Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Շռն­դա­լից ծա­փեր՝ ի ա­ջակ­ցու­թ­յուն սե­փա­կան թի­մին քա­մահ­րող նա­խա­րա­րի

Շռն­դա­լից ծա­փեր՝ ի ա­ջակ­ցու­թ­յուն սե­փա­կան թի­մին քա­մահ­րող նա­խա­րա­րի
18.09.2020 | 00:47

«Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» խմ­բակ­ցու­թյան՝ կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի և սպոր­տի նա­խա­րա­րին ան­վս­տա­հու­թյուն հայտ­նե­լու գոր­ծըն­թա­ցի ժա­մա­նակ խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյան՝ «Իմ քայ­լի» ար­ձա­գանքն ու պահ­ված­քը, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ա­սած, եղ­կե­լի էր: Իշ­խա­նու­թյան ե­կած­նե­րը, որ ի­րենց հռ­չա­կել են սի­րո և հան­դու­ժո­ղա­կա­նու­թյան մթ­նո­լոր­տի տա­րա­ծող­ներ ու քա­րո­զի­չեր, չեն հաշտ­վում են ցան­կա­ցած քն­նա­դա­տու­թյան հետ: Թուր ու թվան­քով են ըն­դու­նում թե՛ լրագ­րող­նե­րի՝ ի­րենց քիմ­քին ոչ հա­րիր հար­ցերն ու դի­տար­կում­նե­րը, թե՛ ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի քն­նա­դա­տա­կան խոս­քը և թե՛ այն խոս­քը, որ ձոն չէ ժո­ղովր­դին «կոր­ծա­նու­մից փր­կած» իշ­խա­նու­թյա­նը: Բո­լո­րո­վին գաղտ­նիք չէ, որ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի, սպոր­տի, ե­րի­տա­սար­դու­թյան և սփյուռ­քի հար­ցե­րի մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գա­հի, ինչ­պես նաև հանձ­նա­ժո­ղո­վի իշ­խա­նա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի ուԿԳՄՍ սու­պեր­նա­խա­րա­րի ջրե­րը մի առ­վով չեն հո­սում: Ան­զեն աչ­քով նկա­տե­լի է, որ հանձ­նա­ժո­ղովն ու նա­խա­րա­րու­թյու­նը մի­մյան­ցից «բե­խա­բար» են: Հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Մխի­թար Հայ­րա­պե­տյանն ու նա­խա­րար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը փոր­ձում են չանդ­րա­դառ­նալ մեկ­մե­կու աշ­խա­տան­քին, որ նե­րիշ­խա­նա­կան տա­րան­ջա­տումն ի ցույց չդ­նեն: Եվ այս ա­մե­նի ֆո­նին ԼՀԿ-ի նա­խա­ձեռ­նած հար­ցապ­նդ­ման ժա­մա­նակ իմ­քայ­լա­կան­ներն այն­պես են «դոշ տա­լիս» «ա­մե­նայն հա­յոց նա­խա­րա­րի» հա­մար, որ սկ­սում ես մտո­րել 88 ման­դա­տա­վոր­նե­րի ան­ձի երկ­վու­թյան շուրջ: Այն, որ նրանք վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հան­դեպ ստա­լի­նյան ժա­մա­նակ­նե­րին բնո­րոշ սր­բա­զան պարտ­քի ու ան­ձի պաշ­տա­մուն­քի զգա­ցում ու­նեն, նո­րու­թյուն չէ: Ե­թե Փա­շի­նյա­նը խոր­հր­դա­րա­նում է, ա­պա բո­լո­րը մեկ մար­դու նման պետք է շտա­պեն նիս­տե­րի դահ­լիճ, աշ­խա­տեն, ներս ու դուրս չա­նեն, գե­րա­զան­ցի­կի նման, ի­րար հերթ չտա­լով, հար­ցեր տան, ցույց տան, թե, իբր, օ­րու­գի­շեր տք­նում են ԱԺ-ում, գլուխ ջար­դում օ­րի­նագ­ծե­րի վրա ու, որ­պես հա­վա­տար­մու­թյան առ­հա­վատ­չյա, մի շռն­դա­լից ծա­փա­հա­րու­թյուն նվի­րում «ժո­ղո­վուրդ­նե­րի հո­րը»: Դեռ փառք տանք Աստ­ծուն, որ ծա­փա­հա­րու­թյամբ են սահ­մա­նա­փակ­վում ու խելք­նե­րին չի փչում սիմ­ֆո­նիկ «դմփ-դմփ-հու»-ն ԱԺ դահ­լի­ճում ի­րա­կա­նաց­նել: Ծա­փե­րի փուն­ջը, պարզ­վում է, միայն Փա­շի­նյա­նի հա­մար չէ, ու հե­տայ­սու ով ի­րենց «քե­ֆին» կպ­չի, ծափ են տա­լու ու այդ­պի­սով փա­կե­լու բո­լո­րի բե­րա­նը: Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նին, որ բա­ցա­հայտ քա­մահ­րա­կան վե­րա­բեր­մունք ու­նի ոչ միայն քա­ղա­քա­կան օ­պո­նենտ­նե­րի ու լրագ­րող­նե­րի, այլև սե­փա­կան թի­մա­կից­նե­րի նկատ­մամբ, երևի հենց այդ վե­րա­բեր­մուն­քի հա­մար են ծա­փա­հա­րում նրա՝ ԱԺ դահ­լի­ճից դուրս մի բան, ներ­սում բո­լո­րո­վին այլ բան ա­սող թի­մա­կից­նե­րը: Թե՛ Հա­րու­թյու­նյա­նը, թե՛ մե­ծա­մաս­նու­թյան պատ­գա­մա­վոր­նե­րը, թե՛ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ու նրա կա­բի­նե­տը օ­րե­րից մի օր իշ­խա­նու­թյուն չեն լի­նե­լու, բայց ե­րի­տա­սարդ ե­րես­փո­խան­նե­րը մինչև կյան­քի վեր­ջը կրե­լու են կոմ­կու­սա­յին ծա­փա­հա­րու­թյան ոչ պատ­վա­բեր խա­րա­նը: ՈՒ քա­նի դեռ պաշ­տա­մուն­քա­յին ե­րե­կո­նե­րի չեն ան­ցել, գու­ցե ար­ժե մտա­ծել այս հար­ցի շուրջ:

Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 7390

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ