րա­նի ժա­մա­նակ, էլ չա­սած ա­վե­լի ուշ ժա­մա­նակ­նե­րի մա­սին։ Այ­նու­հետև. հենց հոկ­տեմ­բե­րին Թուր­քիա­յի արտ­գործ­նա­խա­րար Մե­լյութ Չա­վու­շօղ­լուն հայտ­նեց այն «գո­հա­րը», թե իբր «հա­յերն ա­հա­բե­կիչ­ներ են»։ Մենք մեկ այլ թե­մա­յի շր­ջա­նա­կում ար­դեն նշել ենք, որ Չա­վու­շօղ­լուի ա­րարքն ան­պա­տաս­խան չի կա­րո­ղա­ցել թող­նել ան­գամ Հա­յաս­տա­նի ա­նող­նա­շար ԱԳՆ-ն։ ՀՀ ԱԳ նա­խա­րար Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նը թուրք գոր­ծըն­կե­րոջ հա­կա­հայ­կա­կան ե­լույ­թին օ­րերս ար­ձա­գան­քել է Բուլ­ղա­րիա­յի արտ­գործ­նա­խա­րար Ե­կա­տե­րի­նա Զա­խա­րիևա­յի հետ հա­մա­տեղ մա­մու­լի կոն­ֆե­րան­սի ժա­մա­նակ. «Թուր­քիա­յի արտ­գործ­նա­խա­րար Չա­վու­խօղ­լուի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի տո­նայ­նու­թյունն ու դիր­քո­րո­շու­մը նո­րու­թյուն կամ ա­նակն­կալ չէին Հա­յաս­տա­նի հա­մար։ Նման հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ մենք ա­ռաջ էլ ենք լսել այլ ա­ռիթ­նե­րով։ Այդ հայ­տա­րա­րու­թյու­նը կր­կին հաս­տա­տում է մեր ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մեջ ամ­րագր­ված այն մո­տե­ցու­մը, որ դա սպառ­նա­լիք է Հա­յաս­տա­նի անվ­տան­գու­թյա­նը և լուրջ խն­դիր»։
Այս­պես թե այն­պես, բայց ստաց­վել է, որ Երևա­նում ՌԴ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Ս. Շոյ­գուի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը, ինչ­պես և 102-րդ ռազ­մա­բա­զա­յի հրա­մա­նա­տար Մար­տի­նյու­կի և ՀԶՕ-ի շտա­բի պետ, գե­նե­րալ-լեյ­տե­նանտ Կու­զովլևի զե­կույց­նե­րը ո­րոշ ա­ռու­մով «վե­րա­բե­րել» են հենց Թուր­քիա­յին և Ադր­բե­ջա­նին։ Մա­նա­վանդ որ Շոյ­գուի ա­սած­նե­րում թա­փան­ցիկ ակ­նարկ կա Հա­յաս­տա­նի և Ռու­սաս­տա­նի զոր­քե­րի միա­ցյալ խմ­բա­վոր­ման (ԶՄԽ) ի­րա­կան գո­յու­թյան և մար­տու­նա­կու­թյան մա­սին։ Այն առ­կա է 2016 թ. նո­յեմ­բե­րի 14-ից, երբ ՌԴ նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տինն ստո­րագ­րեց այն կար­գադ­րու­թյու­նը, ո­րով վա­վե­րաց­րեց եր­կու եր­կր­նե­րի ԶՄԽ-նե­րի վե­րա­բե­րյալ Հա­յաս­տա­նի հետ հա­մա­ձայ­նու­թյու­նը։ Այդ ԶՄԽ-ի կազ­մում են Հա­յաս­տա­նի ՊՆ բրի­գադ­նե­րից մե­կը և Գյում­րիում 102-րդ ռազ­մա­բա­զա­յի զո­րա­մա­սե­րը։ Կար­ծում ենք, որ Շոյ­գուի այ­ցը Երևան և հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը պեր­ճա­խոս ազ­դան­շան են բո­լոր շա­հագր­գիռ պե­տու­թյուն­նե­րին, որ Ռու­սաս­տա­նը Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սից «հե­ռա­նա­լու» մտադ­րու­թյուն չու­նի։ Մա­նա­վանդ որ, Հյու­սի­սա­յին Սի­րիա­յում Թուր­քիա­յի և ԱՄՆ-ի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի պատ­ճա­ռով «Իս­լա­մա­կան պե­տու­թյան» (ԻՊ) ա­հա­բե­կիչ­նե­րի «տա­րած­ման» վտան­գը, ո­րի մա­սին Ի­րա­նը նա­խազ­գու­շաց­նում էր դեռ 2019 թ. մար­տին, այդ թվում՝ նաև Կով­կա­սի ուղ­ղու­թյամբ, միայն ու­ժե­ղա­ցել է։ Միևնույն ժա­մա­նակ մենք տես­նում ենք, որ Մոսկ­վան ոչ միայն չի կորց­նում Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քի նկատ­մամբ ո­րո­շա­կի շա­հագ­րգ­ռու­թյու­նը, այլև սաս­տում է Ան­կա­րա­յին ու Բաք­վին, երևի, որ «հետևեն իր խոս­քին»։
(շա­րու­նա­կե­լի)

Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 6222

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ