Տարիներ առաջ, իսկ եթե ավելի հստակ 2005 թվականին, երբ 10-րդ դասարանի ավարտական շեմին էի մոտեցել և պատրաստվում էի Գևորգյան հոգևոր ճեմարանի ընդունելության քնություններին, իմ կյանքի այդ կարևոր շրջանում, երբ ընկել էի հուսահատության մեջ, երբ չէի հասցնում գրականության, պատմության, անգլերենի և հայոց լեզվի առարկայական ծրագրերը պարապել և ծնողներս միայն կարողացել էին հոգալ հայոց լեզվի պարապունքների գումարը, սիրտս հուսահատությունից դողում էր, կամ գուցե վախից: Այս փուլում մայրս էր, որ մինչ օրս հիշում եմ նրա խոսքերը և ձայնը, որ շատ վստահ և հուսադրող ձայնով ինձ հետ խոսելով ասաց.

Իրականում շատ դրական իրավիճակ է գոյացել ընդդիմության համար։ Առաջին անգամ շեյթանը չունի կողմ, մասնակից, սուբյեկտ, որի վրա կարող էր բարձել ամեն մի մեղք։ Չկան ռուսներ, չկան նախկիններ, չկան խանգարող խորհրդարանականներ։

Մեր շուրջ լրջագույն գործընթացներ են կատարվում, որոնք մեզ համար գոյաբանական նշանակություն ունեն, սակայն Հայաստանի արտգործնախարարությունը դիրքորոշում չունի, այն դեպքում, որ ամեն օր պաշտպանություն է աշխարհից մուրում։

Պետք է հաշտվել այն մտքի հետ, որ եթե դու ուժ չունես, ապա ուրիշների կրիտիկական որոշումներին խառնվելու փորձերը անմիտ ու պատրանքային են, քանի որ հզորների պայքարը միմիայն մերկապարանոց շահով է կառավարվում։

Բնակչությանը վերահսկելու մեթոդներից մեկն էլ այն է, երբ իշխանությունները ստեղծում են այնպիսի պայմաններ, որ մարդիկ չսկսեն նույնիսկ մտածել: Նրանց այնպիսի տեղեկույթ է տրվում և այն քանակությամբ, որ նրանք կատարում են իրենց առաջադրանքները և չեն հասկանում, որ իրենց շահարկում են։

Որդինե՛ր, Ես միշտ առաջնորդում եմ ձեզ: Երբեմն նույն ճանապարհով մեկտեղ քայլելը կարող է և չլինի, բայց Իմ առաջնորդությունը` միշտ կա: Աստված հրաշալի կերպով գործածում է ձեր երկուսին: Առաջ ընթացեք հրճվանքով և, ի վերջո, կտեսնեք այս բանը:

Տէր Աստուա՛ծ մեր, Դու պահեա՛ զմեզ խաղաղութեամբ ի գիշերիս յայսմիկ եւ յամենայն ժամանակի:

Այլևս պարզ է, որ ՀՀ իշխանությունները կանոնավոր կերպով գործում են ՀՀ ազգային և պետական շահերի դեմ:

Ապրիլի 12 -ին ադրբեջանական ֆեյսբուքյան հարթակներից մեկում հրապարակվեց մի լուսանկար կից ադրբեջաներեն գրությամբ, որում Շալուայի 17-18-րդ դարերի ս. Պողոս-Պետրոս եկեղեցին ներկայացվում է որպես աղվանական։

Շիրակի մարզի կրթական կոռուպցիայի նախահայրերը այսօր էլ, թունդ ժողովրդավարական Հայաստանում, իրենց զգում են, ինչպես ձուկը ջրում: